فضای سیاسی کشور با نزدیک‌تر شدن به انتخابات تندتر می‌شود. گروه‌های فشار که معمولا در بزنگاه‌های سیاسی با فعالیت خود بر روند حوادث کشور تأثیر می‌گذارند نیز به نظر می‌رسد پای کار آمده‌‌‌اند و در حال سازماندهی مجدد خود هستند. نمایش اولیه آنان در فاز جدید روز 22بهمن که تصور می‌شود یک روز ملی باشد؛ رقم خورد. گروه‌های فشار با موتور وارد صحنه شدند و شروع به جریان‌سازی علیه دولت کردند.

به گزارش روز نو :موتورسوارانی که اگرچه گفته می‌شود هویت ناشناخته‌‌ای دارند، اما معمولا به نفع یک جریان سیاسی در کشور علیه دیگران شعار می‌دهند و فعالیت می‌کنند. آنها دیرزمانی است که به عنوان یک نماد از گروه‌های فشار شناخته می‌شوند. حالا این موتورسواران دوباره به کف خیابان برگشته‌‌‌اند و به نظر می‌رسد که در ماه‌های آینده فعالیت‌های بیشتری داشته باشند. برخی می‌گویند رفتار آنان در 22بهمن سازماندهی شده بود. فیلمی از راه‌پیمای 22بهمن در شهر اصفهان منتشر شده که نشان می‌دهد در آن دسته‌‌ای از موتورسواران در پاسخ به شعار مرگ بر اسرائیل و مرگ بر آمریکا، به رئیس جمهوری حسن روحانی توهین و «شعار مرگ بر» را برای او تکرار می‌کنند. این فیلم خیلی سریع با واکنش فعالان شبکه‌های اجتماعی مواجه شد. بسیاری این حرکت را سازماندهی شده دانستند. سعید حجاریان در توئیتی نوشت:«واژه خودسر تعارف است، همه متصل‌‌‌اند! یک روز ترور، یک روز آتش زدن، یک روز شعار.» حرکتی که می‌توان آن را بخشی از تحرکات بزرگ‌تر در تخریب دولت و آماده شدن برای انتخابات 1400 تفسیر کرد. برخی مخالفان دولت درتلاش هستند تا با تحت فشار گذاشتن دولت حسن روحانی به تبلیغات انتخاباتی خود بیفزایند. آنان نگران این هستند تا بار دیگر دولت با همکاری اصلاح‌طلبان بر روی یک گزینه به توافق برسند و یک نامزد واحد را معرفی کنند در این صورت احتمال پیروزی آنان را دو چندان شده ارزیابی می‌کنند. از این‌رو اکنون در پی آنان تا فضای سیاسی و تبلیغاتی را به سمت ضدیت با دولت به پیش ببرند و اجازه هرگونه فعالیت را از حامیان دولت سلب کنند. فعالیتی که تنها با تحرکات گروه‌های فشار و موتورسواران آنان قابل اجرا شدن است. در این باره حسین مرعشی فعال سیاسی اصلاح‌طلب به ایرنا گفته: «این حرکت خودسرانه نبود، چرا که اگر خودسرانه بود، چگونه این افراد توانسته‌اند خیلی سازمان‌یافته و مجهز به موتورسیکلت در یک نقطه جمع شوند؟ اجتماع در یک نقطه و حرکت از یک مبدأ به مقصدی نشان می‌دهد هماهنگی و سازماندهی کاملی وجود دارد و یک سازمان مامور این امور است، وقتی اسم یک سازمان مرتبط با نهادهای حاکمیتی راهپیمایی را هماهنگ می‌کند، نمی‌توان رفتار نیروی میدانی آن سازمان را «حرکت و اقدام خودسرانه» نامید.» برخی نیز طی 24 اخیر در شبکه‌های اجتماعی این پرسش را مطرح کرده‌‌‌اند که چگونه عده‌‌ای به طور آزادانه سوار بر موتور در خیابان شعار مرگ بر رئیس جمهوری سر می‌دهند و کسی هم با آنان برخورد نمی‌کند در حالی که امکان نقد و انتقاد بدون هرگونه توهین و تخریبی به سایر قوا و برخی نهادها امکان‌پذیر نیست؟ مرعشی در این باره نیز تأکید کرده:‌«به نظر من این آزمون بزرگی برای قوه قضائیه، دادستان کل کشور و رئیس قوه قضائیه است که چگونه با این حرمت‌شکنی و کسانی که روز وحدت را به تفرقه تبدیل کردند، برخورد خواهند کرد.»

تحرکی سازمان یافته

غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی در تحلیلی توهین به رئیس‌جمهوری در روز ملی ایران را سازمان‌یافته توصیف کرد.

و به ایرنا گفته«ما مخالف انتقاد نیستیم اما نه انتقادی که به یک عده خاص اختصاص دارد و به‌ شکل توهین، فحاشی ساختارشکنانه مطرح می‌شود.»

تکرار حوادث سال91

او همچنین تأکید کرده:«اگر در گذشته و در همان زمانی که در قم به طرف آقای لاریجانی مهر پرتاب شد و در جاهای دیگری سیلی به گوش مسئولان زدند و به آنها فحاشی کردند برخورد می‌شد، امروز شاهد چنین رفتارهایی نبودیم. به شما قول می‌دهم اگر برخورد قاطعانه‌ با این افراد صورت نگیرد، براساس همین رفتارهای خودسرانه مقابل سایر مقامات کشور خواهند ایستاد.» 22 بهمن سال 91 علی لاریجانی محور حملات تندروها در قم قرار گرفت. در هنگام سخنرانی لاریجانی، توسط گروهی از افراد به صحنه‌‌ای متفاوت تبدیل شد و شعارها شکل و رنگ جدیدی پیدا کرد.در این میان، مردم حاضر نیز با تصور طبیعی بودن این اتفاق، شعارهایی، نه در حمایت از احمدی‌نژاد یا علیه لاریجانی، بلکه در مخالفت با اختلاف‌افکنی سران شعارهای بسیار سر دادند. رئیس مجلس در ابتدای سخنان خود بدون توجه به شعارهای حاضرین در مجلس به سخنرانی خود که از قبل آماده کرده و مکتوب بود، ادامه داد. در حالی که رفته‌رفته بر صدای شعاردهندگان افزوده می‌شد، صدای لاریجانی به سختی از پشت تریبون شنیده شد. گروهی که ظاهراً پیشتر سازماندهی شده بودند (و در ابتدا نهایتاً 20 نفر بودند و کم کم به تعداد آن‌ها، تعداد بیشتری از بیرون افزوده شد)، در حمایت از احمدی‌نژاد شعارهای تندی سردادند و به سوی لاریجانی، کفش و مهر نماز پرتاب کردند! در آن زمان هیچ گونه برخوردی با این افراد نشد. با این که لاریجانی رئیس قوه مقننه بود و توهین و حمله فیزیکی به او جرم مشهود تلقی می‌شد، اما عاملان این اتفاق آزادانه کار خود را انجام دادند و هیچ محاکمه بعدی هم در انتظار آنان نبود. بعدها بسیاری گفتند این پایان توهین به مقامات ارشد کشور نیست. بعد از این نیز گروه‌های تندرو و فشار علیه دیگر مقامات بر اساس سلیقه سیاسی خود دست به کار خواهند شد. اکنون در 22 بهمن و در آستانه انتخابات همان حوادث سال 91 تکرار شده است. دیروز معاون پارلمانی رئیس جمهوری حسینعلی امیری در واکنش به این حوادث به ایلنا گفت:«رئیس‌جمهور یک شخصیت حقیقی دارد و یک شخصیت حقوقی، شخصیت حقوقی رئیس جمهور می‌گوید او نماینده مستقیم مردم ایران است و نماد جمهوریت نظام جمهوری اسلامی محسوب می‌شود، بنابراین اهانت به رئیس‌جمهور آن هم در روز ۲۲ بهمن اهانت به یک فرد نیست بلکه اهانت به نماینده مردمی است که حداقل ۲۴میلیون به ایشان رای دادند و با تنفیذ حکم رهبری رئیس جمهور کل ملت ایران محسوب می‌شود. توهین به رئیس جمهور در روز سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی در حالی صورت گرفت که ما از جهت ضرورت نیاز به همدلی و همراهی داریم و چنین اتفاقاتی می‌تواند پالس‌های نامناسبی را به بیرون مخابره کند و موجب سوءاستفاده دشمنان ما شود.توهین به رئیس جمهور به هیچ وجه توجیه شرعی و قانونی ندارد آن هم در حالی که چند روز بیشتر از بیانات مقام معظم رهبری مبنی بر ضرورت رعایت ادب و اخلاق نگذشته است. در واقع این کار به نوعی نافرمانی نسبت به فرمایشات رهبر انقلاب محسوب می‌شود. امیدواریم دستگاه‌های ذیربط هر چه سریع‌تر با این اقدام که به نوعی هنجارشکنی است، برخورد کنند چرا که اهانت هم به شخص حقیقی آقای روحانی است و هم اهانت به شخصیت حقوقی ایشان شده است. انشاءالله بعداز این ما شاهد این گونه اقدامات که موجبات سوء استفاده دشمنان را فراهم کند، نباشیم.»