مسعود سلطانی‌فر برای حمیدرضا صدر نوشت: نخستین دیدارمان در محله ما خیابان هدایت و صف نانوایی را خوب به خاطر دارم، از علاقمندی من به فوتبال گفتی و درمورد فوتبال اروپا و فوتبال ایران و مشکلات و فرصت‌های آن حرف زدیم، سال‌ها از آن روز گذشت، ولی ارتباط من با دانش و منش شما از مسیر برنامه‌های ورزشی قطع نشد تا روزی که نماهنگ عادل فردوسی پور را دیدم و آرزوی شفا و دعا برای سلامتی شما، تنم لرزید!

به گزارش روزنو، نگران و با اشتیاق شنیدن مجدد صدای پر انرژی شما به مازیار ناظمی زنگ زدم و پیگیر ارتباط و دیدار و عیادت از شما هم محل قدیمی خیابان هدایت بودم تا اینکه شنیدم در ایران نیستید. دعای خیرم برای شما بود و بسیار متاسفم خبر ارتحال آن مرد دوست داشتنی فرصت مغتنم گفتگو آخر را از من گرفت.

فوتبال ایران چه مفسر نازنین و مرد بزرگی را از دست داد، آن صدای مطمئن با نکات دقیق و فنی و بی طرف و مصلح و آموزنده و مودب برای هر ایرانی فوتبالدوستی مانا و خاطره انگیز است تفسیر‌های حمیدرضا صدر فقط فوتبال نبود مجموعه‌ای از نگاه جامعه شناختی و آکنده از نکات ارزشمند تحولات اجتماعی و حتی هنری که اثر آن به جان هر شیفته فوتبالی می‌نشست.

به سهم خود این ضایعه غم بار را تسلیت می‌گویم، ولی نام عزیزش جاودانه خواهد ماند امیدوارم روح ایشان در ارامش بوده و با روح شهدای کربلا محشور شود و خداوند به خانواده ایشان و همه مردم فوتبالدوست صبر وشکیبایی بدهد. یادت برای همیشه در دلهایمان خواهد ماند.