روز نو :پرونده رد صلاحیت علی لاریجانی همچنان در رسانه مطرح است و واکنش‌ها به 8 بند رد صلاحیت وی باعث شد تا روز گذشته ذبیح‌الله خداییان در نشست خبری خود بدان واکنش نشان دهد. سخنگوی قوه قضاییه در این نشست گفت: اگر مشخص شود آقای لاریجانی خود این نامه محرمانه را منتشر کرده می‌تواند تحت تعقیب قرار گیرد. سؤال اینجاست که چرا بجای پاسخ به ابهامات افکار عمومی به انتشاردهنده این موضوع باید پرداخته شود. پرسش دیگر این است که در دنیایی که دولت‌ها و حاکمیت‌ها شیشه‌ای شده یا در حال شیشه‌ای شدن هستند آیا دلایل رد صلاحیت یک کاندید باید محرمانه باشد یا مردم در جریان جزئیات آن قرار بگیرند. در رابطه با همین موضوع ستاره صبح گفتگویی با کامبیز نوروزی حقوقدان انجام داده که در ادامه می‌خوانید:

با توجه به سخنان سخنگوی قوه قضاییه در نشست خبری مبنی بر تحت تعقیب قرار گرفتن انتشاردهنده نامه محرمانه شورای نگهبان نظر شما راجب در این مورد چیست؟

بنده اطلاعی ندارم چه کسی این نامه را منتشر کرده است، اما 2 نکته در اینجا مطرح است: ابتدا اینکه موضوع انتخابات یک امر عمومیست و جامعه حق دارد از جزئیاتی که از ابتدای اعلام نامزدی افراد تا پایان انتخابات می گذرد مطلع باشد؛ بنابراین مجموع اطلاعات و اسناد مربوط به انتخابات به نظر بنده اصلا قابلیت محرمانگی ندارد. هر کنش و واکنشی که در انتخابات می گذرد جامعه باید از آن اطلاع داشته باشد چون افراد هستند که باید رئیس جمهور را انتخاب کنند و این شرط آزادی انتخابات است. این موضوع باعث نظارت هرچه بیشتر مردم بر امر انتخابات می باشد. اما از سوی دیگر در مسائل مربوط به رد صلاحیت نامزدها گفته می شود به دلیل رعایت حریم خصوصی افراد و حفظ آبروی فرد بهتر است دلایل نباید منتشر شود و محرمانه به فرد ابلاغ شود. این بخش جزو حقوق شخصی نامزدیست که صلاحیت آن رد شده است. بر فرض که شورای نگهبان می خواهد رعایت حریم خصوصی و جنبه های اخلاقی دلایل رد صلاحیت یک فرد را محرمانه ابلاغ کند. در اینجا خود نامزد می تواند از حق خصوصی خودش چشم پوشی کرده و آن اطلاعات را منتشر کند. دلایل رد صلاحیت هر فرد به خود شخص او مربوط و از حقوق شخصی خودش می باشد. به عبارت دیگر طبقه بندی و محرمانگی دلایل رد صلاحیت یک کاندیدا صرفا برای اشخاص ثالث معتبر و برای شخص خودش لازم الاجرا نیست و فرد می تواند انتشار دهنده این اطلاعات باشد.

با توجه به اینکه آقای لاریجانی خودشان درخواست داشتند که دلایل رد صلاحیتشان بصورت عمومی اعلام شود آیا بازهم امکان شکایت علیه وی وجود دارد؟

به نظر نمی رسد در این موضوع جرمی اتفاق افتاده باشد. به فرض آنکه آقای لاریجانی خودش این نامه را منتشر کرده باشد، وی موارد شخصی و خصوصی مربوط به خودش را منتشر کرده است همانطور که هرکسی می تواند میزان دارایی های خود را که جزو حریم خصوصی است منتشر کند. اگر فرض را بر این بگیریم که فرد دیگری این نامه را منتشر کرده باشد که در این صورت هم باز به اعتقاد بنده جرمی اتفاق نیوفتاده، است زیرا این اطلاعات مربوط به زندگی خصوصی اقای لاریجانی است. خود ایشان می تواند شاکی باشد نه شخص و یا ارگان دیگر. به طور مثال رسانه ها مجاز نیستند تا پیش از صدور رای قطعی نام یک متهم را به صراحت ذکر کنند به همین دلیل از حروف اختصاری استفاده می کنند، اما اگر یک متهم خودش اتهامات خود را اعلام کند مرتکب جرمی نشده است.

آیا بندهای یاد شده در رد صلاحیت آقای لاریجانی جنبه قانونی دارد و در جایی رسیدگی شده؟

اگر بخواهیم فرض کنیم که آنچه در این بندها آورده شده حتی واقعیت داشته باشد هیچ یک از این موارد نمی تواند موجبات رد صلاحیت یک نامزد انتخابات ریاست جمهوری را فراهم کند. برخی از این موارد مشخص است که صحت ندارد، مانند دخالت پسر ایشان در قراردادهای مجلس که در هیچ دادگاهی ثبت نشده و یا اینکه در دوران ریاست ایشان بر مجلس برجام در 20 دقیقه تصویب شده است مشخص نیست، پرسش این است که یعنی سرعت در تصویب برجام در مجلس نهم می توان به آن استناد کرد و کاندیدایی را رد کرد؟ با کدام منطق فقهی و حقوقی چنین چیزی به عنوان دلیل رد صلاحیت اعلام شده است.