سیدحسن خمینی:بزرگترین راه ترویج صلح «مبارزه با جنگ» است/روزنامه نگار باید «دائم الشغل» باشد
روزنو :روزنو-مدیرمسئول و جمعی از اعضای تحریریه روزنامه شهروند در فضایی صمیمانه با یادگار امام دیدار کردند.
به گزارش روزنو،حجت‌الاسلام و المسلمین سیدحسن خمینی در این دیدار با اشاره به تحولات عرصه رسانه در جهان، اظهار داشت: واقعیت این است که ورود رسانه‌های دیجیتال و خصوصا سایت‌های خبری، بحرانی را برای روزنامه‌ها ایجاد کرده و باعث شده است که حتی برخی نشریات چاپی دارای سابقه طولانی هم به تعطیلی کشیده شوند یا احیانا از تیراژ مابقی آنها کاسته شود.
روزنامه‌ها به سمت تهیه «بسته خبری» بروند
وی افزود: یکی از علل این مساله این می‌تواند باشد که نقش روزنامه‌ها باید تغییر کند؛ پیش از این، اگر دنبال خبر بودید باید روزنامه می‌خریدید، اگر در پی تحلیل بودید به سراغ هفته نامه‌ها می‌رفتید و علاوه بر آنها، مقالات ترویجی در ماهنامه‌ها و مقالات پژوهشی در فصلنامه‌ها درج می‌شد. اما امروز دیگر کسی برای کسب «خبر» روزنامه نمی‌خرد، زیرا قبل از آن‌که مخاطب خبر را در روزنامه بخواند در سایت‌ها خوانده است. یادم می‌آید که سال‌ها پیش رئیس سازمان سیا مصاحبه‌ای کرده بود و گفته بود ما دیگر جاسوس نمی‌خواهیم؛ زیرا سی ان ان همه چیز را می‌گوید! این سرعت پخش خبر درحالی است که ما در تاریخ می‌خوانیم که به‌عنوان مثال، خبر مرگ معاویه پس از یک هفته به کوفه رسیده است، اما الان در لحظه حادثه، خبر در تلویزیون پخش می‌شود.
سیدحسن خمینی با تأکید بر این‌که روزنامه برای بقای خود، باید کارکرد خود را تغییر دهد، گفت: یکی از راه‌ها این است که روزنامه به سمت تهیه «بسته خبری» برود؛ مثلا درباره حادثه‌ای که امروز رخ می‌دهد، روزنامه باید بتواند تا در روز بعد یک بسته خبری از مجموع اخبار آن حادثه تهیه کند. اخیرا هم دیده‌ام که برخی روزنامه‌ها آرام آرام به سمت استفاده از این شیوه درحال حرکت هستند.
تأثیر روانی روزنامه‌ها بیشتر از سایت‌هاست
این مدرس حوزه علمیه قم با تأکید بر این‌که روزنامه هیچ وقت تاثیر خود را از دست نمی‌دهد، تصریح کرد: به‌دلیل همین تأثیر، بسیاری از مطالبی که در روزنامه‌ها بیان آنها ممنوع است، در سایت‌ها آزاد است. چرا که روزنامه یک تاثیر عمیق لحظه‌ای دارد که سایت فاقد آن عمق تاثیر است. شما وقتی صفحه یک سایت را می‌بندید، از لحاظ روانی احساس می‌کنید که همه چیز تمام شد، اما روزنامه همیشه روی میز شما و کیوسک مطبوعاتی است و در نتیجه کسی که در روزنامه‌ها مطلبی علیه او نوشته می‌شود، خیلی بیشتر از این تحت فشار است که در یک سایت درباره او چیزی بنویسند. ما می‌بینیم که تیتر یک روزنامه‌ها هم موج آفرین است؛ البته این تاثیرگذاری الزاما برای مردم عادی نیست، بلکه برای آن کسانی است که مطلب در مورد آنها نوشته می‌شود. لذا ممکن است یک روزنامه با ۲هزار نسخه تیراژ جنگ روانی‌اش برای مخاطبانش زیاد باشد، اما تاثیر روانی‌اش برای مردم عادی زیاد نباشد و میزان تاثیری که روی موضوع خبر می‌گذارد، واقعیت نداشته باشد. وی در جمع‌بندی این بخش از سخنان خود افزود: برای تاثیرگذاری روزنامه، باید به سمت بسته خبری رفت و به‌عنوان مثال، اگر موضوع لایحه بودجه کشور سوژه روز کشور است، صبح فردا مجموع اخبار مربوط به این سوژه را بدون پرداخت طویل به آن درج کرد؛ چرا که امروز مخاطبان حوصله چندانی برای خواندن اخبار طولانی ندارند. البته در ضمن این بسته خبری تحلیل‌های کلی هم می‌تواند وجود داشته باشد تا در روزهای بعد تحلیل‌های مفصل نوشته شود.
آفت روزنامه‌های اجتماعی «زرد شدن» است
یادگار امام با تاکید بر این‌که در همه کارها و ازجمله روزنامه نگاری «هدف» نباید گم شود، اظهار داشت: انسان در هیچ کاری نباید هدف را گم کند، زیرا انسان وقتی در مسیر می‌افتد، درگیر مسائل روزمره می‌شود. آفت بزرگ روزنامه‌های اجتماعی «زرد شدن» است. در سیاست، ورزش، سینما و... این‌گونه است که خبرهای جنجالی مخاطبان را جذب می‌کند. در روزنامه‌های اجتماعی هم به این دلیل که حدود و ثغور آن معلوم نیست، وقتی تیراژ بالا رفت اگر مراقب نباشید، به سمت زرد شدن کشیده می‌شوید. البته من این آفت را تاکنون در روزنامه شما ندیده‌ام، اما برای آینده باید به آن توجه داشت. مثلا خبر ساختن یک مدرسه توسط یک خیّر مدرسه‌ساز فی نفسه جذابیتی ندارد و باید حاشیه‌هایی به آن افزود؛ اما مراقب باشید که گرفتار زرد شدن نشوید.
روزنامه نگار باید «دائم الشغل» باشد
سیدحسن خمینی با تاکید بر دایم الشغل بودن روزنامه نگاران، گفت: من دوستان خبرنگار زیادی داشته‌ام؛ هرکسی که دائما در این شغل بوده است-البته به شرط داشتن استعداد ذاتی- موفق بوده است. اما اگر کسی در کنار سایر کارهای زندگی به این شغل پرداخته، هیچ گاه توفیق نداشته است، زیرا کسی که در روزنامه کار می‌کند ۲۴ ساعت شبانه روز باید به کارش فکر کند تا موفق باشد. یادگار امام در ادامه این دیدار در پاسخ به سوال یکی از روزنامه نگاران حاضر در جلسه درخصوص سخنان اخیرش در باب تقسیم بندی مفاهیمی چون اخلاق و اعتدال به دو نوع مثبت و منفی گفت: در ادامه آن تقسیم بندی، انسان دوستی را هم می‌توان به دو نوع تقسیم کرد؛ یک نوع انسانی دوستی، منفی است که در جهت سلبی است و در آن فقط به مردم کمک می‌کنیم. اما انسان دوستی مثبت این است که هم به مردم کمک کنیم و هم دست خطاکار را بگیریم و جلوی او بایستیم. همان‌طور که معنویت مثبت این است که در جامعه برای ترویج معنویت تلاش می‌کنید.
بزرگترین راه ترویج صلح «مبارزه با جنگ» است
وی ادامه داد: این‌که به دنبال صلح دوستی و اخلاق باشیم، به معنای سکوت در مقابل ظلم و اجحاف نیست و این‌که وقتی ظلمی حادث شد، بگوییم ما فقط دنبال ترویج صلح هستیم و هرکس حرف می‌زند ما فقط دنبال صلح هستیم، صحیح نیست؛ بلکه بزرگترین راه ترویج صلح «مبارزه با جنگ» است.
عدم نقل منبع، دزدی است
سیدحسن خمینی تأکید کرد: قواعد اخلاقی در همه جا ثابت است، اما در فضای هرکس مصادیق و شعبات خاص خود را می‌یاید. مثلا دزدی علمی، عدم نقل منبع است، دزدی یک بقال، کم‌فروشی در مال است و دزدی یک روزنامه‌نگار، عدم نقل منبع است و شما جلوی این کار را در خودتان بگیرید. از مصادیق دروغ در مجموعه روزنامه نگاری هم می‌تواند القاء دروغ باشد و رسانه باید مراقب باشد که چرا یک مطلب را منتشر می‌کند؛ نیت کار مهم است. همان‌گونه که در فلسفه حقوق جزاء هم هست که فلسفه مجازات مقابله با جرم است، نه مجرم. یادگار امام با توصیه به این‌که وقتی باعث بحث رسانه می‌شوید این اخلاق را در نظر بگیرید، گفت: یک وقت هست بیان یک مطلب تلخ است، اما باید دید این یک داروی تلخ است یا زهر تلخ؟ آیا در راستای اصلاح منتشر می‌کنم یا افساد؟
وی با اشاره به زمینه اجتماعی روزنامه «شهروند» گفت: ورود به مسائل اجتماعی با حوزه‌های دیگر اعم از سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و... هم پیوند می‌یابد. انسان نمی‌تواند بگوید من می‌خواهم در جامعه جلوی دزدی را بگیرم، اما نتوانم جلوی فقر را نگیرم! من می‌خواهم جلوی فقر را بگیرم اما نتوانم سرمایه گذاری کنم! من می‌خواهم سرمایه‌گذاری کنم اما امنیت را تامین نکنم! درحالی‌که امنیت لازمه سرمایه گذاری است. اما این‌که فکر کنیم برای هر چیزی به علت العلل برگردیم هم صحیح نیست، مثلا این رفتار هم درست نیست که اگر مستمندی را دیدیم کمک نکنیم و بگوییم بگذاریم مشکلات به او فشار بیاورد تا برود شورش کند و اتفاقات بعدی بیفتد و مشکل حل شود! می‌توان هم به آن مورد خاص کمک کرد تا از گرسنگی تلف نشود و هم تلاش کرد تا علت فقر را از بین برد. ضمن این‌که مشکلات اجتماعی مانند فقر و بزهکاری در همه جوامع هست و فقط‌درصد آن متفاوت است، اما باید به سمت خوب شدن رفت و همان‌گونه که قبلا گفتم، شیب و جهت کار مهم است.
روزنامه‌ها به سمت تهیه «بسته خبری» بروند
وی افزود: یکی از علل این مساله این می‌تواند باشد که نقش روزنامه‌ها باید تغییر کند؛ پیش از این، اگر دنبال خبر بودید باید روزنامه می‌خریدید، اگر در پی تحلیل بودید به سراغ هفته نامه‌ها می‌رفتید و علاوه بر آنها، مقالات ترویجی در ماهنامه‌ها و مقالات پژوهشی در فصلنامه‌ها درج می‌شد. اما امروز دیگر کسی برای کسب «خبر» روزنامه نمی‌خرد، زیرا قبل از آن‌که مخاطب خبر را در روزنامه بخواند در سایت‌ها خوانده است. یادم می‌آید که سال‌ها پیش رئیس سازمان سیا مصاحبه‌ای کرده بود و گفته بود ما دیگر جاسوس نمی‌خواهیم؛ زیرا سی ان ان همه چیز را می‌گوید! این سرعت پخش خبر درحالی است که ما در تاریخ می‌خوانیم که به‌عنوان مثال، خبر مرگ معاویه پس از یک هفته به کوفه رسیده است، اما الان در لحظه حادثه، خبر در تلویزیون پخش می‌شود.
سیدحسن خمینی با تأکید بر این‌که روزنامه برای بقای خود، باید کارکرد خود را تغییر دهد، گفت: یکی از راه‌ها این است که روزنامه به سمت تهیه «بسته خبری» برود؛ مثلا درباره حادثه‌ای که امروز رخ می‌دهد، روزنامه باید بتواند تا در روز بعد یک بسته خبری از مجموع اخبار آن حادثه تهیه کند. اخیرا هم دیده‌ام که برخی روزنامه‌ها آرام آرام به سمت استفاده از این شیوه درحال حرکت هستند.
تأثیر روانی روزنامه‌ها بیشتر از سایت‌هاست
این مدرس حوزه علمیه قم با تأکید بر این‌که روزنامه هیچ وقت تاثیر خود را از دست نمی‌دهد، تصریح کرد: به‌دلیل همین تأثیر، بسیاری از مطالبی که در روزنامه‌ها بیان آنها ممنوع است، در سایت‌ها آزاد است. چرا که روزنامه یک تاثیر عمیق لحظه‌ای دارد که سایت فاقد آن عمق تاثیر است. شما وقتی صفحه یک سایت را می‌بندید، از لحاظ روانی احساس می‌کنید که همه چیز تمام شد، اما روزنامه همیشه روی میز شما و کیوسک مطبوعاتی است و در نتیجه کسی که در روزنامه‌ها مطلبی علیه او نوشته می‌شود، خیلی بیشتر از این تحت فشار است که در یک سایت درباره او چیزی بنویسند. ما می‌بینیم که تیتر یک روزنامه‌ها هم موج آفرین است؛ البته این تاثیرگذاری الزاما برای مردم عادی نیست، بلکه برای آن کسانی است که مطلب در مورد آنها نوشته می‌شود. لذا ممکن است یک روزنامه با ۲هزار نسخه تیراژ جنگ روانی‌اش برای مخاطبانش زیاد باشد، اما تاثیر روانی‌اش برای مردم عادی زیاد نباشد و میزان تاثیری که روی موضوع خبر می‌گذارد، واقعیت نداشته باشد. وی در جمع‌بندی این بخش از سخنان خود افزود: برای تاثیرگذاری روزنامه، باید به سمت بسته خبری رفت و به‌عنوان مثال، اگر موضوع لایحه بودجه کشور سوژه روز کشور است، صبح فردا مجموع اخبار مربوط به این سوژه را بدون پرداخت طویل به آن درج کرد؛ چرا که امروز مخاطبان حوصله چندانی برای خواندن اخبار طولانی ندارند. البته در ضمن این بسته خبری تحلیل‌های کلی هم می‌تواند وجود داشته باشد تا در روزهای بعد تحلیل‌های مفصل نوشته شود.
آفت روزنامه‌های اجتماعی «زرد شدن» است
یادگار امام با تاکید بر این‌که در همه کارها و ازجمله روزنامه نگاری «هدف» نباید گم شود، اظهار داشت: انسان در هیچ کاری نباید هدف را گم کند، زیرا انسان وقتی در مسیر می‌افتد، درگیر مسائل روزمره می‌شود. آفت بزرگ روزنامه‌های اجتماعی «زرد شدن» است. در سیاست، ورزش، سینما و... این‌گونه است که خبرهای جنجالی مخاطبان را جذب می‌کند. در روزنامه‌های اجتماعی هم به این دلیل که حدود و ثغور آن معلوم نیست، وقتی تیراژ بالا رفت اگر مراقب نباشید، به سمت زرد شدن کشیده می‌شوید. البته من این آفت را تاکنون در روزنامه شما ندیده‌ام، اما برای آینده باید به آن توجه داشت. مثلا خبر ساختن یک مدرسه توسط یک خیّر مدرسه‌ساز فی نفسه جذابیتی ندارد و باید حاشیه‌هایی به آن افزود؛ اما مراقب باشید که گرفتار زرد شدن نشوید.
روزنامه نگار باید «دائم الشغل» باشد
سیدحسن خمینی با تاکید بر دایم الشغل بودن روزنامه نگاران، گفت: من دوستان خبرنگار زیادی داشته‌ام؛ هرکسی که دائما در این شغل بوده است-البته به شرط داشتن استعداد ذاتی- موفق بوده است. اما اگر کسی در کنار سایر کارهای زندگی به این شغل پرداخته، هیچ گاه توفیق نداشته است، زیرا کسی که در روزنامه کار می‌کند ۲۴ ساعت شبانه روز باید به کارش فکر کند تا موفق باشد. یادگار امام در ادامه این دیدار در پاسخ به سوال یکی از روزنامه نگاران حاضر در جلسه درخصوص سخنان اخیرش در باب تقسیم بندی مفاهیمی چون اخلاق و اعتدال به دو نوع مثبت و منفی گفت: در ادامه آن تقسیم بندی، انسان دوستی را هم می‌توان به دو نوع تقسیم کرد؛ یک نوع انسانی دوستی، منفی است که در جهت سلبی است و در آن فقط به مردم کمک می‌کنیم. اما انسان دوستی مثبت این است که هم به مردم کمک کنیم و هم دست خطاکار را بگیریم و جلوی او بایستیم. همان‌طور که معنویت مثبت این است که در جامعه برای ترویج معنویت تلاش می‌کنید.
بزرگترین راه ترویج صلح «مبارزه با جنگ» است
وی ادامه داد: این‌که به دنبال صلح دوستی و اخلاق باشیم، به معنای سکوت در مقابل ظلم و اجحاف نیست و این‌که وقتی ظلمی حادث شد، بگوییم ما فقط دنبال ترویج صلح هستیم و هرکس حرف می‌زند ما فقط دنبال صلح هستیم، صحیح نیست؛ بلکه بزرگترین راه ترویج صلح «مبارزه با جنگ» است.
عدم نقل منبع، دزدی است
سیدحسن خمینی تأکید کرد: قواعد اخلاقی در همه جا ثابت است، اما در فضای هرکس مصادیق و شعبات خاص خود را می‌یاید. مثلا دزدی علمی، عدم نقل منبع است، دزدی یک بقال، کم‌فروشی در مال است و دزدی یک روزنامه‌نگار، عدم نقل منبع است و شما جلوی این کار را در خودتان بگیرید. از مصادیق دروغ در مجموعه روزنامه نگاری هم می‌تواند القاء دروغ باشد و رسانه باید مراقب باشد که چرا یک مطلب را منتشر می‌کند؛ نیت کار مهم است. همان‌گونه که در فلسفه حقوق جزاء هم هست که فلسفه مجازات مقابله با جرم است، نه مجرم. یادگار امام با توصیه به این‌که وقتی باعث بحث رسانه می‌شوید این اخلاق را در نظر بگیرید، گفت: یک وقت هست بیان یک مطلب تلخ است، اما باید دید این یک داروی تلخ است یا زهر تلخ؟ آیا در راستای اصلاح منتشر می‌کنم یا افساد؟
وی با اشاره به زمینه اجتماعی روزنامه «شهروند» گفت: ورود به مسائل اجتماعی با حوزه‌های دیگر اعم از سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و... هم پیوند می‌یابد. انسان نمی‌تواند بگوید من می‌خواهم در جامعه جلوی دزدی را بگیرم، اما نتوانم جلوی فقر را نگیرم! من می‌خواهم جلوی فقر را بگیرم اما نتوانم سرمایه گذاری کنم! من می‌خواهم سرمایه‌گذاری کنم اما امنیت را تامین نکنم! درحالی‌که امنیت لازمه سرمایه گذاری است. اما این‌که فکر کنیم برای هر چیزی به علت العلل برگردیم هم صحیح نیست، مثلا این رفتار هم درست نیست که اگر مستمندی را دیدیم کمک نکنیم و بگوییم بگذاریم مشکلات به او فشار بیاورد تا برود شورش کند و اتفاقات بعدی بیفتد و مشکل حل شود! می‌توان هم به آن مورد خاص کمک کرد تا از گرسنگی تلف نشود و هم تلاش کرد تا علت فقر را از بین برد. ضمن این‌که مشکلات اجتماعی مانند فقر و بزهکاری در همه جوامع هست و فقط‌درصد آن متفاوت است، اما باید به سمت خوب شدن رفت و همان‌گونه که قبلا گفتم، شیب و جهت کار مهم است.
