روزنو :کانون صنفی استادان دانشگاهی ایران در بیانیه‌ای با انتقاد از اخراج اساتید دانشگاه، تاکید کرد: بیش از یک دهه است که نبض دانشگاه ها از دستان استادان مورد احترام جامعه ی دانشگاهی به در آمده و کیان استقلال دانشگاه ها را دیگر داستانی از گذشته باید دانست. دیگر به زحمت می توان دانشگاه را پیوندگاه اندیشه های گوناگون یافت.

کانون صنفی استادان دانشگاهی ایران در بیانیه‌ای ضمن انتقاد از اخراج اساتید دانشگاه و با تاکید براینکه نبض دانشگاه ها از دستان استادان مورد احترام جامعه ی دانشگاهی به در آمده است از وزارت علوم خواسته شد با بازنگری در تصمیم قطع هم کاری دکتر محمد فاضلی و دکتر آرش اباذری حس خشنودی را به جمهور استادان دانشگاه در کشور بازگردانده شود.

متن این بیانیه به شرح زیر است:

مردم ارجمند ایران، دانشگاهیان و پایوران عرصه ی دانش و اندیشه،

بر ما است تا گزارشی از وضعیت و ساختار نه چندان مطلوب دانشگاه ها را به عنوان کانون صنفی استادان دانشگاهی ایران به نظرها برسانیم.

بیش از یک دهه است که نبض دانشگاه ها از دستان استادان مورد احترام جامعه ی دانشگاهی به در آمده و کیان استقلال دانشگاه ها را دیگر داستانی از گذشته باید دانست. دیگر به زحمت می توان دانشگاه را پیوندگاه اندیشه های گوناگون یافت.

نشانه ی چنین ناگواری ها، برخوردهای شبه قانونی با استادان و پایورانی است که با همه ی سختی ها، دل در گرو ایران سرفراز دارند. در خبرها است که آقایان، دکتر محمد فاضلی از دانشگاه شهید بهشتی و نیز دکتر آرش اباذری از دانشگاه صنعتی شریف از ادامه ی هم کاری خود با دانشگاه باز داشته شده اند. آن گونه که دانشگاه های یادشده به اطلاع عموم رسانده اند، قطع هم کاری ها، بر دلیل های قانونی در هیات عالی جذب استوار بوده است.

اکنون این پرسش ها به میان آید که چرا این توجیه ها، جامعه ی دانشگاهی و نیز عموم مردم را خشنود نساخته است؟ آیا روش های به کار گرفته شده برای چنین تصمیم هایی مورد رضایت اکثریت جمهور استادان است؟ کنش هایی این چنین، که مایه ی نگرانی نه دانشگاهیان که عموم مردمان است، آیا سبب سستی بیش از پیش جایگاه دانشگاه ها نیست؟

همین که چنین خبری، مایه ی تشویش دانشگاهیان و مردم ایران شده، بر مسولان دانشگاهی (مرتبط با این تصمیم ها) است که برای خرسندی جمهور استادان، دوباره نگری کرده و تا خشنودی جامعه ی دانشگاهی در رفع این نگرانی ها بکوشند.

ایران در نیازمندترین زمان به فرزندان فرهیخته اش است. ما به توسعه ی پایدار بیش از گذشته نیازمندیم و با برخوردهایی این چنین، با دانشمندان و پایوران علمی، این مهم از دسترس این ملت با فرهنگ و تاریخ دور می شود.

بپذیریم، در دانشگاه است که با برخورد اندیشه های گوناگون، بنیان های ثروت جامعه پای می گیرد. ما به همه ی اندیشه ها و آرمان ها برای گذار از چالش ها نیازمندیم. ما برای به جریان افتادن چنین اندیشه هایی باید شکیبایی داشته باشیم.

اکنون، مدیران و مسولان وزارت علوم، تحقیقات و فناوری را به دوباره نگری در قطع همکاری این دو استاد گرامی می خوانیم. کانون صنفی استادان دانشگاهی ایران بر آن است که با بازنگری در تصمیم قطع هم کاری آقایان دکتر محمد فاضلی و دکتر آرش اباذری حس خشنودی را به جمهور استادان دانشگاه در کشور بازگرداند. این خود می تواند نشانی از امید به تغییر اثربخش در جوانان و آینده داران نسل های بعد ی در کشور باشد.