علیرضا جهانبخش کاپیتان تیم ملی در جریان بازی با لبنان با توجه به اخطاری که از داور بازی گرفت شانس بازی با سوریه را از دست داد و می توانست بلافاصله بعد از این بازی اردوی تیم ملی را ترک کند و چند روزی در کنار خانواده باشد به خصوص که هفته های سختی را در لیگ برتر هلند پشت سر گذاشت و در بازی با لبنان هم فشار زیادی را تحمل کرد. اما علیرضا جهانبخش در اردوی تیم ملی و در کنار بازیکنان باقی ماند تا ثابت کند یک بازیکن حرفه ای است و در چنین شرایطی هم ترجیحش ماندن در کنار تیم و ترغیب هم تیمی های خود برای ادامه سیر صعودی است. و این رفتار ثابت کرد بی دلیل نیست که علیرضا جهانبخش چند سالی در تیم های مطرح فوتبال اروپا بازی می کند و در تیم ملی به بازوبند کاپیتانی رسیده است.

این دست از بازیکنان اگر چه کم اما در تیم های باشگاهی هم هستند. نمونه اش مسعود شجاعی که او هم سال های سال کاپیتان تیم ملی بوده است و حتی در سن 37 سالگی بار دیگر به بازگشت به اردوی تیم ملی فکر می کند. مسعود شجاعی بعد از دریافت کارت قرمز در بازی با صنعت نفت شانس بازی در برابر استقلال را از دست داده اما بعد از بازی در برابر صنعت نفت در همه تمرینات نساجی حاضر بوده و پا به پای بازیکنان تمرین کرده است تا ضمن حفظ آمادگی بدنی برای این بازی سخت در کنار همبازیانش باشد. به واقع کاپیتان ها محرومیت را بهانه خوبی برای استراحت کردن نمی دانند و در روزهای محرومیت هم به اندازه روزهای مسابقه تلاش و تمرین می کنند و این درس خوبی برای جوان تر هاست؛ تا فرصتی به دست می آید دست از تلاش و کوشش بر می داند.