دولت با عمل می‌تواند اعتماد را بازگرداند؛ نه با شعار
روزنو :کشور با مشکلات زیادی مواجه است و در آینده نیز اگر تدابیر مناسبی برای حل مشکلات پیش رو اتخاذ نشود مشکلات زیادی خواهیم داشت. ولی آسیب‌های اجتماعی مشخص است که به چالشی بزرگ تبدیل شده و اعتیاد و حاشیه نشینی‌ها به معضل جامعه بدل گردیده است.
روز نو :جامعه با مشکلات و مسائل مختلفی روبه‌رو است که بسیاری از کارشناسان و صاحب‌نظران از آنها به عنوان ابرچالش‌ها یاد می‌کنند که اگر با برنامه‌ریزی درست و اقدام مناسب و متناسب حل و فصل نشوند سبب ساز مشکلات بعدی شده و وضعیت را از آنچه هست به مراتب بدتر می‌کنند. در میانه این مشکلات دولت سید ابراهیم رئیسی روی کار آمده و رئیس جمهور وعده داده که تغییر را به نفع مردم رقم خواهد زد. اما اینکه این وعده تا چه حد در مقام عمل تحقق یابد و دولت در حوزه‌های مختلف موفقیت‌هایی حاصل کند خود جای بحث و بررسی دارد. البته هنوز زود است که در مورد عملکرد دولت صحبت شود اما به اعتقاد کارشناسان عملکرد شش ماهه نخست دولت به عنوان پیشانی عملکرد نشان خواهد داد که در ادامه راه چهارساله شاهد چه رویکردی از دولتمردان در مواجهه با مشکلات خواهیم بود. در این راستا برای بررسی شرایط جامعه و ابر چالشهای موجود در آن، راهکارهای بازیابی اعتماد عمومی و بررسی کابینه دولت سیزدهم با سید محمود میرلوحی فعال سیاسی اصلاح‌طلب و عضو شورای شهر پنجم به گفت و گو پرداخته است که می‌خوانید.
با توجه به مشکلات و ابر چالشهای پیش روی کشور شرایط جامعه را پس از روی کار آمدن دولت آقای‌رئیسی چطور می‌بینید و چگونه می‌توان بر این چالش‌ها فائق آمد؟
کشور با مشکلات زیادی مواجه است و در آینده نیز اگر تدابیر مناسبی برای حل مشکلات پیش رو اتخاذ نشود مشکلات زیادی خواهیم داشت. ولی آسیب‌های اجتماعی مشخص است که به چالشی بزرگ تبدیل شده و اعتیاد و حاشیه نشینی‌ها به معضل جامعه بدل گردیده است. یک بخش از این چالش بحث اشتغال، درآمد و اقتصاد است. در حالی که خود اقتصاد، درآمد و اشتغال چالش است و شاهدیم که امروز با اقتصاد و تولید و سرمایه گذاری پیوند خورده و خود آنها نیز با تحریم و مشکلات از این دست روبه‌رو است، لذا همه این چالش‌ها با هم در ارتباط هستند و مزمن هم شده‌اند. کرونا خشکسالی و بحران آب هر روز شرایط را سخت‌تر و پیچیده‌تر می‌کند. مساله دیگری هم که به نظر می‌رسد خود به یک چالش خود ساخته تبدیل شده رفتار و عملکرد برخی مسئولان است. زمانی جنگ بود، بعد دولت سازندگی، سپس دولت اصلاحات آمد و طوری احساس می‌شد که خرابی‌های جنگ در حال ترمیم است و سرمایه گذاری‌ها شروع شد و در دولت اصلاحات مقداری وضع اقتصادی روبه راه و عسلویه ساخته شد و مسائل تورم تا حدی مهار گردید. صندوق ذخیره ارزی هم مقداری سر و سامان یافت و توانستیم مقداری پس‌انداز داشته باشیم، اما پس از آن در دولت آقای احمدی‌نژاد که با وجود نفت 140 دلاری دیدیم که با تورم 40 درصدی و رشد منفی 6.8 دهم درصدی و 3 میلیون بیکار دانشگاه رفته و تحریم مواجه شدیم. دولت آقای روحانی که روی کار آمد تا حدودی تورم را مهار کرد و برجام به نتیجه رسید ولی دیدیم که از سال 96 به این طرف گرفتاری‌ها شروع شد، کرونا آمد و تورم و تحریم برگشت. لذا هنوز هم با چالشهای مختلف مواجهیم که هیچکدام حل نشده است. البته نکته دیگری که قابل تامل است احساس توانایی در باز کردن همه گره‌‌ها در کوتاه مدت است که البته امید دادن به جامعه خوب است که توام با واقعیت و عقلانیت باشد.
مساله اعتماد عمومی و امید به آینده و لزوم بازیابی آنها در جامعه بارها از سوی مسئولان مطرح شده اما هنوز جامعه نسبت به روندها اعتماد لازم را ندارد و آینده را نیز مبهم می‌بیند؛ تحلیل شما از این مساله چگونه است؟
فکر می‌کنم همانطور که مقام معظم رهبری توصیه کردند دولت با عمل خود می‌تواند به نوعی مردم را امیدوار کرده و اعتماد از دست رفته را باز گرداند. لذا در توصیه ائمه و بزرگان نیز داریم که با عمل خود همه چیز را ثابت کنید. اکنون نیز به نظر می‌آید که اگر دولت می‌خواهد تحولی ایجاد کند باید با عمل خود در عرصه‌های مختلف این تحول را شکل و سامان ببخشد. مثلا گفته می‌شود که تورم را مهار می‌کنیم خب این مساله سال‌ها گفته شده و دولت‌های مختلف گفتند و نشد. اینکه گفته می‌شود تحریم را بر می‌داریم شاهد بودیم در دولت آقای روحانی برجام را منعقد کردند و تاحدی تحریم‌ها را برداشتند اما در سال‌های پایانی خودشان نیز با مشکلاتی مواجه شدند. لذا اینکه صرفا گفته شود فلان اتفاق می‌افتد یا تحریم‌ها را برمی‌داریم، به آن عمل کنند و اگر می‌توانند بسم‌ا... بروند تلاش کنند در وین مذاکره کنند و به توافق برسند. موانع صادرات با گفتن برداشته نمی‌شود باید عمل کرد. البته شاید این چالش‌ها خود با پیچیدگی‌های دیگری هم روبه‌رو باشد. چراکه در گذشته برخی از این وعده‌ها عملی نشد و نتیجه نداد و در سطح افکار عمومی برخی وعده‌ها تکراری تلقی می‌شود. لذا دولت بدون حرف و سخن در مورد مشکلات و مسائل صرفا باید به دنبال عمل مناسب در راستای حل مشکلات و چالشهای موجود در کشور باشد. اینکه می‌گویند سالانه یک میلیون مسکن می‌سازیم بسازند دستشان درد نکند اما همگان می‌دانند که به این سادگی نیست. آقای احمدی‌نژاد نیز که استارت این موضوع را زد آثار تورم روشی که به کار برد هنوز در جامعه موجود است. امروز نقل و انتقال پول برای ما مشکل است چون fatf را نپذیرفتیم و بانک‌های دنیا با ایران کار نمی‌کنند و به واسطه تحریم‌ها نفتمان را نمی‌خرند و در نتیجه هزار گرفتاری داریم. این است که به نظر می‌آید به جای اینکه وعده بدهند باید تلاش کنند که درصدد حل این مشکلات بر آیند. هر چند که برخی راه‌حل‌ها نیز آزموده شده و تکراری است.
با توجه به چالشهای پیش روی کشور و جامعه از دیدگاه شما کابینه دولت سیزدهم توانایی غلبه بر این چالش‌ها و مشکلات را دارد؟
تمام این هزینه‌ها که پرداخته شد از این جهت بود که می‌خواستند مدیریت اجرایی یکدست شود. حال ممکن است بگویند جدای از کابینه که برخی از افراد دولت آقای احمدی‌نژاد و برخی چهره‌های کمتر شناخته شده در آن حضور دارند چهره‌هایی مثل آقای رضایی و قاضی زاده هاشمی را هم در دولت بیاورند تا نوعی هم‌صدایی در آنها ایجاد کنند. هرچند که امروز دیدگاه‌ها و روش‌ها در حوزه‌های مختلف روشن است و دو سه روش و دیدگاه برای حل مشکلات بیشتر نیست. لذا نیروهایی که آقای رئیسی هم استفاده کرده اگر چند کار را انجام دهند می‌توانند عملکرد خوبی داشته باشند. هرچند که قبول داریم اگر نیروهای ورزیده و با تجربه‌ای باشند و از بدنه وزارتخانه باشند می‌تواند بهتر و مفیدتر عمل کنند. امیدواریم که این نیروها در دولت آقای رئیسی منسجم و هماهنگ عمل کنند، با کارشناسان مشورت کنند و مسائل را به آزمون و خطا نگذرانند چون جامعه تحمل آزمون و خطا ندارد. مثلا می‌گویند اقتصاد را از نفت جدا می‌کنیم. اینکه گفتن ندارد، بفرمایید جدا کنید. 3دولت شعار این مساله را دادند اما هیچکدام در این عرصه موفقیتی نداشتند. حال اگر دولت می‌تواند انجام دهندکه بسیار هم مثبت است. قول‌هایی که این وزرا می‌دهند را در جایی ثبت نمی‌کنم اما احساس می‌شود که برخی وزرا دوباره شروع به قول دادن‌های بی‌پشتوانه کرده‌اند اما اینکه تا چه حد عمل کنند جای بحث و تامل دارد.
