البته که نسبت به قبل فینال آسیا هم تفاوت های بسیاری هم کرده، اما نکته حائز اهمیت در این مورد عدم ثبات در ترکیب اولیه بازی هست. به این نکات توجه کنید، جدایی بشار، مشکلات شیری، اخراج آقایی، عدم گلزنی مهاجمان فعلی همه و همه می تواند دلایلی برای چینش های متفاوت در سه بازی اخیر تیم باشد.

کدام ترکیب
شاید نکته اصلی برای کادر فنی پرسپولیس پیدا کردن بهترین ارنج برای دربی هست. اینکه بخواهد با مهاجم نوک و کلاسیک بازی کند یا همچنان تلفیقی از هافبک های تهاجمی را برای آن پست ترجیح خواهند داد. مسئله ای که آرایش خط جلو تیم به آن بستگی دارد. در این رابطه تقریبا خط دفاعی تیم مشخص هست و بعید به نظر می رسد که گل محمدی در این بازی و این شرایط ریسک بازی شیری را بکند پس نعمتی همچنان در این خط حضور خواهد داشت اما یکی از ابهام ها در دربی وسط زمین خواهد بود نورالهی، سرلک و کامیابی نیا که هر کدام شرایط و فراز و نشیب های خاص خود را دارند، ترکیب کدامیک از آنها نبض جریان این تیم را در دست خواهد گرفت؟ ابهام بعدی در انتخاب مهاجم هست که تاثیر بسزایی در چینش و بلزی دادن بازیکنان دارد. ترکیب اولیه همچنین می تواند استراتژی یک تیم را برای یک بازی مشخص کند.

صفر و صد
تصور حضور مهاجم در این بازی ناخوادآگاه ما را به نام عبدی می رساند، تک گل او در دربی رفت سال پیش، نام او را مطرح کرد. هرچند زیر لوای مهاجمین سال پیش بازی زیادی به او نرسید اما نکته ای که هست ظاهرا او بازیکن تک مسابقه هاست. عملا این روزها به تاکتیک پرسپولیس نمی خورد، ایستا هست و کم تحرک اما در لحظات سخت ونفس گیر به کار یحیی و تیمش آمده، جور نبودن آل کثیر را در بازی با النصر یک تنه کشید و در فینال هم کار خود را کرد، نکته حائز اهمیت در بازی او اینکه عبدی یا روز خوب دارد و صد هست یا کلا روز بد و صفر دارد و حد وسطی ظاهرا برای او قابل تصور نیست. هرچند او حالا خیرالموجودین مهاجم در بضاعت اینروزهای پرسپولیس هست و یحیی بر اساس داشته هایش چاره ای جز بازی دادن او ندارد.