اگر بایدن کاری نکند تهدیدات ایران و اسرائیل تبدیل به فاجعه خواهد شد/ حمله به دیمونا نشان داد ایران ظرفیت رویارویی با اسرائیل را دارد

اگر بایدن سریع و قاطعانه اقدام نکند خطری واقعی وجود دارد که شلیک موشک های بیش تر اسرائیل و ایران به سوی یکدیگر به نقطه غیر قابل بازگشت برسد.

به گزارش سایت روزنو ، "ریچارد سیلوراشتاین" روزنامه نگار تحقیقی و ستون نویس روزنامه اسرائیلی "هاارتص" که سال ها درباره مسائل مرتبط با امنیت ملی اسرائیل نوشته در مقاله تازه ای در سایت "میدل ایست آی" با اشاره به جدی بودن تنش میان ایران و اسرائیل نسبت به عواقب آن هشدار داده و می نویسد:"اسرائیل روز پنجشنبه گذشته به مرحله ای فاجعه بار نزدیک شد و به پایگاه های ایران در داخل سوریه حمله کرد.

اسرائیل این حمله را پاسخی به حمله نیروهای سوریه از طریق موشک های ضد هوایی مدل تقریبا متعلق به دوره شوروی دانست که در حدود 30 کیلومتری راکتور هسته ای دیمونا در اسرائیل فرود آمده بود. اگرچه یک مقام نظامی ایرانی به دلیل رویدادهای اخیر اسرائیل را مورد تمسخر قرار داد و این بدان معناست که ایران تا حدودی مسئولیت این حمله را برعهده گرفته است اما به نظر نمی رسد کاملا چنین باشد.

با این وجود، فرود آمدن موشک در داخل خاک اسرائیل نشان می دهد ایران اگر بخواهد به نیروگاه دیمونا حمله کند این ظرفیت را دارد و علیرغم بهترین تلاش های اسرائیل برای مقابله با حملات موشکی یک موشک ایرانی می تواند به هدف مدنظر خود در داخل اسرائیل دست یابد.

با چنین اتفاقی یکی از بدترین فجایع هسته ای در تاریخ منطقه می تواند رخ دهد از جمله نشت مواد رادیواکتیو مشابه نیروگاه چرنوبیل که می تواند نه تنها اسرائیل بلکه بسیاری از همسایگان آن رژیم را به خطر اندازد. یک ژنرال امریکایی به کمیته سنا اطمینان داده که سوری ها قصد حمله به اسرائیل را نداشتند بلکه یک موشک به اشتباه با قصد هدف قرار دادن هواپیمای جنگی اسرائیل شلیک شده بود. این موضوع خود نشان می دهد که تا چه اندازه یک اشتباه ساده می تواند برای ایجاد یک فاجعه هسته ای کافی باشد.

قطعا اگر اسرائیل یا ایران می خواستند نیروگاه های هسته ای یکدیگر را بمباران کنند می توانستند این کار را با موفقیت انجام دهند. حمله اسرائیل علیه نیروگاه های هسته ای ایران احتمالا خسارات فاجعه بار کمتری را به دنبال خواهد داشت اما تنها بدین خاطر که برنامه هسته ای ایران تقریبا به اندازه اسرائیل توسعه نیافته است.

این در حالی است که اصابت مستقیم موشکی ایرانی به دیمونا به دلیل وجود راکتور پلوتونیوم در آن نیروگاه خسارات غیر قابل محاسبه ای برجای خواهد گذاشت. اگر روزی حمله ای موشکی از سوی ایران به دیمونا رخ دهد این اتفاق در خلاء رخ نداده است: اسرائیل یک دهه فعالیت های ترور خود را علیه دانشمندان هسته ای ایران و پایگاه های نظامی و اتمی آن کشور متمرکز کرده است.

اسرائیل تاسیسات هسته ای نطنز را مورد حمله قرار داده و منبع تولید برق را از بین برد و به سانتریفیوژهای ایران آسیب رساند. از دید اسرائیل این حملات کم خطر هستند. این حملات با مخالفت شدید امریکا مواجه نشده اند و برای "بنیامین نتانیاهو" نخست وزیر اسرائیل خوب هستند چرا که اجازه فرار او از پرونده های بازشده علیه وی درباره ارتکاب فساد اداری را می دهند. هم چنین، نتانیاهو برای حفظ وجهه عمومی خود نیازمند دشمن خارجی (ایران) و دشمنان داخلی است".

"سیلوراشتاین" در ادامه می نویسد:"امریکا می تواند با حذف اهرم قدرت و فشار اسرائیل بر روی اوضاع اعمال کنترل کند. اگر امریکا توافق کند که در ازای بازگشت ایران به سطح پایین غنی سازی اورانیوم تحریم های وضع شده علیه آن کشور را لغو کند (همان طوری که در توافق هسته ای دوره اوباما صورت گرفت) رویکرد طردگرایانه اسرائیل قابل بحث خواهد بود.

مشکل آن است که "جو بایدن" از موضع گیری مخالف جمهوری خواهان با هرگونه توافق هسته ای با ایران نگران است. علاوه بر آن، خاورمیانه برای دولت بایدن اولویت کم اهمیت تری در مقایسه با سایر اولویت ها قلمداد می شود در فهرست اعلام شده از سوی امریکا مبنی بر آمادگی درباره لغو تحریم های جزئی امید کمی وجود دارد. این فهرست ارائه شده کاملا محدود است و مطمئنا طرف ایرانی را راضی نخواهد کرد. این مسائل محدودیت های رویکرد بایدن را نشان می دهند. در عوض، او باید بار یک تعهد کامل را برعهده دیگر تا یک بار و برای همیشه به مخاصمه با ایران خاتمه داده شود".

او در پایان می نویسد:"نتانیاهو مستاصل است و خواستار حفظ میراثی برای خود. این موضوع می تواند پیامدها غیر عمدی و یا عمدی ای داشته باشد و کل منطقه را شعله ور سازد. اگر بایدن سریع و قاطعانه عمل نکند خطر قابل توجهی وجود دارد که شلیک موشک دیگری از سوی ایران و یا اسرائیل به هدف اصابت کرده و باعث ویرانی شود.

این امر نقطه عطفی بدون بازگشت خواهد بود. مانند ترور "آرشیدوک فرانتس فردیناند" وارث تاج و تخت پادشاهی اتریش – مجارستان در سارایوو در سال 1914 که منجر به بروز جنگ جهانی اول شد. تفاوت آن است که در سال 1914 میلادی ارتش ها با اسلحه، سرنیزه و توپ جنگیدند و امروز با اف -35 و موشک های بالستیک و احتمالا تسلیحات هسته ای با یکدیگر خواهند جنگید".