برچسب براندازی به معترضان، سرکوب مطالبات است

روز نو:نماینده سابق مجلس در واکنش به اظهارات برخی از چهره‌های جریان اصلاحات مبنی بر آنکه سیاست کف خیابان راه حل نیست، بلکه معضلات و مشکلات را پیچیده‌تر، آزادی‌ها را محدودتر می‌کند و هزینه‌هایی فراتر از ظرفیت‌های جامعه به جامعه تحمیل می‌کند،‌‌ می‌گوید: مردم‌ بارها مطالبات‌شان را از طرق دیگر ازجمله: فضای مجازی و قانونی بیان کردند، اما از آنجایی که کسی به آن رسیدگی نکرد، به خیابان آمدند.‌ ‌

«تشکیل اجتماعات و راهپیما‌ئیها، بدون حمل سلاح، به شرط آن که مخل به مبانی اسلام نباشد آزاد است.» این نه یک توصیه‌ و نه یک بخشنامه پیش پا افتاده بلکه اصل 27 قانون اساسی جمهوری اسلامی است. البته در اصل 26 قانون اساسی نیز تأکید شده است:«هيچ كس را نمی‌توان از شركت در آنها منع كرد يا به شركت در يكي از آنها مجبور ساخت.»

چند روزی‌‌ می‌شود که مردم خوزستان برای حل بحران‌‌ بی‌آبی و خشکسالی که سال‌هاست دامن‌گیر آنها و این منطقه شده است، به خیابان آمده‌اند؛ یک ماهی‌‌ می‌شود که کارگران پیمانی صنعت نفت، پتروشیمی و پالایشگاه اعتصاب و تجمع برای حل مشکل حداقل دو دهه‌‌ای‌شان، دست به اعتصاب و اعتراض زده‌اند. طیبه سیاوشی نماینده اصلاح‌طلب مجلس دهم در این باره به همدلی‌‌ می‌گوید:«ما نمی‌توانیم مانع مطالبات مردم شویم. کافی است که به وضعیت استان‌ها نظاره کرد، تماشای تصاویر آن نیز زندگی انسان را مختل‌‌ می‌کند. به طور مثال آنچه امروز در خوزستان در جریان است و نابودی دامداری و کشاورزی و شرایط امروز مردم استان واقعا دردناک است. کدام مرکزنشینی قادر به تحمل چنین شرایطی است! سال‌هاست مردم این استان، گرد وغبار و‌‌ بی‌آبی و ... را تحمل کردند؛ ضمن ‌این‌که بارها مطالباتشان را از طرق دیگر ازجمله: فضای مجازی و قانونی بیان کردند اما از آنجایی که کسی به آن رسیدگی نکرد، به خیابان آمدند.»‌ ‌ وی ادامه‌‌ می‌دهد:«قضاوت درباره ‌این‌که اعتراض در خیابان یا برگزاری تجمع درست یا غلط است، کار بسیار سختی است؛ به نوعی باید صدای آنها شنیده شود. این موضوع بارها از طریق قانونی مطرح شده است، شورای شهر هم پیگیر این موضوع بود که محل‌هایی برای حضور مردم و بیان مطالباتشان تعبیه شود؛ همان طور که در سایر کشورهای دنیا این موضوع رخ‌‌ می‌دهد. تاکنون هر بار مردم برای پیگیری و بیان مطالبات‌شان به خیابان آمده‌اند، به آنها برچسب سودجویی و براندازی خورده است، به نوعی سرکوب مطالبات عمومی است.» این نماینده سابق تهران با اشاره به ‌این‌که ممکن است عده‌‌ای هدف آشوب داشته باشند، تصریح‌‌ می‌کند: «مردم به هیچ وجه حاضر نمی‌شوند یک ساختمان پنج طبقه یا یک ساختمان بانک در اسلامشهر را به آتش بکشند و از بین ببرند یا به اموال‌ دیگران آسیب برسانند. این رفتارها را نمی‌توان به افراد عادی‌ نسبت داد. با این حال ضروری است، در شهرها جایی برای تجمع و حضور مردم و معترضان تعبیه شود تا مردم به طریقی، فرصت بیان و پیگیری مطالباتشان را داشته باشند. این حقی است که در هر جایی از دنیا برای مردم قائل‌اند، شما‌‌ می‌بینید 500 نیروی پلیس در خیابان ایستاده‌اند و به طور مثال 40نفر در حال راهپیمایی‌اند.» سیاوشی با بیان ‌این‌که اگر این فرصت برای مردم در نظر گرفته شود، شاهد نتایج آن خواهیم بود،‌‌ می‌گوید: «در مقابل اگر هر بار مردم برای پیگیری مطالبات‌شان به خیابان بیایند و برچسب و اتهام بخورند، به نظر من به هیچ وجه راه‌گشا نخواهد بود. این نوع مواجهه آینده روشنی در پی نخواهد داشت. »

وی درباره ‌این‌که راهکار چیست، توضیح‌‌ می‌دهد:«بی‌شمار قانون برای حل مشکلات مردم مناطق مختلف در کشور وضع شده است که در خوش‌بینانه‌ترین حالت، 20 تا 30درصد آن‌ اجرایی شده است؛ البته ما همچنان سند آمایش ملی نداریم! ما در جایی مانند خوزستان صنایع مختلفی از جمله: کاشی‌سازی و فولاد و کشاورزی چون‌ کشت برنج داریم که ناشی از اشتباهات مسئولان محلی و استانی یا رانت بوده است. این کاستی‌ها هیچ‌گاه برای مردم این مناطق توضیح داده نشده است؛ به همین دلیل مردم استان با مشکلات متعددی مواجه شده‌اند که ناشی از تصمیم‌گیری‌های نادرست مدیران است. از این رو، این مردم و مسئولان هستند که باید این اشتباه و کاستی را جبران کنند. اگر بر مبنای قانونی مردم را توجیه کنند که کشت در فلان منطقه ممنوع است، مردم در آنجا کشت نخواهند کرد. کما‌این‌که در برخی از مناطق، کشاورزان بر اساس سیاست‌های جدید کشاورزی با وزارت جهاد همکاری‌‌ می‌کنند.»

عضو فراکسیون امید در مجلس دهم تاکید‌‌ می‌کند:«راه را اشتباه رفتند و امروز منتظرند مردم هیچ‌گونه مطالبه‌‌ای نداشته باشند و از حداقل مطالبات‌شان نیز محروم شوند.»