آقای کیومرث مرادی، کارگردان تئاتر به‌عنوان مسئول انتخاب بازیگر در این سریال حضور داشتند و با من تماس گرفتند و گفتند کاری در نمایش خانگی است که براساس داستان «مکبث» نوشته شده است. چون عادت ندارم بدون خواندن فیلمنامه در کاری حضور پیدا کنم، 6 قسمت از فیلمنامه را خواندم و بعد به پروژه پیوستم. او درباره همکاری با محمدحسین مهدویان، کارگردان «زخم‌کاری» ادامه داد: اوایل فکر می‌کردم آقای مهدویان مثل این جوان‌های تازه‌وارد سینما هستند که مدام «پز» می‌دهند و ژست می‌گیرند.

ولی وقتی با ایشان صحبت کردم دیدم که اینطور نیست. خیلی آرام و راحت است و به‌راحتی به حرف‌ها گوش می‌کند و از ایده‌ها‌ونظرها استفاده می‌کند که این خصوصیت خوبی است .طهمورث با اشاره به کاراکتر «خان‌عمو» در سریال «زخم‌کاری» و تحلیلش نسبت به این شخصیت افزود: من بعداز اینکه متن فیلمنامه را یکبار خواندم کاملا حفظ شدم.
«خان‌عمو» شخصیتی بود که براساس ذهنیت آقای مهدویان شکل گرفته بود و حتی براساس همان تحلیل هم تست گریم صورت گرفت. با توجه به فضایی که درون قصه وجود داشت و تحلیل درستی که آقای مهدویان از شخصیت داشتند، من سعی کردم با آن همراهی کنم ولی نظرات خودم را هم ارائه کردم که کارگردان به‌خوبی هم می‌شنید و هم نسبت به آنها توجه می‌کرد.
شخصیت «خان‌‌عمو» دو بُعدی است
وی ادامه داد: در شخصیت «خان‌عمو» به توضیحات آقای مهدویان اکتفا نکردم و با خودم تحلیل کردم و دیدم به‌غیر از نکاتی که کارگردان درباره شخصیت می‌گوید و اتفاقا درست هم هست، شخصیت بُعد دیگری هم دارد. شخصیت خان‌عمو دو بُعدی است. در خان‌عمو حالات مختلفی را در طول سریال می‌بینیم که نمی‌توانیم در یک سکانس یا دو سکانس درباره آن تصمیم بگیریم.
مثلا «خان‌عمو» را در یک سکانس با یک حالتی می‌بینیم که در سکانس بعدی شخصیت کاملا متفاوت را ارائه می‌کند. طهمورث در پاسخ به این پرسش که آیا برای شناخت این شخصیت به اشخاص مابه‌ازای بیرونی هم فکر کردید؟ گفت: در تحلیل یک شخصیت تنها نمی‌توان به داشته‌های نویسنده اکتفا کرد و باید برای درک بهتر کاراکتر به نمونه‌های بیرونی هم دقت کرد. بازیگر باید اشراف کامل به جامعه خودش داشته باشد و وقتی این شناخت وجود داشته باشد می‌توان به‌خوبی چنین شخصیت‌هایی را در جامعه شناسایی کرد.
از طرفی تمام حالاتی که از انسان‌های مختلف می‌بینیم درون تمام ما وجود دارد. از خشم و عصبانیت و شادی تا غروروکبر، همگی در وجود آدمیزاد هست و مهم اینجاست که ما چه زمانی به سراغش می‌رویم. بازیگر باید این صفات و خصوصیات را درون خودش جست‌وجو کند و آن را به‌خوبی درک کند تا بتواند ارائه دهد. تکنیک بازیگری ورود به این هنر است اما نگهداری و زندگی‌کردنش یک هنر است که باید با تمام وجود آن را درک کنید. به همین دلیل است هنرپیشه،هنرمندوبازیگر با همدیگر فرق دارند.
برای همین من بنا بر تجارب خودم به سراغ شخصیت می‌روم و سوال‌هایی از خودم می‌پرسم که این شخصیت چه کارهایی کرد و چه واکنش‌هایی نسبت به اتفاق‌ها انجام می‌دهد؟ شناخت جامعه‌شناسی کاراکتر می‌تواند به هویت بخشی بازی کمک کند. من یکبار شخصیت را تحلیل می‌کنم و آن را می‌شناسم و در همان فضا می‌توانم به‌خوبی زندگی کنم.
بازی‌‌کردن در کاراکترهای منفی
طهمورث درباره بازی‌کردن در کاراکترهای منفی و خاکستری تصریح کرد: متاسفانه در ساخت سریال‌ها و فیلم‌هایمان به یک نقص دچار هستیم. اینکه کارگردان فکر می‌کند یک بازیگر باید فقط در همان قالب همیشگی بازی کند و اجازه تغییر در نوع بازی را نمی‌دهند. برای من به‌عنوان بازیگر هیچ فرقی ندارد در چه قالبی بازی کنم.
من نقش سیاه‌وسفید و مثبت‌ومنفی را بازی می‌کنم چون معتقدم همه این ویژگی‌ها در جامعه وجود دارد و باید آنها را بازی کرد. من به جرأت می‌گویم تمامی‌ نقش‌های خاکستری که تا امروز بازی کردم هیچ کدامشان شبیه دیگری نبوده است. از حرکت دست‌ها و واکنش صورت و صداسازی همگی با یکدیگر متفاوت است؛ یعنی نمی‌توان نقش‌های منفی و خاکستری که بازی کردم را کنار یکدیگر بگذاریم و حتی حرکت دست‌هایشان را شبیه به‌هم ببینیم.
از خوشبختی من است که به‌رغم بازی‌کردن در نقش‌های منفی و خاکستری بازهم جامعه نسبت به من لطف دارد. وی با بیان اینکه با یک چشم خمارکردن می‌توان نقش مثبت بازی کرد، در عین حال معتقد است: ولی بازی‌کردن در نقش‌های منفی خیلی دشوار است. من همواره گفتم و از برخی کارگردان‌های عزیزمان خواهش کردم که بگذارید بازیگران در ژانرهای مختلف توانایی‌شان را بروز دهند.
اینکه تنها در یک قالب بمانند به‌نفع بازیگری نیست. من خیلی نسبت به پیشنهادهای تکراری مقاومت می‌کنم و اجازه نمی‌دهم در یک قالب باقی بمانم. اما به‌هرحال کار سختی است کنده‌شدن از فضایی که در ذهن مخاطب شکل گرفته است. این بازیگر پیشکسوت درباره حضور کوتاهش در «زخم‌کاری» و در پاسخ به این پرسش که آیا این حضورکوتاه برای شما با ریسک همراه نبود؟ ادامه داد: من برای اولین‌بار در تمام دوران حرفه‌ای بازیگری‌ام 6 قسمت از ۱۵ قسمت سریال را خوانده بودم.
اینکه توانستم در سریال حضور پیدا کنم به‌خاطر فضای داستان بود که خیلی خوب روایت شده و توانسته بود من را مجاب به حضور کند. برخلاف دوستان جوان من هیچوقت بعداز گرفتن پلان، مانیتور را نگاه نمی‌کنم و به کارگردان و نگاهی که دارد اعتماد می‌کنم.
در «زخم‌کاری» کاراکتر «خان‌عمو» فلاش‌بک‌هایی هم در قسمت‌های بعد دارد که به معرفی شخصیت کمک می‌کند و همین باعث شد شخصیت به‌خوبی شکل بگیرد. مهدویان سکانس‌های خوبی را گرفته است. طهمورث در پایان درباره «زخم‌کاری» افزود: در این 3 قسمت که از سریال گذشته است صحنه‌های خوبی را می‌بینیم و من لحظات درخشانی در کارگردانی این اثر می‌بینم. مهدویان کارگردان باهوشی است و به‌خوبی فضای قصه را درک کرده است.