این روزها و در حالی که تقویمی هم اگر نگاه کنیم 130-120 روز مانده تا انتخابات ریاست جمهوری 1400، از در و دیوار شهر ـ شما بخوانید رسانه ـ تحلیل و مصاحبه و واکنش می‌بارد. یکی می‌گوید: فلانی به درد شهردار تهران شدن هم نمی‌خورد! پس لابد به فکر پاستور نباشد، آن دیگری معتقد است: فیلترینگ اینستاگرام کار عبثی است در حالی که می‌داند فیلترینگ ساز و کاری دارد قانونمند و مشخص، آن یکی می‌گوید که نظامی‌ها باشند و این یکی موضع می‌گیرد که نه! نظامی‌ها نباشند.

به گزارش روز نو :در این آشفته بازار خبر و تحلیل و مصاحبه و گزارش اما، چند چهره و چند واکنش ما را تا دو راهی اصولگرایانی که دچار سردرگمی هستند و اصلاح‌طلبانی که دارند رد گم می‌کنند همراهی می‌کند.

> رستم قاسمی: من کاندیدای نظامی نیستم

چراغ نخست را به نامِ رستم قاسمی، وزیر اسبق نفت و رئیس اسبق قرارگاه خاتم الانبیا(ص) روشن می‌کنیم، او معتقد است: «گزینه‌های نظامی نظام مندتر عمل می‌کنند و برای حل مشکلات اقتصادی کشور یک سال زمان کافی است» رستم قاسمی که این روزها با وزیر نفت همراهی و همکاری می‌کند البته خود را گزینه نظامی نمی‌داند و زمان را برای مطرح کردن مباحث انتخاباتی مناسب نمی‌بیند.

> برجام تصمیم حکومتی بود

قاسمی در باره ی اینکه برجام خوب بود یا بد؟! می‌گوید: برجام موضوعی است که من نمی‌خواهم به آن ورود کنم چون تصمیم حکومتی بود ولی اینکه معاهده‌ای بین‌المللی با تلاش‌های فراوان منعقد شد اهمیت دارد. رستم قاسمی این را نیز گفته است که: به نظر نمی‌رسد ایران بپذیرد که مجددا با شرطی وارد بحث برجام شود تا تحریم‌ها لغو نشود. و اضافه کرده: آمریکایی‌ها باید بدون قید و شرط به برجام برگردند این چیزی است که آمریکایی‌ها خود امضا کردند و همین دولت پای برجام را امضا کرده است. رستم قاسمی تاکید کرده است که: بایدن راهبری تحریم‌ها را بر عهده داشت.

> فرد نظامی به معنای فرمانده نیستم

وزیر اسبق نفت و رئیس اسبق قرارگاه خاتم الانبیا(ص) در پاسخ به این سوال که فرض بر اینکه شما به عنوان کاندیدای نظامی در انتخابات ۱۴۰۰ شرکت کنید، دولت نظامی آینده چه رویکردی در قبال برجام خواهد داشت؟ می‌گوید: من فرد نظامی به معنای فرمانده نیستم. من در دوران جنگ هم کار رزمی ـ مهندسی می‌کردم. بعد از جنگ هم کلا در حوزه سازندگی کشور بودم. مقطعی هم در وزارت نفت بودم. وقتی بعد از دولت دهم به سپاه برگشتم به دلیل رفاقت و ارتباطات طولانی که با شهید سلیمانی داشتم ایشان پیشنهاد دادند که به ایشان کمک کنم و این فرصت خوبی برای من بود. از این بابت یکی از بهترین دوران خدمت من بود و شاکرم که خداوند این فرصت را به من داد چون در کنار شهید سلیمانی دانشگاه تربیتی مدیریتی وجود داشت.

> در یک سال می‌شود تغییر ریل را طراحی کرد

رستم قاسمی اگرچه وعده ی کوتاه مدت دادن برای رفع مشکلات را نادرست خوانده اما خود او نیز گفته در یک سال می‌شود تغییر ریل را بررسی کرد. او اظهار داشته است: من فردی اقتصادی هستم و روی این موضوع کار می‌کنم. شاید کمتر کسی در کشور وجود داشته باشد که در همه حوزه‌ها کار کرده است. اینکه کسی بگوید یک شبه و یک ساله کشور را درست می‌کنم، وعده‌های توخالی داده است. این وعده‌ها دست نیافتنی است ولی اینکه در زمانی منطقی تغییر ریل در کشور داشته باشیم، زمان زیادی نمی‌خواهد. در یک سال می‌شود تغییر ریل را طراحی کرد.

> انتخاباتی کردن فضای کشور یعنی فراموش کردن وضعیت بد اقتصادی
رستم قاسمی صراحتاً می‌گوید: وضعیت اقتصادی خوب نیست. و تاکید می‌کند: انتخاباتی کردن فضای کشور یعنی فراموش کردن همه چیز با این وضعیت بد. او خود را شخصیتی فرا حزبی می‌داند: من در همه دولت‌ها کار کرده‌ام و در هیچ کدام نگاهی سیاسی نداشته‌ام. رستم قاسمی البته دیدگاه‌های شعاری نیز دارد: برداشت خود من این است که دولت‌ها می‌آیند و می‌روند ولی مردم هستند و نظام هست و زیرساخت‌های کشور ماندگار هستند. من با این نگاه کار کرده‌ام و امروز هم بخش قابل توجهی از وقت من در این مسیر صرف می‌شود. دست آخر اما با گفتن این که: فعلا هم کاندیدا کم نداریم! آمدن و نیامدن در انتخابات را منوط به آینده می‌کند اما از او به عنوان یکی از اصلی ترین‌ها یاد می‌کنند.

> ناصر ایمانی: احتمال حضور رئیسی بسیار ضعیف است
ناصر ایمانی فعال سیاسی اصولگرا می‌گوید: آنگونه که رئیسی گفته است تمایل دارد در قوه قضائیه بماند مگر اینکه شرایط خاصی رخ دهد که باید ببینیم چه می‌شود. بنابراین آمدن رئیسی به عرصه انتخابات ریاست جمهوری صددرصد منتفی نیست اما احتمال آمدنش کم است. به باور برخی از اصولگرایان، ابراهیم رئیسی که در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ توانست ۱۶ میلیون رای کسب کند در سال ۱۴۰۰ هم می‌تواند سونامی رای ایجاد کند، این درحالی است که از نگاه برخی دیگر از اصولگرایان، تغییر مسیر رئیسی از قوه قضائیه به قوه مجریه تصمیمی نادرست در حیات سیاسی او خواهد بود.

> اصولگرایان اشتباه کردند که از مرحوم هاشمی حمایت نکردند!
ایمانی در بخش دیگری از اظهاراتش به اشتباه استراتژیک اصولگرایان در حمایت نکردن از مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی در انتخابات۸۴ در مقایسه با احمدی‌نژاد اشاره می‌کند می‌گوید: «لزومی ندارد اصولگرایان درباره عملکرد احمدی‌نژاد پاسخگو باشند!» این چهره سیاسی اصولگرا در مورد بهره گرفتن از چهره‌های جدید در انتخابات هشدار می‌دهد و می‌گوید؛ «چهره‌های جدید، خوب هستند اما این ریسک وجود دارد که چهره‌های جدید نتوانند کشور را در این شرایط سخت اداره کنند.»

> انتخاب لاریجانی از سوی جناح اصلاح‌طلب برای ۱۴۰۰ بعید است
حق شناس با بیان اینکه با حضور نامزد نظامی در انتخابات۱۴۰۰ رقابت جدی‌تری را شاهد خواهیم بود، گفته است: ۵ یا ۶ داوطلب با پیشینه نظامی اعلام حضور کرده‌اند و به این راحتی از فضای قدرت کنار نمی‌روند. وی درباره نامزد نیابتی هم معتقد است: جریان اصلاحات در انتخابات موقعیت حضور در فضای انتخاباتی و امکان انجام یک بازی مستقل را نداشتند و از مهره خارج از اصلاحات حمایت کردند. اما در این دوره هیچ جریانی حاضر نیست از این ایده حمایت کند. بنابراین انتخابات آینده دوقطبی نیست و چندوجهی است. عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی اظهار می‌دارد: قطعا در این دوره اصلاح‌طلبان روندی که در ۹۲ انجام دادند را تکرار نخواهند کرد و رویکرد و استراتژی‌ای که از آن به عنوان «رحم اجاره‌ای» یاد می‌شود را در دستور کار نخواهند داشت، از طرفی ویژگی‌ها و کاراکتر سیاسی علی لاریجانی در این دوره رای نمی‌آورد و شانس زیادی برای انتخاب شدن ندارد و انتخاب او از سوی جناح اصلاح‌طلب بعید است.

> ازترس احمدی‌نژاد به لاریجانی راضی شدن درست نیست
علی تاجرنیا می‌گوید: این استراتژی که «از ترس نیامدن یک احمدی‌نژاد به یک لاریجانی رضایت دهیم و دل خوش کنیم» برای احزاب درست نیست خصوصاً که در کشور ما هنوز شفافیت وجود ندارد و اشخاص نمی‌توانند در مورد سهم خودشان از قدرت بعد از پیروزی صحبت کنند.

> سردرگمی اصولگرایان ـ ردگم کنی اصلاح‌طلبان

انتخابات مجلس یازدهم و مشارکت پایین مردم و نوع نمایندگی که صندلی‌های سبز بهارستان را تصاحب کرده‌اند هر دو جناح را به اصطلاح ترسانیده است! برخی معتقدند هرگز رخداد انتخابات اسفند98 تکرار نخواهد شد اما عده‌ای می‌گویند این شیوه تازه زیر زبان اصولگرایان مزه کرده و شاید برای بهارستان نیز به همین شیوه، یعنی حضور حداقلی روی بیاورند. با مداقه در گفت و شنودهای رستم قاسمی به عنوان یک کاندیدای احتمالی و تحلیلگرانی چون ناصر ایمانی، علی تاجرنیا و محمدجواد حق شناس می‌توان به یک نتیجه آنی و چند نتیجه ی مرحله‌ای رسید. در نتیجه‌گیری آنی می‌توان گفت اصولگرایان دچار نوعی سردرگمی عذاب‌آور شده‌اند که دلایل عدیده‌ای دارد و اما اصلاح‌طلبان که بسیار از شورای نگهبان و تیغ تیز نظارت استصوابی آن وحشت دارند دچار شیوه ی پیچیده و مبهمِ ردگم کنی شده اند! سردرگمی اصولگرایان می‌تواند به فراوانی نامزدها مرتبط باشد و نامعلوم بودن موضع و جایگاه برخی از نحله‌ها از جمله موتلفه و پایداری که بالاخره در انتخابات پشت سر کدام نامزد می‌ایستند اما ردگم کنی اصلاح‌طلبان می‌تواند به برخی تک روی‌ها
از جمله سازندگی که می‌خواهد همچنان در بازی قدرت حضور داشته
باشد، منتهی شود. در بازی قدرت آن که به قدرت نزدیک است را سخت بتوان جدا کرد و اما آن که از قدرت دور شده دیگر مزاحمتی نخواهد داشت. دست گذاشتنِ چندین و چندباره روی لاریجانی که حتی اگر با اصولگرایان زاویه داشته باشد بازهم یک اصولگرای شناسنامه دار است از سوی برخی گروه‌های اصلاح‌طلبی بدان موضوع بازمی گردد و مربوط است که دایره ی نزدیک به بهارستان می‌کوشد بر همان مسیری حرکت کند که اعتدالیون می‌خواهند.

> تا 1400 راهی طولانی در پیش داریم

بیشتر تحلیلگران در کنار تمامی اظهار نظرات انتخاباتیِ خود معتقد بر این فرضیه هستند که چهره ی کاندیداهای اصلی تا یک ماه مانده به انتخابات نمایان نخواهد شد زیرا قدرت تخریبی نهفته در فضای سیاسی ـ رسانه‌ای کشور هر زودآمده‌ای را به یقین خانه نشین خواهد کرد. دسته ی دیگری از تحلیلگران اما از این نیز محتاط‌تر رفتار کرده می‌گویند: چهره ی پیروز را از یک هفته قبل از انتخابات می‌توان حدس زد. کسانی که زود وارد گود انتخابات شده‌اند صرفا در نقش آتش تهیه خواهند بود و سهمی در نتیجه ی نهایی انتخابات ریاست جمهوری 1400 نخواهند داشت. تا 1400 راهی طولانی در پیش داریم و در این راه طولانی خیلی‌ها که آمدنی بودند منصرف و خیلی‌ها که منصرف بوده‌اند آمدنی خواهند شد. بلوای نامزدهای نظامی و آشوب تلاش قالیبافی‌ها برای ریاست جمهوری می‌تواند صرفا یک پروپاگاندای رسانه‌ای از سوی آدم‌های پشت پرده ی انتخابات ریاست جمهوری 1400 باشد و اما در بین همه ی گفت و شنودهای انتخاباتی، فعلا جای خالی خواست مردم و دغدغه‌های مردم به طرزی عجیب نمایان است و این یعنی؛ برخی انتخابات را سهم خود می‌دانند و نه حق مردم!