روز نو :ایران زرادخانه متنوعی از پهپاد‌های جنگی کامیکازه و قابل استفاده مجدد را در اختیار دارد تا فشار نظامی خود را در خاورمیانه در سطح قابل قبولی برای ایجاد تهدید سیاسی و نظامی اعمال کند.

نشریه "نشنال اینترست" در گزارشی با اشاره به حادثه برای نفتکش اسرائیلی، می‌نویسد:"این حادثه نشان داد که ایران چگونه زرادخانه گسترده‌ای از پهپاد‌ها را برای اعمال فشار نظامی در سراسر خاورمیانه در اختیار دارد".

 این نشریه می‌افزاید: "این امر بدان‌خاطر است که برخلاف ناوگان سالخورده هواپیما‌های جنگی دارای سرنشین ایران پهپاد‌ها یا هواپیما‌های بدون‌سرنشین مقرون‌به‌صرفه‌تر هستند و در مناطق خاکستری در آستانه بروز جنگ‌های گسترده مفیدتر به نظر می‌رسند".

این نشریه می‌نویسد: "ایران تقریبا سی و پنج سال است که از پهپاد‌های نظارتی و رزمی استفاده می‌کند و این کار را با پهپاد‌های نظارتی و جنگی ابابیل و مهاجر در اواسط دهه ۸۰ میلادی در جنگ ایران و عراق آغاز کرد. در دهه‌های ۹۰ و ۲۰۰۰ میلادی، ایران نسخه‌های به روز شده‌تری از این پهپاد‌ها را تولید کرد. از اوایل سال ۲۰۱۰ میلادی به این سو، شرکت‌های ایرانی شروع به تولید طیف متنوعی از طرح‌های جدید پهپاد کردند. البته همه یا اکثر پهپاد‌های مدرن ایران، حتی آن طیفی که برد صد‌ها کیلومتری دارند هنوز فاقد ارتباطات ماهواره‌ای هستند قابلیتی که امکان کنترل از راه دور در مسافت‌های بیش از ۱۶۰ تا ۳۲۱ کیلومتری را فراهم می‌کند.

با این وجود، پهپاد‌های ایران قابلیت استفاده درون‌مرز‌های ساحلی و یا زمینی و یا در مناطقی را دارند که متحدان ایران از دریافت تسلیحات آن کشور خرسند می‌شوند؛ از جمله حزب‌الله لبنان، انصارالله در یمن و شبه نظامیان شیعه در عراق و دولت سوریه تحت ریاست جمهوری "بشار اسد". تا به امروز قطعات و یا لاشه پهپاد‌های ایران ساقط شده در افغانستان، بحرین، عراق، اسرائیل، عربستان، سودان، امارات متحده عربی و یمن کشف شده‌اند.

ذکر این نکته ضروری است که بیشتر پهپاد‌های نظامی برای ماموریت‌های نظارتی و شناسایی -می‌توانند شامل مکان‌یابی اهداف و مشاهده نتایج حملات موشکی باشد- یا به عنوان اهداف عملی برای یگان‌های پدافند هوایی مورد استفاده قرار می‌گیرند. حتی پهپاد‌های رزمی نیز معمولا بیشتر برای ماموریت‌های شناسایی مورد استفاده قرار می‌گیرند. تعداد زیادی از شرکت‌های ایرانی در حال توسعه و تولید پهپاد‌ها هستند؛ هرچند که قطعات آن به خصوص موتور‌ها از پهپاد‌های دیگر هستند، موتور‌هایی که از چین یا اروپا از طریق واسطه‌ها و شرکت‌های بین‌المللی خریداری شده‌اند. همچنین، ایران در مورد برخی از پهپاد‌های ساقط شده امریکایی از جمله بوئینگ اسکن ایگلز، پهپاد نظارتی آر کیو – ۱۷۰ و پهپاد‌های رزمی ریپر و پریدیتور کار مهندسی معکوس را انجام داده و پهپاد‌هایی با طراحی داخلی با الگوبرداری از آن با عناوین کمان -۱۲۲، شاهد – ۱۲۹، صاعقه -۲ و یاسر را ساخته است.

این نشریه در ادامه بیشتر به پهپاد‌های ایرانی و انواع مختلف آن می‌پردازد و می‌افزاید:

پهپاد ابابیل در دهه ۸۰ میلادی وارد ناوگان هوایی ایران شد و احتمالا به عنوان سلاح کامیکازه در برابر نیرو‌های عراقی عمل می‌کرد. مدل‌های ابابیل - ۲ و ابابیل - ۳ با استفاده از مواد با وزن سبک و حسگر‌های مدرن ساخته شده‌اند. حزب‌الله لبنان دستکم هشت تا دوازده فروند ابابیل - ۲ را دریافت کرده است که با طراحی مجدد در قالب پهپاد مرصاد-۱ با قابلیت حمل مواد منفجره ۴۹ کیلوگرمی ارتقا یافته است.

به نظر می‌رسد که پهپاد کامیکازه حماس به نام شباب که در جنگ ۲۰۲۱ غزه نیز مورد استفاده قرار گرفته با الگوبرداری از روی ابابیل ساخته شده است. پهپادی که انصارالله در اختیار دارند و حتی شماره سریال‌های ایرانی را نیز روی خود داشته، پهپاد‌های انتحاری قاصف -۱ و قاصف – ۲ کی بوده‌اند که دارای کلاهک هستند. انصارالله از قاصف برای هدف قرار دادن رادار‌های سامانه دفاع هوایی پاتریوت سعودی استفاده می‌کند تا شانس نفوذ خود را در جریان حملات موشکی‌شان افزایش دهند.

این نشریه در ادامه می‌نویسد: در سال ۲۰۱۸ میلادی، انصارالله یمن شروع به تولید پهپاد "صماد" با قابلیت بیشتر کردند. در حالی که صماد -۱ نقش نظارتی دارد صماد -۲ می‌تواند یک کلاهک ۱۸ کیلوگرمی را حمل کرده و گفته می‌شود صماد -۳ دارای برد حمله ۱۴۹۹ کیلومتری است.

در ساخت صماد از چندین قطعه پهپاد‌های ایرانی و همچنین موتور‌های آلمانی خریداری شده توسط ایران از طریق یک شرکت یونانی استفاده شده است. در حمله به تاسیسات نفت عربستان در ۲۰۱۹ میلادی از پهپاد صماد -۳ استفاده شد که تولید نفت آن کشور را به مدت دو روز به میزان نصف کاهش داد.

در میان پهپاد‌های ایرانی که اهداف نزدیک‌تر از خط مقدم را مورد اصابت قرار می‌دهند می‌توان به پهپاد رعد ۸۵ اشاره کرد که توسط سپاه به کار گرفته شده و برد ۱۲۸ کیلومتری دارد و می‌تواند با سرعت ۲۴۹ کیلومتر بر ساعت به هدف تعیین شده برسد که این هدف حتی می‌تواند بالگرد را نیز شامل شود.

ایران همچنین پهپاد ضدرادار آرش را ساخته که از محفظه قابل حمل پرتاب می‌شود و در فواصل دور بیش از ۱۴۴۸ کیلومتری به اهداف حمله می‌کند.