رشته توئیت «آرش قمیشی» را بخوانید:

صدف بیوتی باهوش نیست، باسواد هم نیست. اما فروشنده و ویزیتور قهاری است. نشان داده در بهره‌برداری از غم‌وشادی مردم، درگرفتن توجه برای جا افتادن رسانه اش یا محصولاتی که تبلیغ می‌کند کاربلد بوده. سه‌میلیون فالوور، گویا است. «همدردی کن، لایک بگیر. زخم بزن، توجیه کن، توجه‌بگیر»

نبض این کارش آگاهانه است. لازم باشد شوهرِ Slave اش را لخت می‌کند تا رقص میله کند یا هزار دغل و تقلب مثل فلان جایزه و جشنواره رو می‌کند تا توجه بگیرد. seen شدن یعنی پول. توجه مثبت یعنی دلار، توجه منفی هم یعنی دلار. از ذاتِ فروشنده نمی‌شود شاقول اخلاقی شدن انتظار داشت.

بنظرم به شخصیت این پدیده‌ها نباید حمله کرد. سواد رسانه‌ای اطرافیان را درباره شیوه‌هایشان می‌شود، اما بالا برد. حمله به خودشان، در بلندمدت، برای‌شان کارخانه‌ی پول است. تنفر و قضاوت بد به کتف‌شان نیست. روی تهاجم حساب کرده‌اند. چون ذاتا فاقد مرام اخلاقی، به نفع seen شدن‌اند.