به گزارش سایت روزنو،آیا موافقت تهران برای ضبط فعالیت های هسته ای توسط دوربین های نظارتی در تاسیسات آن کشور مقدمه ای برای بازگشت تهران به مذاکرات وین است؟

"محمد صالح صدقيان" پژوهشگر مسائل سیاسی معتقد است که تصمیم ایران در مورد دوربین های تاسیسات هسته ای صرفا یک تصمیم فنی است نه سیاسی.

او اشاره می کند که کار آژانس بین المللی انرژی اتمی تنها فنی است و برای انجام ماموریت سیاسی، مذاکرات وین جای آن موضوع است.

نظارت بر تاسیسات هسته ای ایران دو مسیر دارد نخست نظارت عادی که متکی به پروتکل های و ضمانت های کلاسیک و مرسوم موجود در آژانس است و دیگری آن که در مفاد توافق هسته ای ذکر شده و شامل نظارت دقیق بر تاسیسات هسته ای ایران است.

نظارت عادی هرگز متوقف نشده است بلکه نظارت دقیق متوقف شده است.

خروج امریکا از برجام توسط ترامپ تهران را از زیر نظر نظارت دقیق آژانس خارج ساخت و ایران نسبت به تعهدات خود در برجام تا حدی بی اعتنایی کرد.

توافق بین دو طرف به دوربین های نظارتی اجازه می دهد تا از تاسیسات هسته ای و رویدادهای داخل آن عکس بگیرند و هم چنین به آژانس بین المللی انرژی اتمی اجازه می دهد کارت های هوشمند دوربین ها را تغییر دهد اما اطلاعات آن حفظ شده باقی خواهد ماند".

این سایت می افزاید:"روند مذاکرات هسته ای در وین که مسئله ای سیاسی است دشوارتر از مذاکرات ایران با آژانس بین المللی انرژی اتمی خواهد بود.

در مذاکرات هسته ای، ایران پیش شرط هایی را قرار داده که باید برآورده شود.

به گزارش روزنو،ایران اشاره می کند تا زمانی که ممنوعیت مبادلات نفتی آن کشور با کشورهای دیگر لغو نشود دلیلی برای مذاکرات وجود نخواهد داشت.

هم چنین، تهران خواستار لغو ممنوعیت دسترسی به دارایی های مسدود شده آن کشور در کره جنوبی، ژاپن، هند و کشورهای اروپایی شده است.

شرط دیگر ایران آن است که هیچ موضوعی خارج از چارچوب برنامه هسته ایران و خارج از چارچوب سازوکار لغو تحریم های ترامپ پای مذاکره مورد بحث قرار نگیرد.

تصمیم اخیر ایران فنی است و تاثیر چندانی بر روند مذاکرات وین نخواهد داشت اما از ارجاع گزارش آژانس به شورای امنیت جلوگیری کرده و یا دست کم باعث تاخیر در ارجاع آن خواهد شد.

رویکرد آمریکا در مورد همکاری با ایران محافظه کارانه است و بدون شک مشکلات زیادی در مذاکرات برای بازگشت ایالات متحده به توافق هسته ای ایران وجود دارد.

ایران تنها زمانی پاسخ می دهد که فشار را احساس کند.

موافقت اخیر ایران با ضبط فعالیت های تاسیسات هسته ای توسط دوربین های آژانس پاسخی جزئی و محدود بوده، کامل نیست و این احساس وجود ندارد که این آژانس از همکاری محدود ایران بسیار خوشحال باشد".