روزنو- هر سال چيزی در حدود ۸۱۰ ميليارد تومان توسط زائران سرزمين وحی از كشور خارج مي‌شود.

زائران براي رسيدن به اين هدف سالها صبر و تلاش كرده اند تا توفيق چنين سفري نصيب شان شود. به همين دليل مي‌توان گفت اين حق آنهاست كه تمام تلاش خود را براي بهره بردن از فرصت پيش آمده به كار بگيرند، اما نكته اينجاست​ برخي​ زائران از اين فرصت پيش آمده كه ممكن است در زندگي هر شخص فقط يك​بار فراهم شود، آن طور كه بايد و شايد بهره نمي‌برند.

آنها در فضا​ي معنوي حج دچار غفلت شده و زمان زيادي را به بازارگردي و تهيه سوغات براي اقوام و آشنايان خود اختصاص مي‌دهند. اين در حالي است كه دوستداران واقعي آنها هيچ توقعي براي خريد سوغاتي از آنها ندارند و همين براي آنها كافي است كه مسافرشان وقتي​​ از خانه خدا به كشورش بازگشت، زندگي جديدي را شروع كند؛ زندگي جديدي را كه هر زائري هنگام طواف خانه خدا قول و قرارش را با معبودش مي‌گذارد.

چنانچه هر زائري عمل به اين قول و قرار را به عنوان ارمغان براي دوستان و آشنايان همراه بياورد دست به كار بزرگي زده است، كاري كه ارزشش از هزاران تحفه و سوغاتي مادي بيشتر است.
با يك حساب سرانگشتي مي‌توان ميزان ارزي را كه زائران با خريد سوغاتي از كشور خارج مي‌كنند، بررسي كرد. براي نمونه، چند سالي است ​ به زائران تمتع و عمره ۳۰۰ دلار ارز پرداخت مي‌شود؛ يعني به حدود ۹۰۰ هزار زائر حج و عمره​ در سال حدود ۲۷۰ ميليون دلار ارز تعلق مي‌گيرد. حال اگر فرض كنيم زائران خانه خدا همين ۳۰۰ دلار را صرف خريد سوغاتي كنند، مي‌توان نتيجه گرفت هر سال چيزي حدود ۸۱۰ ميليارد تومان از سوي زائران سرزمين وحي از كشور خارج مي‌شود.

اگر اين هزينه صرف خريد اشياي بي كيفيت ساخت چين شود، بايد گفت زائران در اولين گام خود بعد از بازگشت از خانه خدا دچار اشتباه شده اند؛ زيرا آنها به نفع كشور و هموطنانشان عمل نكرده اند.