دختر ورزشکاری که کوسه یک دست او را خورد ! +عکس
روزنو :زندگی یک دختر ورزشکار یکی از جذابترین زندگیهای ورزشی بوده است. موجسواری که کوسه دستش را از او گرفت و مسیر زندگیاش را تغییر داد.
بتانی همیلتون، موجسوار حرفهای آمریکایی در حالی به یکی از بهترینهای این رشته در جهان تبدیل شده که پس از یک فاجعه بزرگ به این شرایط رسیده است. او در ۱۳ سالگی و در حال شکوفایی بهعنوان یک موجسوار بود که مورد حمله کوسه قرار گرفت و یک دست او طعمه کوسه شد. با این حال، او بر این ضربه تکاندهنده غلبه کرده و حالا به یکی از ماهرترین موجسواران دنیا تبدیل شده است.
شکار کوسه
بناتی که یک موجسوار به دنیا آمده و در یک خانواده اهل موجسواری رشد یافته، ورزش کردن را از سن کم آغاز کرد و در سن ۹ سالگی توانست برای خودش اسپانسر جذب کند. در پایان این دهه او در مسابقات موجسواری مختلف و از جمله مسابقات نهچندان مشهور «رل سان منهون» به پیروزی رسید.
همیلتون صبح روز ۳۱ اکتبر ۲۰۰۳ در ساحل تونلز در «کائوآئی» (جزیرهای در هاوایی) به همراه بهترین دوست خود، آلانا بلانچارد و پدر و برادرهای آلانا مشغول موجسواری بود. او در حالی که دست چپش در داخل آب آویزان بود، روی تخته موجسواری خویش دراز کشیده بود که گرفتگی شدیدی را احساس کرد. پس از چند ثانیه مقابله، او خودش را آزاد و تعادلش را روی تخته موجسواری حفظ کرد اما قبل از شنیدن فریادهای دوستان و دیدن آب خونآلود اطراف خود، درد شدیدی را احساس نکرده بود ولی دست او از پایین شانه توسط یک کوسه درنده ۱۴ فوتی قطع شده بود. پس از آن، پدر آلانا به کمک بناتی آمد و با استفاده از طناب تخته موج خودش، شریان خون او را قطع و همیلتون را به سرعت به ساحل رساند. بتانی سپس فوراً به بیمارستان «ویلکاکس مموریال» انتقال داده شد و بلافاصله تحت عمل جراحی قرار گرفت. او تا آن زمان ۶۰ درصد خون خود را از دست داده بود ولی به دلیل اقدام فوری پدر بهترین دوستش و همچنین بیمارستان، ظرف چند ساعت از خطر مرگ نجات یافت ولی برای بهبودی یک هفته در بیمارستان بستری بود.
این حادثه بسیار مورد توجه رسانهها قرار گرفت و رسانهها چگونگی رخ دادن آن و تأثیرش بر موجسواری که در سنین شکوفایی با این حادثه روبهرو شده بود را تحلیل میکردند.
همیلتون تنها یک ماه پس از این حادثه به درون آب بازگشت اما به سرعت دریافت که برای حفظ تعادل و حرکت تخته موجهای استاندارد با یک دست، به تلاش بسیار نیاز دارد. هرچند که او از یک تخته موج خاص که دستگیرهای برای کمک به دست راست او داشت، استفاده میکرد ولی همیشه در رویارویی با موجهای بزرگ و در زمان انجام «داک دایو» (غوص اردکی) نمیتوانست تخته موجسواری را مهار کند. از سوی دیگر او مجبور بود تا دیرتر از معمول به درون امواج برود. زیرا از قدرت کافی برخوردار نبود و نمیتوانست مانند سایر موجسواران از یک نقطه واحد به داخل موج برود. بهرغم تمامی این موارد، همیلتون با سرسختی و مقاومت خواهان انجام چالشهای خاص بود و برای انجام آنها تلاش میکرد. او به تدریج یاد گرفت که حرکات بیشتر پا را جایگزین دستِ قطع شدهاش نماید. بتانی همچنین ساعتهای بسیاری را صرف آموزش و درمان میکرد.
مسیری ناهموار تا بهبودی
اما همیلتون هنگامی که در بیمارستان بود، احساس خود را چنین شرح داد: «در ذهنم چیزی کاملاً خندهدار را از سر میگذراندم. با خودم فکر میکردم که آیا اسپانسرم را از دست خواهم داد؟» نگرانی بتانی دور از انتظار ولی قابل توجیه بود. او نمیدانست که از دست دادن دستش بر مهارت او در موجسواری تأثیر خواهد گذاشت.همیلتون تنها یک ماه پس از این حادثه به درون آب بازگشت اما به سرعت دریافت که برای حفظ تعادل و حرکت تخته موجهای استاندارد با یک دست، به تلاش بسیار نیاز دارد. هرچند که او از یک تخته موج خاص که دستگیرهای برای کمک به دست راست او داشت، استفاده میکرد ولی همیشه در رویارویی با موجهای بزرگ و در زمان انجام «داک دایو» (غوص اردکی) نمیتوانست تخته موجسواری را مهار کند. از سوی دیگر او مجبور بود تا دیرتر از معمول به درون امواج برود. زیرا از قدرت کافی برخوردار نبود و نمیتوانست مانند سایر موجسواران از یک نقطه واحد به داخل موج برود. بهرغم تمامی این موارد، همیلتون با سرسختی و مقاومت خواهان انجام چالشهای خاص بود و برای انجام آنها تلاش میکرد. او به تدریج یاد گرفت که حرکات بیشتر پا را جایگزین دستِ قطع شدهاش نماید. بتانی همچنین ساعتهای بسیاری را صرف آموزش و درمان میکرد.
