مهدی طارمی چطور به اینجا رسید؟

جذاب‌تر از تقابل مهدی طارمی با تیم سابقش اما، اظهارات آقای سرجیو کونسیسائو در مورد ستاره ایرانی تیمش بود. سرمربی پورتو گفت: «با لذت در حال تماشای پیشرفت مهدی طارمی هستم. او انتخاب خیلی خوبی بود و اکنون در حال ثمردهی است.» و این لذت همان چیزی است که پرسپولیسی‌ها از تابستان 93 به بعد، پس از آشنایی با ستاره بوشهری تجربه‌اش کردند. تماشای پیشرفت گام به گام بازیکنی که سه فصل خیره‌کننده را در پیراهن این تیم تجربه کرد، دلنشین بود. این روزها در پرتغال همه جا حرف از طارمی است و نشریات این کشور او را بهترین خرید پورتو در خط حمله از سال 2015 به این طرف می‌دانند.

* استعداد؛ بی‌گمان برای تبدیل شدن به یک فوتبالیست مهم در ابتدا باید استعداد زیادی داشته باشید. درست عین دنیای شعر و شاعری است؛ چشمه کلمات باید در وجودت بجوشد، اگر نه با هزار سال تلاش و تمرین هم قافیه جور نخواهد شد و ظرافت مورد نظر پدید نمی‌آید. طارمی این استعداد را داشت و از روزهای اول حضورش در پرسپولیس هم به وضوح نشان داد بازیکن متفاوتی است. کسی که شش ماه بعد از معرفی‌اش به سطح اول فوتبال ایران بتواند ضربه پنالتی برابر النصر عربستان را جلوی صد هزار نفر «چیپ» بزند یعنی فلز متفاوتی دارد. در همان فصل به یاد بیاورید پاس پشت پای طارمی به مرحوم هادی نوروزی را؛ لحظه هنرمندانه‌ای که یکی از سه گل سرخپوشان را برابر لخویا قطر ساخت.

* اعتماد: فوتبال ایران پر از استعدادهای ناب است، اما بسیاری از این بازیکنان توانا قربانی سیستم عقیم و ناکارآمدی استعدادیابی می‌شود. در خیلی از تیم‌های لیگ برتری و دسته یکی، فهرست نفرات جوان با بازیکنانی که پول و پارتی دارند پر می‌شود و اصلا نوبت به سزاوارها نمی‌رسد. اگر هم یک بازیکن خودساخته زحمت بکشد و پشت در برسد، گاهی آنقدر به او بی‌اعتمادی می‌شود که قید کار را می‌زند و می‌رود. قصه مهدی طارمی اما خوب جفت و جور شد. تابستان 93 بعد از درخشش در لیگ یک، او را به علی دایی که آن زمان سرمربی پرسپولیس بود معرفی کردند. دایی هم که نگاه خوب و جسارت فوق‌العاده‌ای در استفاده از جوان‌ها دارد، بلافاصله به مهدی میدان داد و او فورا توانست استعدادش را نشان بدهد. دایی با همین فرمول به بازیکنانی مثل احمد نوراللهی و امید عالیشاه هم میدان دید و از آنها بازیکنان قابلی ساخت.

* اشتها؛ در این آیتم اجازه بدهید مهدی طارمی را با سردار آزمون مقایسه کیم. سردار 26 ساله، هشت سال پیش فوتبال ایران به مقصد روسیه ترک کرد و خیلی زود نشان داد استعداد بالایی دارد، اما دیگر حاضر نشد دنبال چالش بزگتر برود. این مهاجم باکیفیت سال‌های مهم جوانی‌اش را در یک لیگ متوسط می‌سوزاند و به توصیه انبوه کارشناسان در زمینه حضور در یک لیگ معتبرتر بی‌اعتنا است طارمی اما بعد از حضور موفق در ریوآوه، بلافاصله به پورتو پیوست و حالا هم بدون خجالت از رویاهایش در لیگ‌های بزرگتر، حتی حضور در رئال مادرید حرف می‌زند. شاید پای مهدی هرگز به مادرید نرسد، اما برای پیشرفت در زندگی، اول باید رویا داشته باشی. طارمی رویا دارد، جاه‌طلب است و اشتهای بالایش به او کمک می‌کند.