فرهاد آئيش: دو ماه بر روی نقش سقراط مطالعه کردم
روزنو- نمايش «سقراط» با کارگرداني حميد رضا نعيمي از 21 آذر ماه روي صحنه تالار وحدت رفته است. به همين بهانه گفت و گويي با فرهاد آئيش بازيگراين نمايش انجام داده ايم که مي خوانيد:
روزنو : همکاري شما با حميد رضا نعيمي در نمايش «سقراط» چگونه شکل گرفت؟
-قبل از نمايش «سقراط» هيچ کاري از حميد رضا نعيمي نديده بودم. البته براي نمايش «فاست» به من پيشنهاد همکاري داده شد بود،ولي در آن زمان مشغول به فعاليت در پروژهاي سينمايي بودم. هميشه همسرم نمايش هاي حميد رضا نعيمي را دنبال مي کرد و پيشنهاد مي داد تا با حميد همکاري داشته باشم تا اينکه براي نمايش «سقراط»حميد رضا نعيمي با من تماس گرفت و پيشنهاد بازي نقش سقراط را به من داد.خوب من سر هيچ پروژه اي نبودم. فرصت همکاري در نمايش «سقراط»براي من حاصل شد که بتوانم با اين گروه تجربه جديدي را کسب کنم.
کاراکترسقراط چگونه شکل گرفت؟
-هميشه سعي کردم در بازيگري از کل به جزء برسم. به همين خاطر عکس روش معمول است. در اين سيسيتم شخصيت کل را مي گيرم و درآن غرق مي شوم و در طي اجرا به نوعي با آن کاراکتر زندگي مي کنم و خودم را به چالش مي کشم . فصل مشترک خودم با آن شخصيت را پايه گذاري مي کنم. در اين شرايط بايد به کارگردان و عوامل گروه اعتماد داشته باشيد تا بتوانيد اين کاراکتررا بدون هيچ مشکلي روي صحنه ببريد. به همين دليل دو ماه روي کاراکتر سقراط به تحقيق و گفت و گو با دوستاني که در اين زمينه آشنايي داشتند پرداختم تا بتوانم يک تصوير هر چند انتزاعي و ذهني را با کمک گروه به مخاطب نشان دهم .
خوشبختانه کارگردان همين مسير را طي کرده بود. تجربيات من با کارگردان کاملا به هم شباهت داشت.
طراحي نور در نمايش به صورت اکسپرسيونيسم است؛چطور با اين فضا ارتباط برقرار کرديد؟
-با کمک گروه و کارگردان بعد از مدتي تمرين ارتباط من با اين فضا و اين طراحي نوري حاصل شد.خيلي زود توانستم خودم را با اين شرايط همسان کنم. سعي کردم در خلاقيت کارگردان تجاوز نکنم،به خصوص که خودم در اين عرصه فعاليت مي کنم . وقتي کارگردان مرا با اين فضا روبرو مي کند سعي مي کنم پلي ايجاد کنم وبه اين موقعيت نزديک شوم . سعي کردم شخصيت سقراط نسبت به نوع طراحي نور واقعي تر بازي کنم .
در قسمتي از نمايش شما از موقعيت ها فضاي کميک مي سازيد، اما در بخشي ديگر از کميک کلامي استفاده مي کنيد ،چرا اين دو فضا در نمايش تغيير مي کند؟
-در نمايش سقراط من مثل بندبازي هستم که بايد روي بند حرکت کند .در بعضي اوقات سعي شده از موقعيت هاي فضاي کميک استفاده شود تا سقراط باور پذير تر باشد . در واقع فضاي رئاليته و کميک سه نقطه مثلت را تشکيل مي دهد که ما به نوعي سبک نئو برشتي را به ترسيم مي کشيم .
اولين فرمان در نمايش براي من به اين صورت داده شد. در ابتداي نمايش همان کاراکتر آئيش باشم و به مرور به نقش سقراط نزديک شوم و در بعضي اوقات بازهم از کاراکتر سقراط فاصله بگيرم و خودم را به شخصيت آئيش نزديک کنم.
معمولا مخاطبان در تالار وحدت از بازيگران تصوير ثابت ندارند ،چگونه با تماشاچي ارتباط برقرار کرديد؟
-در اوايل کار سعي مي کردم کار به تعويق بيندازم تا در سالن ديگري روي صحنه برويم ،چرا که در سالن هاي ديگر به مانند سايه و چهارسو مي توانم زير پوستي و واقعي تر بازي کنم .من تجربه بازي جلوي لنزهاي 80 و 120 را داشته ام و خوب با عمق ميدان در اين نوع فضا آشنا بودم. سعي کردم با بازي اغراق آميز يک تصوير ثابت به مخاطبان نشان دهم.
وضعيت تئاتر را چگونه ارزيابي مي کنيد ؟
-اصولا من آدم خوشبيني هستم و نسبت به وضعيت تئاتر اميدوارم و به شدت به تئاتر کشور مثبت نگاه مي کنم. تئاتر در کشور ما پتانسيل بالاي دارد، اما سد هاي زيادي جلوي تئاتر کشور ماست و البته روي کارهاي مديران نمي خواهم صحه بگذارم. تئاتر در همه جوامع براي بقا ي خود در حال جنگ است.
آيا نمايش جديدي براي ارائه داريد؟
-زماني که اين انرژي را در نمايش «سقراط» از حميد رضا نعيمي ديدم من هم تصميم گرفتم «مکبث» شکسپير را با بازنويسي خودم اجرا کنم.براي اين نمايش سالن اصلي تئاتر شهر را درخواست دادم. سعي دارم در اين نمايش مسائل عميق بشري را با استفاده از فرم و نگاه کميک روي صحنه ببرم .
چه توصيه اي براي فارغ التحصيلان نمايش داريد؟
-در شرايط حاکم توصيه کاربرد ندارد. ما بايد سعي کنيم همان فضايي را که براي سينما ايجاد کرديم وبه موفقيت رسيديم، همان فضا را براي تئاتر حاصل کنيم تا در تئاتر هم بتوانيم به موفقيت هاي جهاني برسيم.
+ بانی فیلم
-قبل از نمايش «سقراط» هيچ کاري از حميد رضا نعيمي نديده بودم. البته براي نمايش «فاست» به من پيشنهاد همکاري داده شد بود،ولي در آن زمان مشغول به فعاليت در پروژهاي سينمايي بودم. هميشه همسرم نمايش هاي حميد رضا نعيمي را دنبال مي کرد و پيشنهاد مي داد تا با حميد همکاري داشته باشم تا اينکه براي نمايش «سقراط»حميد رضا نعيمي با من تماس گرفت و پيشنهاد بازي نقش سقراط را به من داد.خوب من سر هيچ پروژه اي نبودم. فرصت همکاري در نمايش «سقراط»براي من حاصل شد که بتوانم با اين گروه تجربه جديدي را کسب کنم.
کاراکترسقراط چگونه شکل گرفت؟
-هميشه سعي کردم در بازيگري از کل به جزء برسم. به همين خاطر عکس روش معمول است. در اين سيسيتم شخصيت کل را مي گيرم و درآن غرق مي شوم و در طي اجرا به نوعي با آن کاراکتر زندگي مي کنم و خودم را به چالش مي کشم . فصل مشترک خودم با آن شخصيت را پايه گذاري مي کنم. در اين شرايط بايد به کارگردان و عوامل گروه اعتماد داشته باشيد تا بتوانيد اين کاراکتررا بدون هيچ مشکلي روي صحنه ببريد. به همين دليل دو ماه روي کاراکتر سقراط به تحقيق و گفت و گو با دوستاني که در اين زمينه آشنايي داشتند پرداختم تا بتوانم يک تصوير هر چند انتزاعي و ذهني را با کمک گروه به مخاطب نشان دهم .
خوشبختانه کارگردان همين مسير را طي کرده بود. تجربيات من با کارگردان کاملا به هم شباهت داشت.
طراحي نور در نمايش به صورت اکسپرسيونيسم است؛چطور با اين فضا ارتباط برقرار کرديد؟
-با کمک گروه و کارگردان بعد از مدتي تمرين ارتباط من با اين فضا و اين طراحي نوري حاصل شد.خيلي زود توانستم خودم را با اين شرايط همسان کنم. سعي کردم در خلاقيت کارگردان تجاوز نکنم،به خصوص که خودم در اين عرصه فعاليت مي کنم . وقتي کارگردان مرا با اين فضا روبرو مي کند سعي مي کنم پلي ايجاد کنم وبه اين موقعيت نزديک شوم . سعي کردم شخصيت سقراط نسبت به نوع طراحي نور واقعي تر بازي کنم .
در قسمتي از نمايش شما از موقعيت ها فضاي کميک مي سازيد، اما در بخشي ديگر از کميک کلامي استفاده مي کنيد ،چرا اين دو فضا در نمايش تغيير مي کند؟
-در نمايش سقراط من مثل بندبازي هستم که بايد روي بند حرکت کند .در بعضي اوقات سعي شده از موقعيت هاي فضاي کميک استفاده شود تا سقراط باور پذير تر باشد . در واقع فضاي رئاليته و کميک سه نقطه مثلت را تشکيل مي دهد که ما به نوعي سبک نئو برشتي را به ترسيم مي کشيم .
اولين فرمان در نمايش براي من به اين صورت داده شد. در ابتداي نمايش همان کاراکتر آئيش باشم و به مرور به نقش سقراط نزديک شوم و در بعضي اوقات بازهم از کاراکتر سقراط فاصله بگيرم و خودم را به شخصيت آئيش نزديک کنم.
معمولا مخاطبان در تالار وحدت از بازيگران تصوير ثابت ندارند ،چگونه با تماشاچي ارتباط برقرار کرديد؟
-در اوايل کار سعي مي کردم کار به تعويق بيندازم تا در سالن ديگري روي صحنه برويم ،چرا که در سالن هاي ديگر به مانند سايه و چهارسو مي توانم زير پوستي و واقعي تر بازي کنم .من تجربه بازي جلوي لنزهاي 80 و 120 را داشته ام و خوب با عمق ميدان در اين نوع فضا آشنا بودم. سعي کردم با بازي اغراق آميز يک تصوير ثابت به مخاطبان نشان دهم.
وضعيت تئاتر را چگونه ارزيابي مي کنيد ؟
-اصولا من آدم خوشبيني هستم و نسبت به وضعيت تئاتر اميدوارم و به شدت به تئاتر کشور مثبت نگاه مي کنم. تئاتر در کشور ما پتانسيل بالاي دارد، اما سد هاي زيادي جلوي تئاتر کشور ماست و البته روي کارهاي مديران نمي خواهم صحه بگذارم. تئاتر در همه جوامع براي بقا ي خود در حال جنگ است.
آيا نمايش جديدي براي ارائه داريد؟
-زماني که اين انرژي را در نمايش «سقراط» از حميد رضا نعيمي ديدم من هم تصميم گرفتم «مکبث» شکسپير را با بازنويسي خودم اجرا کنم.براي اين نمايش سالن اصلي تئاتر شهر را درخواست دادم. سعي دارم در اين نمايش مسائل عميق بشري را با استفاده از فرم و نگاه کميک روي صحنه ببرم .
چه توصيه اي براي فارغ التحصيلان نمايش داريد؟
-در شرايط حاکم توصيه کاربرد ندارد. ما بايد سعي کنيم همان فضايي را که براي سينما ايجاد کرديم وبه موفقيت رسيديم، همان فضا را براي تئاتر حاصل کنيم تا در تئاتر هم بتوانيم به موفقيت هاي جهاني برسيم.
+ بانی فیلم
