علی انصاریان که مدت ها با ویروس کرونا دست و پنجه نرم می کرد، چهارشنبه دار فانی را وداع گفت تا جامعه ورزش دوباره سیاهپوش شود. در واقع هنوز پیراهن سیاه میناوند را در نیاورده، داغ علی انصاریان هم روی داغ مهرداد آمد.

به گزارش طرفداری، در اقدامی پسندیده مسابقات هفته چهاردهم با یک دقیقه سکوت آغاز شد و در تمام مسابقات به شکل های مختلف به علی انصاریان عزیز ادای احترام شد. همان طور که بازی های هفته سیزدهم به یاد مهرداد میناوند برگزار و در تمام بازی ها به او ادای احترام شده بود. برای میناوند پرسپولیسی ها و اغلب تیم ها بنر سفارش دادند و برای انصاریان هم فقط این پرسپولیس و استقلال نبودند که لباس مشکی و بازوبند مشکی سفارش دادند و تمام لیگ سیاهپوش علی شد.

در بازی پیکان و ماشین سازی، یک بنر برای گرامیداشت یاد و خاطره علی انصاریان و مهرداد در نظر گرفته شده بود که پیش از آغاز مسابقه به نمایش درآمد و حتی بازیکنان پیکان بعد از گلزنی هم عدد 8 را مقابل دوربین های تلویزیونی نشان دادند:

در جریان دیدار تراکتور و پرسپولیس که پنجشنبه برگزار شد، سرخ ها با پیراهن مشکی که نام علی انصاریان پشت آن حک شده بود، به بازی آمدند و حتی پس از گلزنی هم با نشان دادن عدد هشت، نام و خاطره پیشکسوت فوتبال ایران را زنده نگه داشتند.

سرخ ها پیش از آغاز مسابقه هم با در دست داشتن تصویری از علی انصاریان و البته پیراهن هایی که تصویر او روی آن نقش بسته بود پا به میدان گذاشتند.

در جریان دیدار آلومینیوم اراک و سایپا هم بازیکنان تیم اراکی با در دست داشتن تصاویری از مهرداد میناوند و علی انصاریان یاد و خاطره این دو پیشکسوت را زنده نگه داشتند و سایپایی ها نیز با عکس این دو پیشکسوت فقید وارد زمین شدند.

در دیدار نفت آبادان و فولاد هم بازیکنان دو تیم به شکل هایی متفاوت یاد و خاطره این دو اسطوره را زنده نگه داشتند. رضا خالقی فر در آن سو پیراهنی را به تن کرده بود که روی آن تصویر مهرداد میناوند و علی انصاریان نقش بسته بود و در این سو هم فولادی ها تصویری از علی انصاریان به دست داشتند.

در جریان دیدار شهر خودرو و مس رفسنجان هم اعضای کادر فنی این تیمی تصویری از علی انصاریان را به دست داشتند و در آن سو بازیکنان مس رفسنجان به احترام درگذشت علی انصاریان و مهرداد میناوند با پیراهن مشکی پا به این دیدار گذاشتند و تصاویری از این دو پیشکسوت در دست داشتند.

البته شهر خودرویی ها بنری هم برای علی انصاریان در ورزشگاه امام رضا درنظر گرفته بودند.

پیش از دربی اصفهان هم سرمربیان و مدیران دو تیم با در دست داشتن پیراهن هایی که عکس علی انصاریان روی آن نقش بسته بود از پیشکسوت فوتبال ایران یاد کردند.

و البته در دیدار آخر این هفته هم این اتفاق رخ داد. بازیکنان استقلال با پیراهن های مشکی که تصویر علی انصاریان روی آن بود عکس تیمی گرفتند و البته بنری هم از علی انصاریان به نمایش گذاشتند و پیراهن شماره 28 او را مقابل دوربین عکاسان نشان دادند.

نماینده مازندران یعنی بازیکنان تیم نساجی هم در حالی پا به میدان گذاشتند که پیراهن هایی را به تن کرده بودند که روی آن تصویر مهرداد میناوند و علی انصاریان نقش بسته بود و البته بازیکنان هر دو تیم استقلال و نساجی گل هایی به دست داشتند و آن را کنار تصویر علی انصاریان قرار دادند.

بازیکنان استقلال حتی بعد از گل زدن هم به شکلی به علی انصاریان ادای احترام کردند.

تمام این حرکات بسیار زیبا و قابل تقدیر هستند ولی سوال اصلی این است؛ چرا زمانی که پیشکسوتان فوتبال در قید حیات هستند چنین کارهایی انجام نمی دهیم؟

زمانی که خیابان هایی به نام منصور پورحیدری و جعفر کاشانی شد، بارها دیدیم اعضای خانواده آن ها با وجود تشکر از این حرکت زیبا، گفتند کاش زمانی که منصور پورحیدری و جعفر کاشانی زنده بودند چنین کارهایی انجام می شد تا خود آن ها هم لذت ببرند.

رسانه طرفداری یک پیشنهاد برای تیم های لیگ برتری دارد، چرا تیم های لیگ برتری هر هفته چنین کارهایی را برای پیشکسوتان خود که در قید حیات هستند انجام نمی دهند تا از آن ها تقدیر کرده و خود آن ها هم پس از سال ها زحمت برای باشگاه هایشان، از چنین تقدیرهایی لذت ببرند؟

طرفداری به 16 تیم لیگ برتری پیشنهاد می کند در ادامه این رسم پسندیده که همه با قاب عکس زنده یاد انصاریان و زنده یاد میناوند وارد زمین شدند، از این هفته هر تیمی وقتی قدم به میدان می گذارد، عکس یکی از پیشکسوتان و بزرگان خود که در قید حیات است را به دست بگیرد. واقعا چه اشکالی دارد به طور مثال استقلال با قاب عکس اکبر کارگر جم یا منصور رشیدی وارد زمین شود و یا پرسپولیس موقع ورود به میدان قاب عکس حمید جاسمیان یا رضا وطنخواه را به دست داشته باشد؟ این حرکت قدرشناسی ناچیزی است در قبال فداکاری مردانی که جوانی شان را فدای تیم خود کردند. این قهرمانان قدیم هم از همین حرکت روحیه می گیرند. بیایید از این هفته ثابت کنیم به یاد پیشکسوتان هستیم و این فرضیه که از نگاه باشگاه ها، پیشکسوت خوب، پیشکسوت مرده است را باطل کنیم.

صد البته برخی باشگاه ها طی سال های گذشته هر از گاهی از پیشکسوتان خود در حاشیه بازی های خانگی تقدیر کرده اند اما این که بازیکنان در عکس تیمی، قاب عکس یک پیشکسوت زنده را به همراه داشته باشند و بعد از بازی هم با امضای همان عکس، تصویر پیشکسوت را به او و خانواده اش به رسم یادبود اهدا کنند، لذت دیگری دارد.

محبت مان را برای روز مبادا پس انداز نکنیم!