به گزارش سایت روزنو ، افغانستان تحت حکومت طالبان به احتمال زیاد از عدم وجود ارز خارجی رنج خواهد برد و ممکن است برای کسب واردات اساسی در درجه نخست نفت، گاز طبیعی و سایر نیازها و کالاهای ضروری به کشورهای همسایه به خصوص ایران متوسل شود.

دولت ایران خواستار ثبات در افغانستان است تا مزیت عمده اقتصادی را در آینده کسب کند که مهم ترین آن باز شدن فضای اقتصادی بزرگی بدون نظارت امریکا با کشورهای آسیای میانه است تا بتواند فشارهای تحریم تجاری و اقتصادی امریکا بر خود را کاهش دهد.

مزیت دیگر، افزایش حجم تجارت ایران با افغانستان است که از نظر فنی عقب مانده است و در حال حاضر از محدودیت های مالی بین المللی رنج می برد.

هم چنین، هم مرزی چین با افغانستان و مسیر عبور و مرور کامیون های تجاری می تواند فرصت های سرمایه گذاری را در مناطق مرزی فراهم سازد.

به نظر می رسد رهبران ایران بیش از یک سال پیش برای خروج امریکایی ها و قدرت گیری طالبان خود را آماده کرده بودند و با طالبان در تماس بودند.

افغانستان دروازه مهمی برای اقتصاد ایران است تا از زیر فشارهای تحریمی امریکا و محاصره اقتصادی بین المللی به دلیل تحریم های ثانویه از سوی واشنگتن علیه شرکت های بین المللی و بانک هایی که با ایران تجارت می کنند خلاص شود.

تهران به دنبال توسعه روابط تجاری خود با افغانستان است. با این وجود، از نظر مخاطرات، مهم ترین نگرانی ایران از بی ثباتی در افغانستان هجوم موج پناهجویان افغان به سوی ایران است.

هم چنین، ایران نسبت به ظهور احتمالی جنبش های افراطی مذهبی در افغانستان نگران است.

اگر طالبان بتواند ثبات سیاسی را در افغانستان برقرار سازد آن کشور یک فرصت طلایی برای اقتصاد ایران است که از تحریم امریکا رنج می برد چرا که افغانستان دروازه مهمی برای تجارت میان ایران و چین است.

این به معنای ادغام تجارت بین ایران و کشورهای آسیای میانه خواهد بود که تحت تاثیر مستقیم روسیه قرار دارند.

در نتیجه، افغانستان پیوند مستقیمی برای اقتصاد ایران با روسیه و چین خواهد بود. از نظر روابط تجاری بین دو کشور به نظر می رسد که ایران از خروج نیروهای امریکایی از افغانستان خوشحال است و شرکت های ایرانی در میان مدت و بلند مدت از حضور در افغانستان با ثبات سیاسی، اقتصادی و مالی سود خواهند برد.

با این وجود، احیای تجارت ایران با افغانستان به دو عامل بستگی خواهد داشت یکی از این عوامل میزان مدارای طالبان با فرقه شیعه هزاره در افغانستان است که بر پیوند تجاری بین تهران و کابل تاثیرگذار خواهد بود.

عامل دوم توانایی طالبان برای اداره دولت در افغانستان و تشکیل دولتی است که نماینده همه فرقه ها و قومیت ها باشد.

تحقق این هدف به کمک غربی ها به افغانستان بستگی دارد. تاکنون برخی از کشورهای غربی از تمایل خود برای ارسال کمک های شان به افغانستان سخن گفته اند.

به گزارش روزنو،کارشناسان باور دارند که چین به دلیل نگرانی های امنیت داخلی خود به ویژه در منطقه شین جیانگ در مرز افغانستان و تاجیکستان مشتاق ثبات سیاسی و اقتصادی در افغانستان است.

چین می تواند از طریق سرمایه گذاری شرکت هایش در معادن و زیرساخت های افغانستان بخشی از دلارهای غربی از دست رفته از افغانستان از زمان قدرت گیری طالبان را جبران کند.

در افغانستان بیش از یک میلیارد بشکه نفت در نزدیکی شهر بلخ کشف شده و آن کشور دارای ذخایر گاز طبیعی است که می تواند در کوتاه مدت منبع نقدینگی برای طالبان باشد.

با این وجود، کارشناس بورس و بازار که اقتصاد ایران را رصد می کنند معتقدند که تجارت ایران با افغانستان به دلیل کمبود دلار در دسترس بازرگانان افغان به دلیل عدم وجود دلار کافی باعث افزایش نرخ تورم در افغانستان می شود.

در نتیجه، این موضوع منجر به کاهش رشد مصرف خانوارهای افغان می شود و به دنبال آن منجر به کاهش حجم صادرات ایران به افغانستان و ریال ایران از کاهش میزان دلارهایی که بازرگانان افغان می توانستند وارد اقتصاد ایران سازند رنج خواهد برد".