جام را به صاحبش پس بدهید!
روزنو :مارک اوگدن - جام قهرمانی لیگ برتر هنوز در موزه باشگاه قرمزها است اما می‌توانند کم‌کم روبان‌های قرمز اطرافش را باز کنند و برای بازگرداندن به صاحب قبلی‌اش آماده شوند.
باخت 4 بر یک قرمزها در خانه مقابل منچسترسیتی، رقابت قهرمانی را عملاً فرمالیته کرده و امیدهای تیم قهرمان برای دفاع از عنوانش را از بین برده است. خیلی هم جای شگفتی نیست، قبل از اینکه لیورپول برای نخستین بار بعد از 30 سال قهرمان شود، تیم پپ گواردیولا پشت سر هم قهرمان شده بود.
سیتی البته خوب می‌داند نخستین برد در آنفیلد بعد از سال 2003 و نخستین پیروزی گواردیولا در این ورزشگاه اتفاقی عادی نیست اما این برد خیلی فراتر از این حرف‌ها است، در واقع آشکارا به بقیه تیم‌های لیگ برتر گوشزد می‌کند که سیتی با فاصله بهترین تیم انگلیس است.
گواردیولا بعد از این بازی گفت: «کار ما عالی بود و نمی‌توانم خوشحالی‌ام را پنهان کنم. خیلی مهم است که بالاخره اینجا برنده شدیم هرچند هیچ کس در فوریه قهرمان نمی‌شود. نمی‌توانم آینده را پیش‌بینی کنم و باید کار کنیم و کار کنیم و از همین حالا به فکر بازی بعدی باشیم.»
گواردیولا حق دارد واقع‌بین باشد اما نمی‌توان شکل آخرین پیروزی این تیم را که لیورپول را از هم دریدند، نادیده گرفت. سیتی بر بازی مسلط بود، از ضعف دفاعی لیورپول و اشتباهات آلیسون بکر بهره گرفت. بازی خارق‌العاده فیل فودن که گل دوم سیتی را ساخت و گل چهارم را زد، نشان داد چرا این بازیکن 20ساله جواهر آکادمی باشگاه به حساب می‌آید. رحیم استرلینگ، ایلکای گوندوغان و برناردو سیلوا هم در خط میانی، توقف‌ناپذیر بودند.
باخت لیورپول در دو بازی خانگی قبلی‌اش برابر برنلی و برایتون اعتماد به نفس تیم را تا حد زیادی از بین برده بود اما در این بازی نه تنها شکست خوردند بلکه مقابل این حریف یک تیم کاملاً عادی جلوه کردند.
کمتر از یک سال می‌گذرد از وقتی که تیم یورگن کلوپ را یکی از بهترین‌ها-اگر نه بهترین- در دوران لیگ برتر توصیف می‌کردند اما در میانه راه دفاع از عنوان قهرمانی حالا دیگر تنها به دنبال کسب سهمیه لیگ قهرمانان هستند. لیورپول با یک بازی بیشتر نسبت به سیتی 10 امتیاز عقب است و می‌تواند قهرمانی را فراموش کند. کنار زدن وستهم، اورتون و چلسی برای رتبه چهارم، اولویت تیمی است که انرژی و ایده‌هایش ته کشیده و بهترین مدافع خود، ویرجیل فان‌دایک را تا فصل بعد در اختیار ندارد. کلوپ بعد از بازی گفت: «توضیح باخت 4 بر یک آسان نیست، ما به گل تساوی رسیدیم اما دو اشتباه مهلک آلیسون دو گل به آنها داد و بعد گل استثنایی فیل فودن. باید ادامه دهیم و همه تلاشمان را برای قرارگرفتن در چهار رتبه اول انجام دهیم. فرصت داریم اما باید از آن استفاده کنیم.»
سیتی نگران، مشابهی ندارد، منچستریونایتد شاید امید کمرنگی برای مبارزه قهرمانی داشته باشد اما تیم اوله گونار سولشر پنج امتیاز عقب است و یک بازی بیشتر انجام داده، بنابراین تیم‌های تعقیب‌کننده شانس زیادی ندارند. تیم گواردیولا حتی با وجود غیبت کوین دبروین و سرخیو آگوئرو آنقدر خوب است که نمی‌توان جلویش را گرفت.
آنها 14 بازی متوالی در رقابت‌های مختلف را برده‌اند و حتی یک پنالتی را از دست دادند قبل از آنکه آخرین پیروزی‌شان را قطعی کنند. سیتی در چهار بازی اخیر لیگ برابر لیورپول سه پنالتی خراب کرده اما این آخری اصلاً اهمیتی نداشت.
کنترل توپ سیتی، تحرک در یک سوم دفاعی حریف و هدف قراردادن ترنت الکساندر آرنولد و اندی رابرتسون این تیم را ویرانگر کرده. لیورپول پاسخی نداشت و قابل پیش‌بینی به نظر می‌رسید هرچند محمد صلاح گل تساوی را از روی نقطه پنالتی زد. گل مهاجم مصری نخستین گل لیورپول در لیگ در آنفیلد بعد از 411 دقیقه بود و این خود گویای همه چیز درباره افت لیورپول در دو ماه اخیر است. تیم کلوپ نتوانست بعد از گل ضرباهنگش را حفظ کند و سیتی به سرعت دست بالا را گرفت. جان استونز یک گل آفساید زد، گوندوغان گل دوم خود و تیمش را زد، استرلینگ گل سوم و بعد فودن در مقابل دیدگان گرت ساوت‌گیت، مربی تیم ملی انگلیس تیر خلاص را وارد دروازه آلیسون کرد.
جشن شادی نیمکت سیتی اهمیت گل فودن و قطعی شدن پیروزی را ثابت کرد. این بازی در فاصله چند روز مانده به دیدار سخت خانگی برابر تاتنهام ژوزه مورینیو، می‌توانست فرم ویرانگر سیتی را متوقف کند اما در عوض راه خود را پیدا کردند و عنوان قهرمان سابق را به لیورپول سنجاق کردند.
