روزنو، وزیری که پای بزرگترین اختلاس گر تاریخ کشور را به وزارت نفت باز کرد، این روزها مدعی جدی سکانداری «ساختمان بهشت» شده است.

رستم قاسمی که در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد، پای بابک زنجانی بزرگترین اختلاسگر تاریخ کشور را به جای مهمی چون وزارت نفت باز کرد و در دوره زمامداری اش، پرونده مربوط به غیب شدن یک دکل نفتی در سطح رسانه ها و دستگاه قضایی مطرح شد، این روزها به یکی از مدعیان جدی سکانداری شهر بدل شده است.

نام او در حالی به عنوان یکی از گزینه های جدی اعضای شورای شهر جدید تهران برای تصدی شهرداری تهران رسانه ای شده است که نه خبری از «شفافیت عملکرد مدیریتی» در کارنامه اوست و نه حتی کمترین تجربه ای در مدیریت شهری در کارنامه اجرایی اش دیده می شود.

تنها مورد روشنی که در رزومه وزیر اسبق نفت دیده می شود، دور زدن قانون برای فروش نفت در ایام تحریم بوده که نتیجه اش، منجر به اختلاس بابک زنجانی ها و گم شدن دکل نفتی شد.

اما رستم قاسمی هیچ گاه پاسخی برای اشکالات دوره مدیریتی اش ارائه نکرده است و پوشیده نیست که در دوره او شاهد ورود پرتعداد مدیران غیر متخصص به وزارت نفت بودیم.

این روزها که قاسمی کرسی شهرداری تهران در خیابان بهشت را نشانه رفته است، برخی شواهد نشان می دهد که با حمایت چند تن از منتخبان ششمین دوره شورای شهر تهران به صورت جدی و فشرده مشغول رایزنی و لابی برای رسیدن به این منصب است.

اگرچه که سودای او برای رسیدن به شهرداری تهران به پاییز گذشته باز می گردد و گمانه زنی ها در مورد شهردار شدن او از زمان اعلام کاندیداتوریش در سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری شروع شد و با انصراف دیرهنگامش به نفع جریان موسوم به انقلابی در انتخابات محرز شد، اما سوال اساسی در این بین نه سودای او برای این کرسی که چرایی حمایت تعدادی از منتخبان شورای شهر از مدیری است که نه کارنامه شفاف مدیریتی در مباحث اقتصادی دارد و نه تجربه مدیریت شهری!

این حمایت در شرایطی صورت می گیرد که بر اساس شاخص های تعیین شده از سوی 21 عضو شورای شهر جدید، شهردار آینده باید ساده زیست و پاکدست، برخوردار از روحیه مبارزه با فساد و فاقد تعارض منافع، مراقبت نسبت به اطرافیان و منتسبین و عدالت محور باشد و ضمن داشتن آشنایی کلی با قوانین، ساختارها، فرآیندهای مدیریت شهری و شناخت تهران و مسلط بر نظام مسائل شهر تهران، قابلیت رهبری و توانایی تشکیل تیم قوی و شبکه کاری منسجم را نیز داشته باشد.

همچنین توان بکارگیری بدنه شهرداری و مدیران جوان و قابلیت ایجاد تعاملات اجتماعی و ارتقای مشارکت و روحیه مردمی از شاخص های اساسی انتخاب شهردار است.

جالب تر اینکه هر 21 عضو شورای شهر یکی بعد از دیگری بر اهمیت داشتن تمامی این شاخص ها در گزینه های شهرداری تهران تاکید می کنند و در مصاحبه هایشان داشتن تخصص و تجربه مدیریت شهری، ارتباط گیری با مردم و مشارکت دادن مردم درامور شهری، پاکدستی و جوان بودن را جز باید ها و شایدهایشان برای انتخاب شهردار بر می شمارند.

حالا اما کمتر از دو هفته مانده به استقرار شورای ششم شهر تهران، رستم قاسمی با رزومه فعالیت اقتصادی نه چندان روشن در وزارت نفت و هلدینگ های اقتصادی که در آنها حضور داشته، یکی از گزینه های جدی شورای ششمی ها برای تصدی شهرداری تهران است. تناقضی عجیب که پاسخگویی به آن با هیچ منطق و حساب و کتابی میسر نیست.