روز چهارشنبه ۲۶ آبان‌ ماه و دو روز پس از آنکه دومین وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش موفق به کسب رأی اعتماد نمایندگان مجلس نشد، نامه رئیس جمهوری درباره معرفی «یوسف نوری» به عنوان وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش از سوی نائب رئیس مجلس در صحن علنی قرائت شد.

یوسف نوری متولد سال ۱۳۴۰ در استان ایلام است. در رزومه او آمده است که مدرک فوق دیپلم پرورشی از تربیت معلم، کارشناسی برنامه‌ریزی امور تربیتی، کارشناسی ارشد مدیریت دولتی و دکتری مدیریت گردشگری از دانشگاه علامه طباطبایی دارد. همچنین در سوابق شغلی نوری نیز آمده است: ریاست اسبق مرکز فناوری اطلاعات و ارتباطات وزارت آموزش‌وپرورش، مدیرکل اسبق بودجه وزارت آموزش و پرورش، متخصص گردشگری کودک، رئیس کمیته گردشگری کودک اتاق بازرگانی ایران و مسئول خیرین سلامت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی. وی در حال حاضر کارمند رسمی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی شهید بهشتی است.

اما، آنچه که در انتشار رزومه کاری یوسف نوری، وزیر پیشنهادی ابراهیم رئیسی برای تصدی وزارت آموزش و پرورش واکنش‌برانگیز شده و محتوا‌های طنز با این موضوع را در فضای مجازی بازتولید کرده است، مربوط به بخش توانایی‌های او بوده است:
۱. استفاده از جوانان در مسئولیت‌های کلیدی (میانگین سن مدیران کارکنان آخرین مسئولیت اینجانب در آموزش و پرورش کمتر از ۳۰ سال بود)
۲. آشنایی با اقتصاد آموزش و پرورش (کارشناس اقتصاد آموزش و پرورش و اقتصاد خیریه (برنامه دست در دست و طبیب) در برنامه‌های زنده سیما
٣. آشنایی با برنامه درسی
۴. آشنایی با بخش‌های مختلف آموزش و پرورش
۵. آشنایی و تدریس هنر‌های خوشنویسی و نقاشی در مراکز عالی، آشنایی با مدیریت فناوری اطلاعات و ارتباطات
۶. آشنایی با کشور‌های عربی و اسلامی
۷. تربیت بدنی: کسب رتبه دوم مسابقات آمادگی جسمانی مقیمین در کشور قطر (۱۹۹۹)، عضو تیم‌های والیبال معلمین، مسئول تیم کوهنوردی (سال گذشته صعود به قله دماوند و توفیق حضور در راهپیمایی اربعین سال جاری).

در این بین، واکنش‌برانگیزترین مورد، درج «توفیق حضور در راهپیمایی اربعین سال جاری» در این بخش از توانایی‌های نوری بوده است. پرسشی که در این‌باره مطرح می‌شود این است که شرکت در پیاده‌روی اربعین که امری کاملا شخصی است چرا باید در رزومه فردی آن هم برای تصدی وزارتخانه‌ای به این بزرگی قید و رسانه‌ای شود؟

اگرچه از نظر سابقه علمی و اجرایی، گزینه سوم وزارت آموزش و پرورش در دولت سیزدهم، آن‌چنان تفاوتی با دو مورد قبلی ندارد و فقط کمی ناشناخته‌تر است، اما با وجود سابقه معلمی نوری که به نظر می‌رسد از دو گزینه قبلی بیشتر به بدنه این مجموعه وصل بوده و علی‌رغم رزومه مفصل او، بند‌های ذکر شده بر سایر قسمت‌ها سایه انداخته و قابل اغماض هم نیست!

شواهدی که حاکی‌ست گزینه سوم، وزیر آموزش و پرورش می‌شود
با این حال، همچنان این نقد جدی که به گزینه‌های قبلی تصدی وزارت آموزش و پرورش نیز وارد بود، مبنی بر عدم برقراری گفتگوی تعاملی با معلمان، درباره یوسف نوری نیز وجود دارد. اگرچه سومین گزینه پیشنهادی وزارت آموزش و پرورش در اولین جلسه کمیسیون آموزش مجلس رای موافق اکثریت نمایندگان را کسب کرده است و پیش‌بینی می‌شود این فرد رأی اکثریت نمایندگان را کسب خواهد کرد اما نمایندگان نباید از این موضوع غفلت کنند که تاکنون گفتگویی تعاملی میان نوری با فرهنگیان برقرار نشده است.

درباره اینکه گزینه سوم وزارت آموزش و پرورش، موفق به کسب رأی نمایندگان خواهد شد، سخنان روز گذشته معاون پارلمانی رئیس جمهوری کافی است که گفته است: «از روز چهارشنبه که «یوسف نوری» به عنوان وزیر پیشنهادی معرفی شد، جلساتی با نمایندگان از جمله کمیسیون آموزش برای شناخت بیشتر نسبت به سوابق و توانمندی‌ها و برنامه‌های ایشان برگزار شده است. یکی از مطالبات جدی نمایندگان و معلمان تاکنون انتخاب وزیر آموزش و پرورش از بین مدیران خانواده بزرگ آموزش و پرورش بود که این خواسته با معرفی «نوری» اجابت شد.»

حسینی در این‌باره تأکید کرده است: «نوری هم معلم، هم معاون و مدیرکل آموزش و پرورش در استان‌ها و هم از مدیران ارشد ستاد وزارتخانه بوده است و نسبت به اسناد بالادستی مثل سند تحول بنیادین و سیاست‌های کلی ابلاغ شده از سوی رهبری و نیز مباحث برنامه و بودجه آشنایی و احاطه کافی دارد و تعاملات خوبی با نمایندگان و مسئولان کشور دارد و امید است که با حمایت دولت، مجلس و نهاد‌های انقلابی بتواند منشاء خدمات ارزنده به معلمان، کارکنان و دانش آموزان باشد.»

معاون پارلمانی رئیس جمهور، این گزینه را مدیر اجرایی ساعی و سخت‌کوش، باتجربه و آشنا با وظایف و ماموریت‌ها معرفی کرده و می‌گوید: «توقع است که نمایندگان مجلس در فرصت باقی مانده تا روز یکشنبه ۷ آذر که در صحن علنی رای گیری صورت می‌گیرد، با بررسی کارنامه و برنامه «نوری»، سوالات و ابهامات خود را مطرح کنند تا از جانب وزیر پیشنهادی و رئیس جمهوری، توضیحات لازم ارائه شود و نمایندگان با اطمینان خاطر بیشتری به او رای دهند و خوشبختانه براساس اطلاعات اولیه، اقبال به نوری چه از سوی فرهنگیان و چه از سوی نمایندگان تاکنون قابل توجه بوده است.»

 چند روزی تا پایان مدت سرپرستی کاظمی باقی نمانده و بر اساس قانون اساسی، مهلت سرپرستی هر وزارتخانه سه ماه است و قابل تمدید هم نیست، از طرفی روز بررسی صلاحیت سومین گزینه پیشنهادی آموزش و پرورش ۷ آذر است که چند روز بعد از پایان مهلت ۳ ماهه سرپرستی آموزش و پرورش است، بنابراین به احتمال قریب به یقین، مجلس عزم خود را جزم کرده که سومین گزینه پیشنهادی، به هر ترتیب رأی اعتماد بگیرد و راهی ساختمان آموزش و پرورش شود.

از سوی دیگر به نظر می‌رسد نمایندگان مجلس نیز از معرفی وزیری در قامت سردار برای تصدی وزارت آموزش و پرورش ناامیدند و شاید به همین دلیل کم آورده و در نهایت تسلیم شده و به یوسف نوری گزینه سوم پیشنهادی برای تصدی این وزارتخانه رأی اعتماد دهند.

متاسفانه وزارت آموزش و پرورش به جز در چند دوره که فرهنگیان نیز از آن به دوره طلایی این وزارتخانه یاد می‌کنند هیچگاه وزیر کارآمد و لایق به خود ندیده و مشکلات عدیده این وزارتخانه نیز نشأت گرفته از همین انتخاب‌های غلط برای آموزش و پرورش بوده است.

با این همه، اگرچه وزیر شدن یوسف نوری به یقین نزدیک‌تر است، اما مسائل و مشکلات این نهاد همچنان بر قوت خود باقی است. اکنون در آستانه بررسی بودجه ۱۴۰۱ و نیز برنامه هفتم توسعه، قرار داریم و لازم است که نمایندگان در جلسه رای اعتماد به این موضوع توجه ویژه نشان دهند که آیا یوسف نوری قادر است از حقوق مادی و معنوی معلمان صیانت کند؟ آیا می‌تواند به مشکلات معیشتی، ارتقای منزلت معلمان، عملیاتی شدن لایحه رتبه‌بندی معلمان، ساماندهی و سازماندهی نیروی انسانی و توجه به صندوق ذخیره فرهنگیان رسیدگی کند و با برنامه‌ریزی مناسبی، در جهت رفع مسائل و مشکلات گام بردارد؟ آیا او قادر است تحولی بنیادین در سیستم آموزش و پرورش کشور که بسیاری منتقد آن هستند ایجاد کند؟