«جک گریلیش» ستاره تیم ملی انگلیس در یورو 2020 که با مبلغ 100 میلیون پوند راهی منچسترسیتی شده، از زمان انتقال به این تیم عملکرد پرنوسانی داشته و حالا هواداران تیم جدیدش از هیاهویی که پیش از انتقال او به وجود آمده بود، به طور کامل متعجب هستند.

قسمتی از این ماجرا اما به قیمت بالای او هم برمی‌گردد؛ در واقع هر بازیکن یک‌صد میلیون پوندی و از آن مهم‌تر «اولین بازیکن انگلیسی 100 میلیون پوندی در تاریخ» قطعاً انتظارات را از خود به شدت بالا می‌برد. چنین قیمتی باعث عصبانیت هواداران تیم‌های رقیب می‌شود و در تیم خودتان هم سطح توقعات را به سقفی غیرقابل مشاهده می‌رساند. با این حال خیلی وقت‌ها «واقعیت» در قیمت درج شده روی برچسب نوشته نمی‌شود! به معنای دیگر، این قضیه هیچ شباهتی به خریدن یک قطعه بهتر برای کامپیوتر ندارد و به همین دلیل نیز نباید گریلیش را با دایسون اشتباه بگیرید!

مگر اینکه فرآیند تصمیم‌گیری منچسترسیتی در تابستان بر این محور شکل گرفته باشد که: «100 میلیون پوند هزینه می‌کنیم چون این پسر فورا می‌تواند برای ما 20 گل در فصل بزند!». با این حال هیچ اهمیتی ندارد که برای گریلیش چقدر هزینه شده، چرا که او نیاز به زمان دارد تا در تیمِ تحت رهبری سرمربی نامدار اسپانیایی و مغز متفکر محبوب سیتیزن‌ها جا بیافتد.

«پپ گواردیولا» البته به طور کامل از این شرایط با خبر است و به همین دلیل هم پس از بازی در جام اتحادیه گفت: «او برای 25 دقیقه به اتحاد نیامده بلکه برای 5 یا 6 سال لباس سیتی را پوشیده!» این یعنی چه در اولین بازی و چه در سه ماه بعد، ماجرا از دید سرمربی هیچ فرقی نمی‌کند.

جک تاکنون 14 بار برای سیتی به میدان رفته است. بله؛ فوتبال سریع حرکت می‌کند و شاید طوری احساس شود که انگار زمان زیادی از حضور او در ترکیب آبی‌آسمانی‌ها گذشته اما واقعاً اینگونه نیست. در پنج سال حضور گواردیولا روی نیمکت سیتی، حتی یک وینگر هم وجود نداشته که در اولین فصل حضورش در تیم عملکردی در حد و اندازه بهترین فرم سابقش را به تصویر بکشد؛ چه برای جذبش 20 میلیون پوند هزینه شده باشد، چه 50 و چه 100 میلیون پوند! دلیل هم مشخص است؛ چون این موضوع به طور کامل به تطبیق بازیکن با تیم برمی‌گردد.

«لروی سانه»، «برناردو سیلوا» و «ریاض محرز» همگی در فصل دوم حضورشان عملکرد پیشین خود را مقابل چشم هواداران روی پرده بردند اما در فصل نخست هیچ خبری از درخشش نبود! «نولیتو» هرگز فصل اول خود را پشت سر نگذاشت و پروژه کسب هماهنگی برای «فران تورس» در فصل دومش نیز ادامه دارد که البته فعلاً به دلیل مصدومیت متوقف شده است! «رحیم استرلینگ» را هم از یاد نبرید که که یک سال قبل از پپ راهی اتحاد شده بود اما باز هم یک سال زمان نیاز داشت تا آنچه که تفکراتِ مرد کاتالانی روی نیمکت را درک کند. پس شاید بهتر باشد زیر سوال بردن گریلیش را همین حالا متوقف کنیم.

چند هفته قبل بود که یکی از رسانه‌های انگلیسی تیتر «مشکل 100 میلیون پوندی» را برای گریلیش به کار برد و پس از شکست خانگی مقابل کریستال‌پالاس سوالات زیادی درباره توانایی و ارزش او مطرح نمود. پپ در آن دیدار هم پشت سر ستاره خود ایستاد و گفت: «جک تازه کارش را شروع کرده. او تا این لحظه مقابل تیم‌هایی به میدان رفته که عقب می‌ایستند و این کار جک برای یافتن فضا را دشوارتر از قبل می‌کند. او سابقاً در تیمی حضور داشت که اغلب ضدحمله می‌زد ولی حالا شرایط برایش فرق کرده و اطمینان دارم که همه چیز را قدم‌به‌قدم یاد می‌گیرد.»

در فصل 17-2016 بسیاری از این می‌گفتند که خرید «لروی سانه» برای سیتی، به هیچ عنوان ضروری نبوده چرا که آبی‌آسمانی‌ها در آن مقطع مشکل دفاعی داشتند و پولی که برای او پرداخت شد، باید صرف تقویت خط دفاعی و خرید مدافع میانی می‌گشت. آنها این واقعیت را نادیده گرفتند که «آیمریک لاپورت» در آخرین لحظات پیشنهاد سیتی را رد کرده. این به سانه ربطی نداشت و او یک سال بعد با کمک به منچسترسیتی در راه قهرمانی، جایزه بهترین بازیکن فصل لیگ برتر را به آغوش کشید!.

در مورد گریلیش هم چنین صحبت‌هایی مطرح شد و شاید در نهایت ثابت شود که او برای سیتی مهره‌ای کلیدی بوده! باید منتظر ماند و دید وضعیت او به کجا خواهد رسید.