اصولگرایان که از کارزار "فشار حداکثری" ترامپ جان سالم به در برده اند به دنبال اعمال برتری سیاسی خود بر رقبای اصلاح طلب شان هستند.

به گزارش سایت روزنو، روزنامه "فایننشال تایمز" با اشاره به تاثیر مذاکرات هسته ای بر سیاست داخلی ایران می نویسد:"مقام عالی رهبری ایران تنها در موارد خاصی و عمدتا در مراسم نظامی چفیه بر دوش می انداختند برای مثال، حین بازدید از جبهه جنگ ایران با عراق در دهه 80 میلادی و یا در مراسم مختلف با حضور نظامیان. با این وجود، از سال 200 میلادی، ایشان که بالاترین مقام در ایران در بیش از سه دهه اخیر بوده اند به ندرت در ملاء عام بدون چفیه بر دوش شان دیده شده اند. یک فرد آگاه و نزدیک به بیت ایشان می گوید:"این چفیه نمادی ازهمبستگی با فلسطینیان است و در فرهنگ ایرانی به نمادی از مقاومت تبدیل شده است نمادی از دفاع قاطعانه از ایدئولوژی اسلامی در داخل و خارج از ایران دفاع از برنامه هسته ای و دفاع از سیاست های منطقه ای و نظامی ایران و نوع رویکرد نسبت به غرب". با توجه به فشارهایی که تهران طی سه سال گذشته با آن مواجه بوده می توان درک کرد که چرا مقام عالی رهبری ایران چفیه بر دوش می اندازند. این منبع آگاه به "فایننشال تایمز" می گوید:"ایشان تا زمانی که بر این نظر باشند که جمهوری اسلامی در معرض تهدید قرار دارد به نشانه سازش ناپذیری چفیه خواهند انداخت. ایشان به امریکا، اسرائیل و دنباله روهای داخلی آنان اجازه نمی دهند ایران را در منطقه عقب برانند و برنامه موشکی ایران را تضعیف کنند و یا اقتدار مطلق کشور را زیر سوال ببرند". ایران گسترده ترین تحریم های تاریخ خود را پشت سر گذاشته است. طبق گفته مقام های مطلع دست کم 200 میلیارد دلار به اقتصاد ایران در جریان تحریم آسیب وارد شده است. با این وجود، اصولگرایان از بسیاری جهات با جان سالم به در بردن از سیاست "فشار حداکثری" ترامپ بدون آن که منجر به فروپاشی نظام شود جسارت تازه ای یافته اند. ایران اکنون مذاکره با طرفین غربی را آغاز کرده اما شانس دستیابی به موفقیت پایدار بسیار اندک به نظر می رسد. با حمله اخیر به تاسیسات اتمی نطنز، ایران از قصد خود برای افزایش درصد غنی سازی اورانیوم خبر داده که سوء ظن ها را در هر دو طرف افزایش می دهد. حتی پیش از آن که غنی سازی اورانیوم از سوی ایران آغاز شود نیز در داخل آن کشور جایی برای مصالحه و سازش اساسی با کشورهای غربی و یا نیروهای طرف دار اصلاحات وجود نداشت. به نظر می رسد حاکمیت سیاسی در ایران نگران است که هر چرخشی به عنوان نشانه ای از ضعف قلمداد شده و بقای جمهوری اسلامی ایران را به خطر اندازد و به ضرر حضور نیروهای نیابتی ایران در لبنان، عراق، سوریه، یمن و فلسطین تمام شود. ورود "جو بایدن" به کاخ سفید از برخی جهات مسائل را پیچیده تر کرده است. امریکا خواستار آن است که تهران شرایط محدود کردن برنامه موشکی و مهار سیاست های منطقه ای اش را بپذیرد تا پس از آن تحریم ها لغو شوند. منبعی که خود را نزدیک به بیت مقام عالی رهبری ایران معرفی می کند در ادامه به "فایننشال تایمز می گوید:"پس از موفقیت مان در خنثی سازی تاثیر تحریم های امریکا موقعیت سیاسی ایران بسیار قوی تر از پیش شده است. امریکا دیگر در موقعیت تعیین کننده شروط نیست".

این روزنامه در ادامه می افزاید:"شبح تماس مستقیم با امریکا در مورد توافق هسته ای به تشدید نزاع میان جناح ها در ایران انجامیده و صحنه سیاسی آن کشور را پیش از انتخابات ریاست جمهوری 18 ژوئن پیچیده تر کرده است. اصلاح طلبان نگران هستند که تحت سلطه اصولگرایان قرار گیرند و کم ترین میزان مشارکت در سالیان اخیر را در ایران می بینند. چنین نتیجه ای از انتخابات می تواند فضای مذاکره درباره توافق هسته ای را پس از انتخابات محدود سازد. یک منبع نزدیک به اصولگرایان به "فایننشال تایمز" می گوید:"چالش های ما با امریکا و اسرائیل ابدی هستند. امریکا مانند یک دستگاه تریلی است که دوست دارد به کوچه ای با تنگی (ایران) رفته و بچرخد. این اقدام تنها در صورت تخریب ساختمان های اطراف امکان پذیر است. باید بپرسیم چرا باید امریکا را وارد کوچه خود سازیم؟" او می افزاید:"ترامپ هر کاری می توانست انجام داد از جمله آن که صادرات نفت ایران را با کاهش مواجه ساخت اما جمهوری اسلامی ایران سقوط نکرد". او می افزاید:"هیچ اصلاح طلبی نمی تواند در رویای تغییر سیاست استراتژیک ما باشد. روابط با غرب بخشی از دکترین امنیتی و اقتصادی ما نیست. حتی اروپایی ها نیز دیگر برای ما جذاب نیستند چرا که قدرتی ندارند".

این روزنامه در ادامه می افزاید:"ظریف در صورت حضور در کارزار انتخابات ریاست جمهوری شاید بهترین امید اصلاح طلبان باشد. با این وجود، نهادهای قدرتمندی چون شورای نگهبان باید درباره صلاحیت ظریف و سایر نامزدها تصمیم گیری کنند. اصولگرایان از به قدرت رسیدن دولتی طرفدار اصلاحات در تهران و همزمانی آن با در قدرت بودن دولت دموکرات در واشنگتن آن گونه که در سال های پایانی دولت اوباما رخ داد می هراسند و معتقدند این امر می تواند زمینه ساز مداخلات آینده امریکا در امور ایران شود. یک فعال اصولگرا می گوید:"یکبار فرصتی به امریکا داده شد که دیگر تکرار نخواهیم کرد. خوش شانس بودیم که ترامپ پیروز شد در غیر این صورت اصلاح طلبان تاکنون تبدیل به غول شده بودند". در مقابل، اصلاح طلبان می ترسند که دولتی تندرو در تهران به قدرت رسد و باعث تقویت موضع تندروها در واشنگتن و قدرت های منطقه ای مانند اسرائیل و عربستان سعودی شود و این می تواند به معنای فشار اقتصادی بیش تر بر ایران باشد. یکی از اعضای اردوگاه اصلاح طلبان می گوید:"اصولگرایان می گویند که آنان می توانند مذاکرات را ادامه دهند اما چگونه می توانند در حالی که ارزش اصلی آنان خصومت استراتژیک با امریکا است. چگونه می خواهند سر میز مذاکره بنشینند؟" این فعال اصلاح طلب می افزاید:"جهان با اصولگرایان گفتگو نخواهد کرد و تحریم ها ادامه خواهند یافت". "سعید حجاریان" در پاسخ کتبی به پرسش "فایننشال تایمز" می گوید که بعید به نظر می رسد دولتی نظامی با رهبری نهادهای خاص در ایران شکل گیرد. او در پاسخ به "فایننشال تایمز" افزوده که نقش نهادهای خاص به خصوص نهادهای نظامی در ایران تضعیف خواهد شد چرا که قدرت این نهادها در منطقه در حال کاهش است و امریکا با جدیت درصدد تضعیف نقش منطقه ای آنان است. حجاریان می گوید اردوگاه اصلاح طلبان سکوت نخواهد کرد حتی اگر سیاستمداران اش پس از انتخابات به حاشیه رانده شوند. یک فعال اصلاح طلب دیگر می گوید:"ایرانیان اجازه نمی دهند یک گروه تبدیل به نیروی مسلط شود. اکنون نهادهای خاص مانند دولت در سایه رفتار می کنند و در همه جا حضور دارند اما تسلط آنان بر همه نهادها برای شان کار آسانی نخواهد بود. این کار برای اصولگرایان که همراه این نهادها هستند نیز دشوار است".

"فایننشال تایمز" می نویسد:"شاید بزرگترین تهدید برای تمام جناح ها مشارکت پایین احتمالی در انتخابات باشد. نظرسنجی ها نشان می دهند که ممکن است مشارکت در حدود 40 درصد باشد. جمعیت تحصیلکرده جوان از فساد و وضعیت بد اقتصادی ابراز نارضایتی می کند. مشکلات اقتصادی دلیل اصلی فقدان انگیزه در شهروندان ایرانی برای رای دادن است. تحلیلگران می گویند بسیاری از کسانی که در سال 2013 یا 2017 به روحانی رای دادند حتی حاضر نیستند امسال به یک صندوق رای گیری بروند. "حمیرا" خانمی خانه دار و 50 ساله که از 16 سالگی در تمام دوره های انتخابات شرکت کرده می گوید حتی اگر "محمد خاتمی" نیز نامزد انتخابات شود به او رای نمی دهد. او می گوید:"برای ما وضعیت فرقی نمی کند. همه آنان یکسان و شبیه هم هستند و ما هر روز در حال فقیرتر شدن هستیم". اصلاح طلبان اما امیدوارند که توافق با امریکا و کاهش تحریم ها طی دو ماه آینده بتواند به تغییر احساسات مردم پیش از انتخابات کمک کند. "محمدعلی ابطحی" معاون سابق رئیس جمهوری اصلاح طلب ایران می گوید:"رقیب اصلی اصلاح طلبان در حال حاضر نامزد اصولگرایان نیست بلکه رقیب، میزان مشارکت پایی است. حتی اگر نظام سیاسی اجازه حضور اصلاح طلبان را نیز در رقابت انتخاباتی بدهد هنوز مشخص نیست که چالش میزان مشارکت حل شود".

این روزنامه در ادامه می افزاید:"تحلیلگران بر این باورند که مقام عالی رهبری ایران به این نتیجه رسیده اند که میزان مشارکت کم یعنی میزانی کم تر از 50 درصد به اعتبار نظام در داخل و به وجهه مذاکره کنندگان ایران در گفتگو با امریکا لطمه می زند. ایشان از مشارکت گسترده مردم حمایت می کنند حتی اگر به نفع یک نامزد اصلاح طلب تمام شود. ایشان به صراحت گفته اند که نباید یک ساعت نیز در تلاش برای لغو تحریم ها وقفه ایجاد شود این چالشی برای تندروهایی است که می خواهند جلوی هرگونه توافقی تازه را پیش از انتخابات بگیرند. از دید مقام عالی رهبری ایران مشارکت بیش تر مردم مزایای بیش تری برای کل کشور و برای دور کردن دشمن دارد".