تیم استقلال در هفته چهارم لیگ برتر و در یک بازی سخت و سنگین در هوای بارانی شیراز مقابل فجر این شهر متوقف شد. فرشاد فلاحت زاده درباره دلایل توقف استقلال در شیراز مقابل فجرسپاسی و البته رفتارهایی که از کادر فنی تیم شیرازی لب خط سر زد حرف زد. متن این پرسش و پاسخ در ادامه می‌آید:

دلیل توقف استقلال در شیراز پس از سه پیروزی متوالی چه بود؟

من فکر می‌کنم دلیل اصلی اش شرایط بد زمین مسابقه بود. استقلال تیمی است که فوتبال را روی زمین بازی میکند ولی چمن نامطلوب زمین حافظیه مانع از انجام کارهای تاکتیکی استقلالی‌ها شد و آنها به جز چند موقعیت محدود، فرصت چندانی نداشتند. سازمان لیگ باید نسبت به چنین استادیوم‌هایی که در سطح لیگ برتر نیستند حساسیت بیشتری به خرج بدهد.

روی گلی که استقلال خورد چه کسی را مقصر می‌دانید؟

قطعاً روی ارسال‌ها از نقطه کرنر بازیکنان تیم باید بیش از دروازه‌بان مراقب نفرات حریف باشند. در لحظه ارسال کرنر دو بازیکن استقلال به هیچ وجه روی تیر یک یار حریف را پوشش ندادند و این فرصت ایجاد شد تا استقلال در زمان بدی گل بخورد که دیگر فرصتی برای جبران نداشته باشد. اما یک نکته مهم.

چه نکته‌ای؟

در لیگ برتر و حرفه ای از این قبیل گل‌ها کمتر دیده می‌شود. این سبک گل زدن مخصوص لیگ‌های دسته دو و سه و گاهاً لیگ یک است. اتفاقاتی که در بازی فجر و استقلال رخ داد باعث شد تا من همچنان تیم شیرازی را یک تیم دسته یکی ببینم که هنوز متوجه نشده به لیگ برتر آمده است.

چطور؟

فوتبال بِکش بِکش و شلوغ کاری‌های کنار خط مختص باشگاه‌های دسته یک و زیر گروه است. در لیگ برتر کسی از این کارها نمی‌کند. اگر کادر فنی فجر آن شلوغ بازی‌ها را درنمی‌‎آورد مسابقه پنج دقیقه وقت اضافه نداشت و استقلال برنده می‌شد. البته مربیان استقلال هم باید باهوش تر عمل می‌کردند.

در چه موردی باید باهوش عمل می‌کردند؟

استقلال اصلا رو به ضد فوتبال نیاورد. استقلال در دقیقه ۹۳ بازی مثل دقیقه یک بازی می‌کرد. تیمی که یک گل جلوست باید حفظ توپ کند و دست از بازی هجومی‌بکشد. آن هم در زمین بد حافظیه و هوای بارانی. حسین زاده در دقیقه 94 داشت نفوذ می‌کرد که توپ لو رفت و همان رفت و کرنر شد. استقلال خودش به فجر موقعیت داد و آنها هم که یک تیم دونده، جوان و با انگیزه بودند و می‌خواستند خودی نشان بدهند با تلاش زیاد گل تساوی را زدند تا کادر فنی فجر نتیجه دلخواهش را بگیرد. می‌خواهم بگویم می‌توان در طول یک بازی ۹۰ دقیقه ای برای دقایقی هم زیبا هم بازی نکرد. مربیان استقلال باهوش نبودند تا تیمشان را تشویق به حفظ توپ کنند. اینجاست که بودن یک بزرگتر به تیم نظم می‌دهد.

ضعف مفرط استقلال کجا بود؟

بزرگترین ضعف این تیم، نداشتن یک گرداننده خوب توپ است. استقلال به دو بخش تقسیم شده؛ دفاع و حمله! کسی آن وسط نیست که توپ را از دفاع به حمله یا برعکس منتقل کند. وقتی شما سه تا فوروارد را آن جلو می‌گذارید باید کسی باشد که به آنها توپ بدهد یا نه؟ در چنین شرایطی استقلال به جای بازی با سیستم 3-4-3 با سه دفاع باید با روش ۴ دفاعه بازی کند و قبل از گل زدن به فکر گل نخوردن باشد.‌هافبک‌های فعلی استقلال در دفع توپ و بازیسازی توانمند نیستند. حتی هماهنگ هم نیستند.

این تساوی چه تاثیری در روحیه تیمی استقلال خواهد داشت؟

من فکر می‌کنم با توجه به نزدیک شدن مسابقات دشوار مقابل مدعیان اصلی لیگ این تساوی تلنگر خوبی برای استقلال بود که به موقع به این تیم زده شد تا بیش از پیش روی نقاط ضعف خودش و البته رقبا کار کند. استقلال باید پخته تر عمل کند چون حریفانی مانند گل گهر، پرسپولیس و سپاهان با این قبیل تیم‌ها تفاوت دارند.