مهدی طارمی در فهرست مدعوین بازیکنان تیم ملی نبود و طبعا در دو بازی ایران مقابل تیمهای لبنان و سوریه حضور ندارد.

یکی از آماده ترین مهاجمان حال حاضر لیگ پرتغال که در سطح لیگ قهرمانان اروپا می‌درخشد به تشخیص دراگان اسکوچیچ به آخرین فهرست تیم ملی راه پیدا نکرد تا قاطعیت آقای مربی شباهتی آشکار به کارلوس کی‌روش پیدا کند!

امروز خیلی‌ها ماجرای طارمی را با خط خوردن همیشگی مهدی رحمتی در زمان کی‌روش مقایسه می‌کنند اما به نظر می‌رسد این مسئله شامل تفاوت‌هایی در جزئیات است؛

«مهدی رحمتی در سال ۹۱ به یک باره اعلام کرد به دلایل شخصی، مدتی از تیم ملی دور خواهد بود و خداحافظی موقتی خواهد داشت. رحمتی انتظار می‌کشید که بعد از این اتفاق کی‌روش از او دلجویی و مقدمات بازگشتش را فراهم کند اما این اتفاق رخ نداد. کی‌روش به آرزوی موفقیت و تشکر از خدمات رحمتی قناعت کرد و پس از آن او دیگر به تیم ملی دعوت نشد.»

طارمی اما در یک توئیت گنگ از نظر محتوایی نوشت:

باید عرض کنم که بازیکنان ایرانی علاوه بر تکنیک فردی و جنگندگی و .… ‏از لحاظ دانش فوتبال و تاکتیک خیلی درک بالایی دارند ولی متاسفانه مشکلات جایی دیگر است. ‏زنده باد ایران.

چنان که ملاحظه می‌کنید طارمی به طور مستقیم کسی را مخاطب قرار نداده و واژه‌هایش در جهت تقبیح فرد خاصی نیست. موج رسانه ای ایجاد شده اما این طور به اسکوچیچ القا کرد که قصد طارمی حمله به ساحت سرمربی تیم ملی است؛ در غیر این صورت باید از دراگان سوال کرد مخاطب مصاحبه او با رسانه ای در کرواسی که بازیکنان ایرانی را در قالب تاکتیک‌های امروزی تصور نمی‌کرد چه کسی بود و اساسا آن مصاحبه پس از بردهای پیاپی تیم ملی چه ضرورتی داشت؟

در مصاحبه اسکوچیچ از هیچ بازیکن خاصی نام برده نشد؛ چنان که توئیت طارمی هم تعریف و تمجید از تاکتیک پذیری بازیکنان ایرانی بود. بنابراین اسکوچیچ که پس از دیدار با کره جنوبی با امواج رسانه ای منفی مواجه شده بود، یک راه برای اثبات اقتدار و قاطعیت خود داشت؛ قاطعیتی که از او یک کارلوس کی‌روش تمام عیار نزد اذهان عمومی‌ ترسیم کند.

سرمربی تیم ملی حق دارد هر بازیکنی که دلش خواست را به تیم ملی دعوت کند و حتی اگر صلاح دانست، هر بازیکنی که عشقش کشید را خط بزند؛ فقط باید دید آیا این حرکت اسکوچیچ یک حرکت انضباطی در جهت تقبیح توئیت طارمی است یا یک اقدام انتحاری برای ثابت کردن مشکل تاکتیک پذیری بازیکنان ایرانی!