آماده شدن کمال کامیابی‌نیا خبر خوبی برای هواداران پرسپولیس بوده است. مرد جنگنده‌ی خط میانی قرمزها که پس از آن دوران سخت هفته‌های ابتدایی لیگ بیست و یکم، با بازگشت خود جنگندگی را به اردوی قرمزها آورده است.

خستگی ناپذیری کامیابی‌نیا و اشتیاق او به بردن و گل زدن و کسب موفقیت، خود نمادی از روحیه‌ای است که در سال‌های اخیر در اردوگاه قرمزها حاکم بوده است. مردانی که خسته نمی‌شوند، از قهرمانی سیر نمی‌شوند و هر بار که پا به زمین می‌گذارند برای اثبات خود می‌جنگند.

وقتی به سینه می‌کوبد و فریاد می‌زند بهترین و متناسب‌ترین تصویر را با واقعیت پرسپولیس سال‌های اخیر به نمایش می‌گذارد. پرسپولیسی که خسته نمی‌شود همچون کمال کامیابی‌نیا که از قهرمانی خسته نمی‌شود. فرق قرمزها با تیم‌های دیگر در این سال‌ها همین بوده. آنها تحت هر شرایطی و در هر بازی می‌جنگندند تا اثبات کنند بهترین‌اند. ناله می‌کنند، از مشکلات می‌گویند و مثل همه حتی مواقعی غر هم می‌زنند، از پول نگرفتن شکایت می‌کنند و از نداشتن امکانات، اما وقتی پا به زمین می‌گذارند با تمام وجود می‌جنگندند. مشکلات این فصل پرسپولیس را برخی تیم‌های دیگر هم در سال‌های قبل داشته‌اند اما این پرسپولیس روحی دارد که با این مشکلات وا نمی‌دهد و خسته نمی‌شود. همانطور که دایی کمال قرمزها با انگیزه یک جوان جویای نام می‌دود و می‌جنگد.

او انگار که هنوز خود را برای هواداران قرمز اثبات نکرده و انگار هنوز مزه موفقیت و قهرمانی را با پرسپولیس نچشیده. همین می‌شود که می‌توان گفت ناف این پرسپولیس را با جنگیدن بسته‌اند آن هم تا زمانی که آنچه کمال کامیابی‌نیا در انگیزه و جنگیدن و تلاش دارد در جسم و روح تک‌تک بازیکنان جدید و قدیم پرسپولیس جاری باشد. تا آن زمان پرسپولیس با وجود همه مشکلات فارغ از هر نتیجه‌ای از سوی هوادارانش تحسین می‌شود. هواداری که مطمئن است بازیکنش تا آخرین توان می‌جنگد.