بازگشت به ادبیات کوچه و خیابانی دوره احمدی‌نژاد؟

روزنو :سال‌ها بودکه مردم با ادبیات فاخر سیاسی مسئولان دولتی و نمایندگان مجلس همراه بودند و دیگر کسی از ادبیات سخیف برای بیان مسائل و با این بهانه که در عرف خودمان این‌طور آمده استفاده نمی‌کرد. اما به نظر می‌رسد که از زمان روی کار آمدن مجلس یازدهم این ادبیات از سطح فاخر تنزل یافته و نمایندگان به هر نحوی اظهارات خود را بیان می‌کنند. این نوع اظهارات که اخیرا هم زیاد شده نشان می‌دهد که انگار بنا است دوباره به دوره ادبیات احمدی‌نژادیسم بازگردیم و مردم و مطالبات‌شان نیز نادیده گرفته شوند. این در حالی است که به نظر می‌رسد وقت آن رسیده که رئیس مجلس بیش از گذشته اظهار نظر در چارچوب اخلاق‌مداری را به نمایندگان گوشزد کند.

بازگشت به ادبیات احمدی‌نژادی

چند سالی می‌شد که جامعه پس از دورانی نه چندان موفق با ادبیات فاخر از سوی مسئولان در دولت و مجلس همراه بود و در طی همه سال‌ها نوع نگرش‌ها و اظهارنظرها و سخن گفتن‌ها بیش از هر شاخصه و مولفه‌ای مبتنی بر اخلاق‌مداری بود و کمتر کسی دیده می‌شد که دور از اخلاق و ادب سیاسی به اظهار نظر بپردازد. مهم‌تر از آن اهمیت دادن به مردم و جایگاهشان در ادبیات مسئولان دولتی و مجلسی بود. چنانکه طی سال‌های گذشته که دولت‌های یازدهم و دوازدهم و همچنین مجلس دهم روی کار بودند اظهار نظری پیرامون مساله‌ای نبوده که در آن عدم اعتنا به مردم و در نظر نگرفتن جامعه به کار رفته باشد. چرا که هم دولت و هم مجلس همواره بر خواسته‌ها و مطالبات مردم تاکید می‌کردند و اگر هم عملکردها در این حوزه چندان موفق نبود اما عزم دولت و مجلس در بیان و تا حدی عملکردها بر همین موضع استوار بود. اما حال با گذشت حدود یک سال از پایان دولت دوازدهم و دو سال از پایان مجلس دهم با توجه به اظهار نظرها و رویکردها گویی به شرایط یک دهه اخیر در دولت‌های نهم و دهم بازگشتیم و ادبیات سیاسی آن دوران در کشور و جامعه ساری و جاری است. اگر نگاهی به ادبیات سیاسی و رویکرد‌ها نسبت به جامعه و مردم بیندازیم نیک می‌بینیم که شرایط حاضر با آن دوران چندان تفاوتی نمی‌کند. کافی است نگاهی به این چند جمله بیندازیم؛ «قیافه روشنفکری می‌گیرند، به اندازه بزغاله هم از دنیا فهم و شعور ندارند»، «آن‌قدر قطعنامه بدهید تا قطعنامه‌‌دانتان پاره شود.»، «دیگر، دوره‌ای که در آن مجلس در راس امور است، گذشته است.» اینها جملاتی آشنا از محمود احمدی‌نژاد رئیس دولت‌های نهم و دهم است که در مجامع و سخنرانی‌های داخلی و بین‌المللی آنها را بیان کرده است. ادبیاتی که بسیاری آن را دون‌شان یک رئیس‌جمهور دانسته و موجب پایین آمدن پرستیژ بین‌المللی وی و جایگاه رئیس‌جمهور می‌دانستند. اما احمدی‌نژاد، اطرافیان و بخشی از جریان حامی از این نوع ادبیات و رویکرد دفاع می‌‌کردند و آسیب آن هم طی سال‌ها به جامعه و مردم وارد شد. حال به نظر می‌رسد پس از یک مقطع تاریخی که ادبیات سیاسی به ریل خود بازگشته بود گویی تندروها بازهم به همان رویکردها و ادبیات پیشین بازگشته‌اند و اساسا نه مطالبات و نظر مردم برایشان اهمیت دارد نه نسبت به عملکردشان، خود را به کسی پاسخگو می‌دانند. شاهد مثال نیز در این خصوص فراوان است. مثلا اظهارات آقا تهرانی رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس که در خصوص موضع مخالف مردم در طرح صیانت گفته بود به مردم ربطی ندارد و 100 هزار پیج هم علیه طرح صیانت بسازند کار خودمان را می‌کنیم. نمونه دیگر را نیز می‌توان در توئیت مهرداد ویس‌کرمی دبیر کمیسیون مشترک طرح صیانت دید که در مورد فضای مجازی و مخالفت‌ها گفته بود گرگ‌های مجازی و ‎سگ‌های قلاده بند غربگرا از قانونمندی آن می‌ترسند. این در حالی است که اگر به اندازه ادبیات سیاسی آنها به عملکردشان بپردازیم به وضوح می‌بینیم که طی زمانی که روی کار بوده‌اند عملکرد چندان درخشانی از خود بر جای نگذاشته‌اند و بیش از متن و رسیدگی به امور و مشکلات مردم در حاشیه بوده‌اند و همین مساله نیز موجبات نارضایتی جامعه را فراهم آورده است. لذا مشخص نیست چرا باید امروز پس از یک دوره هشت ساله باز هم جامعه با ادبیات احمدی‌نژاد طور برخی افراد در دولت یا مجلس مواجه شود که خود را قیم مردم می‌دانند.

ورود ادبیات کوچه و خیابان

یک نماینده سابق مجلس درباره ادبیات و رفتار تند و دور از ‌شان مردم توسط برخی از نمایندگان؛ مانند توئیت یکی از موافقان طرح صیانت که مخالفان این طرح را سگ‌های قلاده بند خطاب کرده و این گفته‌های وی با واکنش افکار عمومی روبه‌رو شده است، اظهار داشت: این مجلس برآمده از حضور حداکثری مردم نیست؛ یک مجلس اقلیت است و از سوی اقلیتی پشتیبانی می‌شود. پروانه سلحشوری گفت: متاسفانه همین اقلیتی که به این گروه از نمایندگان رای دادند را در فضای مجازی همچون اینستاگرام و توییتر نگاه کنید مشاهده خواهید کرد بعضاً یک ادبیات همراه با لودگی دارند که مناسب نیست. عضو فراکسیون امید مجلس دهم بیان کرد: در غیاب افرادی که بتوانند به درستی نمایندگی مردم را انجام دهند، امروز کسانی به عنوان نماینده‌های مجلس پذیرفته شده‌اند که از یک ادبیاتی برخوردار هستند که مناسب نیست وی افزود: این طیف فکر می‌کنند حتی فضای مجازی که وجود دارد باید آنچه که آنها می‌خواهند باشد به خاطر همین به خودشان اجازه می‌دهند با یک ادبیاتی که بیشتر ادبیات کوچه و خیابان است، در عرصه سیاست وارد شود. سلحشوری تصریح کرد: البته ما ادبیات کوچه و خیابان را قبلا هم داشتیم بنیان چنین ادبیاتی در زمان آقای احمدی‌نژاد گذاشته شد در حال حاضر مشاهده می‌کنیم شاید فقط اسم رئیس‌جمهور عوض شده است اما گفتمان موجود در برخی موارد با گفتمان دولت احمدی‌نژاد تفاوت چندانی ندارد. نمایندگان مجلس که ادعا دارند، با این ادبیات قیم‌مآبانه صحبت می‌کنند و متاسفانه اساساً با نمایندگی مردم فاصله دارند.