در همین سه ماهی که از آغاز مسابقات سپری شده 5 تیم با سرمربیان خود خداحافظی کرده‌اند و با توجه به عملکرد ضعیفی که داشته‌اند با این تغییرات به‌دنبال ایجاد شوک در تیم خود بوده‌اند. در ادامه نگاهی به وضعیت نیمکت‌های 20 باشگاه لیگ برتری و احتمال جابه‌جایی کادرفنی آنها در هفته‌های آتی خواهیم داشت.

خیال آسوده

در برخی از تیم‌های لیگ برتری شاهد ثبات کادرفنی هستیم و با توجه به عملکرد خوبی که این باشگاه‌ها در سال‌های اخیر با مربیان خود داشته‌اند، کنار گذشتن این نفرات دور از ذهن است. یکی از این مربیان پپ گواردیولا است که در این سال‌ها عملکرد بسیار خوبی در این تیم آبی‌پوش داشته و مساله اصلی این است که در این فصل چند جام به ویترین افتخارات سیتیزن‌ها اضافه خواهد کرد.

گواردیولا فصل پیش شایعه بازگشتش به بارسلونا منتشر شد، اما با حضور ژاوی روی نیمکت این تیم بعید است این مربی اسپانیایی فعلا تصمیمی برای جدایی از تیمش داشته باشد. لیورپول‌ها نیز وضعیتی شبیه به رقیب خود در بالای جدول لیگ برتر دارند. یورگن کلوپ در این سال‌ها تیم را با تحولی اساسی روبه‌رو کرده و حالا قرمزها یکی از شانس‌های اصلی فتح لیگ جزیره هستند. در این شرایط کلوپ هیچ‌گاه خطر اخراج را حس نکرده و حداقل در این فصل هم قرار نیست چنین اتفاقی رخ دهد.

در چلسی هم توماس توخل درحالی که حدود یک‌سال از حضورش در این تیم می‌گذرد، به‌خوبی توانسته تاثیرگذاری خود را نشان دهد و پس از قهرمانی تیمش در اروپا، حالا صدرنشین لیگ برتر است و ضلع سوم مثلث مدعیان این فصل را تشکیل می‌دهد. این مرد آلمانی هم حداقل تا پایان این فصل از حضورش روی نیمکت آبی‌ها خیالش راحت است و بعید است خطری او را تهدید کند. البته این را نیز باید درنظر داشت که رومن آبراموویچ در این سال‌ها نشان داده که درصورت عدم‌نتیجه‌گیری تیمش صبر زیادی درباره مربیانش ندارد و بارها مربیان نامدار تیمش را با چند نتیجه ضعیف برکنار کرده است.

تازه‌واردها با فرصت کافی

در گروه بعدی مربیانی قرار دارند که تازه هدایت تیم‌های خود را برعهده گرفته‌اند و با توجه به اینکه تازه در ابتدای راه هستند، خطری فعلا تهدیدشان نمی‌کند و بعید است در این فصل به درهای خروجی باشگاه نزدیک شوند. این لیست نیز شامل چندین مربی از جمله سه تازه وارد است: دین اسمیت (نوریچ)، استیون جرارد (استون‌ویلا) و آنتونیو کونته (تاتنهام). دین اسمیت در استون‌ویلا شروعی ضعیف در این فصل داشت و وقتی تیمش به منطقه سقوط نزدیک شد، مدیران باشگاه تصمیم گرفتند با ایجاد تغییراتی در کادرفنی خود دوباره به جمع تیم‌های مدعی کسب سهمیه رقابت‌های اروپایی برگردند.

البته بی‌شک جدایی جک گریلیش، کاپیتان ملی‌پوش این تیم در تابستان نیز در نتایج این تیم نقش مهمی داشت، اما اسمیت که نتوانسته بود توقعات را برآورده کند از سمتش برکنار شد و خیلی زود به‌عنوان سرمربی تیم قعر جدولی نوریچ منصوب شد تا شاید بتواند این تیم را از شرایط بحرانی خود خارج کند. دنیل فارک آلمانی به همراه نوریچ تنها یک برد در 11 بازی کسب کرده بود و این روند باعث شد تا این تیم که تازه به لیگ برتر صعود کرده است، دوباره در آستانه بازگشت به لیگ چمپیونشیپ قرار گیرد.

اسمیت اگرچه فعلا در باشگاه جدیدش حاشیه امنیت خوبی دارد، اما اگر افت نوریچ همچنان ادامه داشته باشد شاید در نیم‌فصل دوم شغلش را در خطر ببیند. استون‌ویلا هم پس از فسخ قرارداد با اسمیت به سراغ اسطوره لیورپول رفت و استیون جرارد را که در گلاسکو رنجرز نتایجی فوق‌العاده گرفته بود به‌عنوان سرمربی جدید خود منصوب کرد. جرارد پس از کسب تجربه در لیگ اسکاتلند حالا به‌نظر می‌رسد مهیای حضور در لیگ برتر است. او فصل‌پیش نخستین قهرمانی رنجرز در یک دهه گذشته را به‌دست آورد و نشان داد که همچون دوران بازی‌اش، در مربیگری نیز آینده‌ای درخشان در پیش دارد. او در باشگاه جدیدش بازیکنان خوبی در اختیار دارد و اگر فرصت کافی داشته باشد و اتفاق غیرمنتظره‌ای رخ ندهد، می‌تواند تیمی خوب و قابل احترام را بسازد که حتی مدعی قرار گرفتن در بین تیم‌های بالای جدول باشند.

تاتنهام هم پس از جدایی مائوریتسیو پوچتینو کمتر توانست به فرم خوب سال‌های اخیر خود نزدیک شود و با دو مربی پرتغالی نتایجی ناامیدکننده گرفت. نه مورینیو و نونو سانتو اسپریتو نتوانستند تاتنهام را به جمع مدعیان لیگ و حتی کسب سهمیه لیگ قهرمانان برگرداندند و در این فصل نتایج ضعیف تیم سبب شد تا دنیل لوی با کنار گذاشتن اسپریتو به سراغ یک مربی امتحان پس داده ایتالیایی برود. آنتونیو کونته که در چلسی موفق به کسب عنوان قهرمانی لیگ برتر شده بود، حالا راهی دیگر تیم شهر لندن شده تا شاید بتواند اسپرز را از بحران خارج کند.

با توجه به رزومه مرد ایتالیایی در سال‌های اخیر و همچنین دستمزد بالایش بعید است تاتنهام به این زودی دوباره به فکر جابه‌جایی روی نیمکت خود باشد. در کنار این نفرات باید نام دیوید مویس را نیز اضافه کرد که با وستهام شروعی عالی داشته و حتی اگر این روند ادامه‌دار نباشد هم بعید است مدیران باشگاه به سراغ گزینه دیگری غیر از او بروند. آنها نه‌تنها در لیگ برتر بلکه در لیگ اروپا و جام اتحادیه نیز عملکردی فوق‌العاده داشته‌اند و حتی شانس فتح یک جام در پایان فصل را دارند. در برنتفورد نیز توماس فرانک پس از شروع غیرقابل تصوری که در نخستین حضور تیمش در لیگ برتر داشت، بسیار بعید است کارش را در این باشگاه از دست بدهد.

این وضعیت درمورد گراهام پاتر نیز صادق است و او در سومین سال حضورش روی نیمکت برایتون توانسته تیم باثباتی را بسازد. مارچلو بیلسا نیز در لیدز اگرچه برخلاف سال گذشته شروع خوبی نداشته است، اما هنوز اعتماد سران باشگاه را دارد و حداقل تا نیم‌فصل دوم خطری او را تهدید نمی‌کند. در لسترسیتی نیز بیش از اینکه نگرانی بابت اخراج برندان راجرز وجود داشته باشد، باشگاه باید بیشتر در تلاش برای حفظ او باشد؛ چراکه درصورت اخراج سولشر از منچستریونایتد، او یکی از گزینه‌های اصلی این تیم است.

فعلا در حاشیه امنیت

در این دسته مربیانی حضور دارند که اگرچه فعلا شرایط خوبی دارند، اما ممکن است خیلی زود شرایط برای آنها تغییر کند و در آستانه اخراج قرار گیرند. میکل آرتتا یکی از این مربیان است که پس از شروعی نه‌چندان مطمئن در این فصل فعلا روند خوبی داشته و توانسته خیلی زود شرایط را تغییر دهد. شاید بازگشت مصدومان بتواند شرایط او و تیمش را بهتر کند و حتی به یکی از امیدهای کسب سهمیه لیگ‌های اروپایی تبدیل کند، اما هنوز هم تعدادی از هواداران این تیم اعتماد زیادی به این مربی اسپانیایی ندارند و خواستار برکناری او هستند.

کاپیتان سابق توپچی‌ها در کریستال پالاس هم شروع خوبی داشته و توانسته تیم را بین تیم‌های نیمه‌بالایی جدول قرار دهد. شاید این فصل آنها پس از مدت‌ها دیگر خطر سقوط را حس نکنند و حتی با پاتریک ویه‌را به‌دنبال اهداف تازه‌ای نیز بروند، اما این می‌تواند ریسک بزرگی برای این سرمربی فرانسوی باشد و بالا بردن توقعات شاید چندان به سود او نباشد. در ولورهمپتون نیز شرایط تقریبا همین‌گونه است. پس از سال‌ها بازی زیر نظر اسپریتو سانتو حالا آنها با برونو لاگ فوتبالی تهاجمی‌تر را ارائه می‌کنند که شاید مورد اقبال هواداران باشد، اما از سوی دیگر می‌تواند برای ولوز دردسرساز شود.

ادی هاو نیز در نیوکاسل کار سختی پیش‌رو دارد و با توجه به اینکه مالکان جدید باشگاه فقط به‌دنبال نتیجه‌گیری هستند باید هرچه زودتر تیم را از شرایط فعلی خارج کند. شین دیچ نیز در برنلی اوضاع نسبتا خوبی دارد، اما با توجه به اینکه در ژانویه مالکیت باشگاه تغییر خواهد کرد، شاید او هم در نیم‌فصل دوم خطر برکناری را حس کند.

در خطر اخراج

درنهایت به سراغ مربیانی می‌رویم که شاید در همین هفته‌ها شغل خود را از دست بدهند. واتفورد که یکبار سرمربی خود را تغییر داده با حضور کلودیو رانیری نیز هنوز روند خوبی ندارد و شاید این مربی ایتالیایی نیز خیلی زود از سمتش برکنار شود. اگرچه او با برتری 5 بر 2 برابر اورتون نشان داد که تیمش را در مسیر پیشرفت قرار داده است، اما این تک درخشش‌ها برای حفظ جایگاهش کافی نیست. اورتون هم با رافا بنیتس اوضاع خوبی ندارد و در 5 بازی اخیر خود تنها یک امتیاز به‌دست آورده است.

با توجه به دوران حضورش روی نیمکت لیورپول، از همان روزهای نخست گزینه محبوبی بین هواداران اورتون نبود و آنها اصلا دوست نداشتند یک مربی با سابقه حضور روی نیمکت دشمن قدیمی را در تیم خود ببینند. در ساوتهمپتون نیز رالف هاسنهاتل تحت فشار زیادی قرار دارد و اگرچه شروع ضعیف تیمش را با دو برد پیاپی برابر واتفورد و استون‌ویلا بهبود بخشید، اما هنوز اوضاع مساعدی ندارد.

در این فهرست مهم‌ترین نامی که دیده می‌شود سرمربی نروژی منچستریونایتد است که چندهفته است نام‌های مختلفی به‌عنوان جانشینان او مطرح می‌شوند. سولشر پس از ناکامی‌های متعدد از جمله برابر لیورپول و منچسترسیتی هر روز نام جدیدی را به‌عنوان گزینه باشگاه می‌شنود. راجرز، زیدان، پوچتینو، تن‌هاگ و لوئیس انریکه همگی به یونایتد لینک شده‌اند و با توجه به اینکه هنوز نتوانسته عملکرد باثباتی داشته باشد ولی همچنان هم یکی از اصلی‌ترین گزینه‌های اخراج در بین مربیان لیگ برتری محسوب می‌شود.

رسانه‌های انگلیسی معتقدند تاخیر در برکناری او تنها به این دلیل است که باشگاه هنوز نتوانسته گزینه مناسبی برای جانشینی او پیدا کند و درصورتی که توافق با سرمربی موردنظر حاصل شود، سولشر بلافاصله از سمتش کنار خواهد رفت. او در هفته‌های اخیر اکثر حامیان خود را در باشگاه از دست داده است و حالا تقریبا همه به این نتیجه رسیده‌اند که او نمی‌تواند یونایتد را از شرایط بحرانی کنونی خارج کند.