
پخش آگهی های لوکس از صدا و سیما و حسرت مردم فقیر ایران
تلویزیونِ ایران این روزها سرشار است از آگهیهایی که نهتنها تأمین و خرید آنها برای طیف بزرگی از مردم ممکن نیست، که حتی لوکیشن و فضای ضبط این آگهیها نیز بسیار دور از زندگیِ این روزهای مردمی است که اتفاقا مخاطبانِ بالقوه تلویزیون هستند
آگهیهای تجاری بیش از آنکه اطلاعاتی دقیق راجع به کیفیات کالاها در اختیار خریداران قرار دهند، عادات مصرفی جدیدی را در مصرفکنندگان برمیانگیزانند و تقویت میکنند که اساسا امکات تحقق آنها در زندگی واقعی برای آنها وجود ندارد.
تبلیغاتِ این روزهای صداوسیما، اتفاقا بیننده را با گزینههای مختلف در خرید آشنا نمیکند، بلکه چنین اتفاق میافتد که رفع نیازهای آنها فقط با خرید کالا امکانپذیر است و لاغیر
به نظر میرسد مدیران صداوسیما عزمشان را جزم کردهاند تا تنها به پولدرآوردن و در اختیار قراردادن آنتن به صاحبان بِرَندها و کالاها بپردازند و شرایطِ کلی جامعه برایشان از کوچکترین اهمیتی برخوردار نیست؛ شرایطی که هر روز برای مردم سختتر و سختتر میشود و رسانهها هرکدام در هر سطحی که هستند باید در برابر آن احساس مسئولیت داشته باشند.
بهویژه تلویزیونی که بیرقیب و انحصاری در میدانی خالی میتازاند.