مثل همه ادوار گذشته علاقه‌مندان به ورزش شمارش معکوس برای دیدن موفقیت‌های ورزشکاران ایران در عرصه المپیک را آغاز کرده‌اند در حالی که شرایطی که در دو سال اخیر به خاطر شیوع کرونا بر ورزش دنیا حاکم شد به طور طبیعی وضعیت ملی‌پوشان را تغییر داده است به گونه‌ای که نمی‌توان پیش بینی درستی از عملکرد آن‌ها داشت.

به گزارش روزنو، از طرفی چگونگی حضور کاروان ایران در دو المپیک پیشین و به خصوص المپیک ۹ سال پیش انتظارات رو به بالایی را نسبت به ورزشکاران و عملکردشان در توکیو ایجاد کرده است؛ ورزش ایران در المپیک لندن با کسب ۱۲ مدال بهترین نتایج دوران حضورش در این رویداد بزرگ را رقم زد و در المپیک ریو هم بر خلاف دوره‌ای مانند المپیک پکن در حد «متوسط» ظاهر شد. حالا این انتظار وجود دارد که کاروان اعزامی به توکیو موفقیت‌های نسبی داشته باشد تا حداقل افتضاح بازی‌های ۲۰۰۸ تکرار نشود.

امید کمرنگ به رشد مدال‌آوری

با این انتظارات ورزش ایران در حالی گام در میدان توکیو گذاشت که ورزشکارانش طی دو سال گذشته با وجود درگیر بودن با کرونا و بازماندن از برخی میادین انتخابی از نظر تعداد سهمیه نسبت به دوره قبل رشد کردند با این حال اینکه بتوان امیدوار بود این رشد را از نظر مدال‌آوری هم شاهد باشیم خیلی منطبق با واقعیت فعلی نیست.

با این اوصاف می‌توان انتظار موفقیت و مدال‌آوری ملی‌پوشان ایران در حد قابل قبول را انتظار کشید، اما در عین حال باید این ذهنیت را هم داشت که ممکن است شرایط و اتفاقات ماه‌های اخیر اجازه ندهد حتی تعداد مدال‌های المپیک ریو تکرار شود چه برسد موفقیتی در حد المپیک لندن حاصل شود.

بازدارنده‌های کاروان ایران

به طور کل اینکه گمانه زنی و پیش بینی از وضعیت کاروان ورزش ایران به عوامل متعددی بستگی دارد که اعلام نظر حدودی را هم دچار اختلال کرده است؛ کرونا در رأس همه این عوامل قرار دارد. ویروسی که تاخت و تاز جهانی آن در دو سال گذشته به گونه‌ای پیش رفت که برای نخستین بار در تاریخ ۱۲۵ ساله بازی‌های المپیک منجر به تعویق بازی‌ها و در نهایت برگزاری آن در شرایط خاص و استثنایی شد.

فرصت‌هایی که از دست رفت

با این شرایط کاروان کشورمان اگرچه به لطف کسب سهمیه تیمی در سه رشته، ورود کاراته به رشته‌های المپیکی و انصراف برخی ورزشکاران خارجی و جایگزین شدن نمایندگان کشورمان به جای آن‌ها در مجموع موفق به افزایش سهمیه‌های المپیکی خود شدند، اما در مقابل ورزشکارانش فرصت حضور در میادین مختلف رسمی و تدارکاتی را از دست دادند.

شناخت از حریفان کم است

البته که در بسکتبال، والیبال، شمشیربازی، تنیس روی میز و … نمایندگان المپیکی کشورمان فرصت اعزام به برخی تورنمنت‌ها را پیدا کردند، اما در مجموع دست و پاگیر بودن شرایط اعزام نسبت به ادوار گذشته، فرصت کافی و لازم را برای رقابت با حریفان و محک خوردن از آن‌ها و دیگر نمایندگان کشورمان در سایر رشته‌ها گرفت و همین مسئله بزرگترین بغرنج برای کاروان المپیک شده است به خصوص که همین عدم حضور در میادین بین المللی، شناخت ورزشکاران مان از حریفان شأن را هم به حداقل رسانده است.

البته که ایران و ورزشکارانش تنها درگیر با کرونا نبودند، اما آغاز زودتر روند واکسیناسیون در سایر کشور‌ها و به خصوص آمریکا و اروپا، ورزشکاران آن‌ها را برای بازگشت به شرایط عادی چند گام پیش انداخت.

مدال آور همیشگی و تردید‌های موجود

به جز کرونا، اما شرایط برخی رشته‌ها هم در وضعیت مبهم کاروان و عملکردی که می‌تواند داشته باشد، بی تأثیر نیست به ویژه کشتی که همیشه بار مدال‌آوری در المپیک را به دوش می‌کشید، اما این بار هیچ تضمین صد درصدی نیست بابت گوش شکسته‌ها و عملکرد همیشگی آنها.

از مجموع ۶۸ مدال المپیکی ایران ۴۳ مدال توسط کشتی گیران به دست آمده است، حتی در المپیک پکن که با بدترین نتیجه المپیکی ایران همراه شد یکی از دو مدال کاروان ایران در کشتی به دست آمد، اما به خاطر شرایط امروز فرنگی کاران و آزادکاران نمی‌توان توقعات همیشگی را از آن‌ها داشت به خصوص که کشتی گیران هم طی دو سال اخیر به خاطر کرونا از خیلی میادین دور ماندند.

با این حال کشتی هنوز هم امید اول مسئولان کاروان ورزش ایران برای مدال‌آوری است و هر چند مسئولان این فدراسیون و اعضای کادر فنی تیم‌های ملی فرنگی و آزاد پیش بینی مشخصی از تعداد مدال‌آوری این رشته نکردند، اما به نظر می‌رسد در این دو تیم بتوان چند مدال را برای ایران در نظر گرفت.

وزنه برداری بدون ستاره‌های همیشگی

در کنار کشتی که همواره بار ورزش را به دوش کشیده وزنه برداری هم از رشته‌هایی بوده که برای ورزش ایران مدال آورده است. خصوصاً در دوره‌های اخیر که حسین رضازاده، بهداد سلیمی، کیانوش رستمی و سهراب مرادی مردانی تأثیرگذار و پرافتخار در این رشته بودند.

اما در این دوره خبری از وزنه برداران نامی ایران نیست و دو تازه کار در المپیک روی تخته خواهند رفت. در این میان علی داودی گزینه ایست که مسئولان کاروان روی مدال‌آوری او حساب می‌کنند و این احتمال را می‌دهند که وی نقره یا برنز را برگردن بیاویزد. هرچند که شانس و اتفاقات هم در رقم خوردن نتایج وزنه برداری تأثیرگذار است.

کورسوی امید در دوومیدانی و تکواندو

در دوومیدانی، اما شرایط متفاوت است و برخلاف دوره‌های گذشته شانس زیادی برای این رشته قائل نیستند که بتواند مدال‌آوری کند. احسان حدادی که مدال نقره بازی‌های المپیک لندن را برای نخستین بار کسب کرد دیگر مثل المپیک ریو شانس مدال ندارد و کمتر کارشناسی پیش بینی مدال‌آوری او در توکیو را دارد. با این حال پرتاب دیسک هم می‌تواند تحت تأثیر اتفاقات و حواشی روز مسابقه قرار بگیرد و ایران را صاحب مدال کند.

در تکواندو هم که یکی از رشته‌های مدال آور در المپیک‌های قبلی بوده امید به مدال‌آوری وجود دارد. با این حال به طور قطعی نمی‌توان امیدوار بود که در این رشته مدال طلا کسب شود، اما همچنان یکی از امید‌های ایران برای کسب مدال تکواندو است.

پیش بینی سیاه و سفید با ۸ مدال!

در چنین شرایطی پیش بینی اینکه کاروان ورزش ایران در المپیک توکیو چند مدال می‌گیرد کار سختی است. با این حال پیش بینی غیررسمی مسئولان ورزش ایران این است که این کاروان بتواند بین ۷ تا ۸ مدال را کسب کند.

البته این هراس و واهمه در بین مسئولان ورزش ایران وجود دارد که نتایج سیاهی مثل المپیک پکن رقم بخورد و این امیدواری را هم دارند که نتایج سفید و درخشانی مثل المپیک لندن برای کاروان ورزش ایران به دست بیاید. با این حال امیدواری بیشتر این است که همان نتایج المپیک ریو تکرار شود.