دلایل عدم اجرای رتبه بندی معلمان از زبان مشاور وزیر آموزش و پرورش

«جرقه توسعه یافتگی از آموزش وپرورش آغاز میشود» این گذاره بارها و بارها در محافل مربوط به نظام تعلیم و تربیت مطرح شده است، موضوعی که شرایط حاکم بر نظام تعلیم و تربیت به ویژه بخش نیروی انسانی چندان بهرهای از آن نبرده است.
در کنار این موضوع باید ببنیم قوانین بالادستی، سند تحول بنیادین آموزش وپرورش چه میگویند و از آموزش و پرورش و سایر دستگاههای اجرائی، نظارتی و برنامه ریزی چه انتظاری دارند؟ عموما این موضوع مطرح است که دستگاه تعلیم وتربیت نیاز به یک تحول بنیادین در نظام مدیریت آموزش و پرورش دارد واین یکی از مهمترین موضوعات اساسی کشور است.
سند تحول بنیادین آموزش و پرورش حاصل سالها تجربه، دانش و نهایت خرد جمعی بسیاری از دست اندر کاران امر تعلیم و تربیت و هم اندیشی برای تهیه این سند از منظر مدیریت، دینی، مذهبی، نظامهای آموزشی و راهبری آموزشی یک سند معتبر و قابل رجوع است که با استناد به قوانین جاری کشور باید آموزش و پرورش بر اساس اصول و راهکارهای این سند فعالیت کند. پس باید به دنبال این موضوع بود که لازمه اجرای این سند مهم چیست و چه بوده که نمیتوان دقیق عمل کرد.
توجه شرکتهای بزرگ فناوری به بازارهای آموزشی
منصور مجاوری، مشاور پیشین وزیر آموزش و پرورش با اشاره به شرایط تولید و اقتصاد کشور و نامگذاری سال جاری توسط مقام معظم رهبری اظهار کرد: استفاده دولتمردان، سیاستگذاران، قانونگذاران، برنامه ریزان، سرمایه گذاران و تولید کنندگان از این دستور شفاف و صریح رهبر فرزانه کشور برای ایجاد شرایط تحقق این نامگذاری آن هم پس از گذشت ۶ ماه از سال چگونه است؟ هر یک از ما به عنوان یکی از افراد جامعه از خود سوال کنیم و بپرسیم که وظیفه من در قبال اجرایی شدن و تحقق این اصل مهم کشورداری چیست؟ آیا هدف از پشتیبانی ومانع زدائی صرفا برای تولیدات خاصی در کشور است؟ یا در یک کشور به این گستردگی با دارا بودن هزاران ظرفیت اقتصادی وتولیدی این هدف عام بوده وجرقهای برای روشن شدن کلید همه فعالیتهای تولیدی در همه بخشها وصنایع کشور است.
او ادامه داد: سالها از رسانهها شنیده ایم که آموزش باید بر اساس نیاز بازار کار باشد و تمام بخشهای فعال جامعه نیاز به نیروی متخصص دارد و برای متخصصین اهمیت قائل هستیم؛ باور داریم که اگر نیروی مختصص کار نباشد چرخ تولید به حرکت در نمیآید یا شاید از بهره وری و کارائی کمی برخوردار باشد؛ اما عجیب است که کمتر به دستگاه عظیم تعلیم وتربیت اصلی نیروی انسانی مورد نیاز جامعه و بازار کار توجه شده است.
به گفته او، موفقیت بازار کار و توسعه اقتصادی باعث رونق اجتماعی میشود به همین دلیل سرمایه گذاری برای تربیت نیروی متخصص در اولویت کشورها قرار گرفته است. نمونه بارز آن کشورهای آسیایی، اروپائی خصوصا ژاپن، کره، دانمارک وآلمان است که به عنوان پر هزینهترین کشورها از نظر سرمایه گذاری درآموزش وپرورش هستند.
مشاور پیشین وزیر آموزش و پرورش اظهار کرد: برخی شرکتهای بزرگ فناوری طی سالهای گذشته توجه ویژهای برای بازارهای آموزشی داشتند. این سرمایه گذاری نه تنها سودهای کلان روانه خزانه آنها کرده بلکه دقیقا توانسته اند نسل جوان و فعال کشورها را به سمت خود معطوف کنند و به عنوان هواداران همیشگی در کنار خود منفعت داشته باشند. باید بدون، چون وچرا وخط ونشان پذیرفت که نقش آموزش در رشد و توسعه اقتصادی کشورها از منظر اقتصاددانان و برنامه ریزان کلان اهمیت ویژهای دارد.
او اضافه کرد: برهمین اساس اعلام میکنند سرمایه گذاری برای آموزش نیاز اصلی بشر وهر کشوری است، زیرا باعث ارتقای سطح دانش، آگاهی، توانمندی، اشتغال، تولید، درآمدزائی، بهداشت وسلامت و رفاه کلی زندگی جامعه میشود.
مجاوری تصریح کرد: حال با توجه به اینکه همه به صورت عام ومسئولین به صورت خاص از این موضوع اطلاع داشته وقطع به یقین باور دارند پس چرا در برنامه ریزیهای کلان کشوری به هردلیل و برهان به این دستگاه عظیم تعلیم وتربیت توجه کمتری کرده اند.