فرهاد مجیدی سرمربی استقلال متکلم وحده شروع به صحبت کرد و گفت: «من به جز صحنه دقیقه ۸۷ بازی هیچ صحبت دیگری ندارم. اگر فردا پیشکسوتان، فرگوسن‌های وطنی و جراید نمی‌گویند فرار رو به جلو است، تا همین الان داوران ۶ امتیاز از تیم من گرفته اند. من فقط درباره آن صحنه دقیقه ۸۷ جواب می‌دهم. من هیچ صحبت دیگری ندارم. هر سوالی درباره آن صحنه دارید، بپرسید!»

سرمربی استقلال نشست خبری را با گفتن این جمله که «اگر سوالی درباره دقیقه ۸۷ دارید، در خدمت شما هستم» به پایان رساند!

عجیب تر از رفتار و گفتار فرهاد مجیدی صبر و تحمل خبرنگاران و همکاران رسانه ای ما بود.

از قدیم گفته‌اند «حرمت امامزاده با متولی آن است.» تعجب می‌کنیم چرا دوستان و همکاران رسانه ای ما به جای نشستن، تماشا کردن و سکوت مقابل رفتار و گفتار مغرورانه سرمربی استقلال، از مجیدی نپرسیدند که اینجا ما رسانه‌ها به عنوان نمایندگان افکار عمومی سؤال می‌پرسیم و شما هم این حق را دارید که جواب بدهید یا ندهید اما هرگز حق ندارید برای خبرنگاران تعیین تکلیف کنید شاید این اتفاق زشت رُخ نمی‌داد.

بی تعارف در هیچ کنفرانس خبری در هیچ جای دنیا و به ویژه کشورهای صاحب فوتبال یک سرمربی با این ادبیات روبروی خبرنگاران نمی‌نشیند و سؤال خاص طراحی نمی‌کند اما...

البته به نظر می‌رسد فرهاد مجیدی با این کار غیرمعمول (از سوی مربیان) راه را برای سؤالات دیگر بست. سؤالاتی که در زیر می‌آید بدون آن که سرمربی استقلال جواب قانع کننده ای برای آن داشته باشد!

* چرا ارسلان مطهری دربی باز با ۳ گل زده با پیراهن استقلال به پرسپولیس ۸۹ دقیقه روی نیمکت نشاندید؟ یا اینکه اگر او در دربی ۴ گله می‌شد به ضرر چه کسی بود؟

* برنامه تاکتیکی استقلال در طول ۹۰ دقیقه بازی با پرسپولیس چه بود؟

* اگر آن صحنه مشکوک پنالتی رُخ نمی‌داد، فرهاد مجیدی چه حرف دیگری برای زدن در نشست خبری داشت؟

* در دیدار بعدی استقلال قرار است باز هم حسین حسینی درون دروازه بایستد یا علیرضا رضایی که به زعم فرهاد مجیدی می‌تواند ۱۰ سال گلر تیم ملی بزرگسالان باشد؟

و...و...و سؤالات دیگری که احتمالا سرمربی استقلال جوابی برای آن نداشت و به همین خاطر خودش در نشست خبری پس از پایان بازی اجازه نداد خبرنگاران پرسشی از او داشته باشند!