اطلاع رسانی بسیار ضعیف ستاد مقابله با کرونا درباره تعطیلی گسترده‌ای که قرار است از اول آذرماه اجرا شود، اقشار گوناگون مردم از کسبه بازار‌ها گرفته تا کارکمان اداری را سرگردان و بلاتکلیف کرده است.

به گزارش روز نو :این در حالی است که ۵ روز از اعلام نصویب و قطعی شدن اعمال تعطیلی کرونایی گسترده می‌گذرد. تا کنون بر اساس آنچه گفته شده می‌دانیم که این تعطیلی از روز اول آذرماه به مدت دو هفته اجرا خواهد شد؛ تعطیلی در ۱۰۰ شهر اجرا می‌شود؛ تردد شهر به شهر ممتوع است؛ تجمعات بالای ۱۵ نفر در شهر‌های قرمز نیز ممنوع است و گویا تردد درون شهری از ساعت ۹ شب تا ۴ صبح هم ممنوع اعلام شده. همه این‌ها علاوه بر محدودیت‌هایی است که اکنون در حال اجراست و بر اساس آن ساعات کاری تمامی اصناف به جز حوزه درمانی و مواد غذایی، تا ۶ بعدازظهر است.

در میان البته برخی اصناف و ارگان ها نیز برخی محدودیت های مربوط به حوزه کاری خود را اعلام کرده اند.

مثلا اتحادیه املاک تهران گفته مشاوران املاک از اول آذر به مدت ۱۵ روز تعطیل هستند. اتحادیه کشوری صنف فروشندگان دستگاه‌های صوتی و تصویری، گوشی تلفن همراه و لوازم جانبی نیز گفته: مراکز خرید و بازارهای عرضه کننده موبایل نیز هفته آینده تعطیل می‌شوند. بر اساس اعلام مسئولان صرافی ها باز خواهد بود و گمرک هم کارکنانش را کمتر می کند و نمایشگاه‌ های خودرو نیز تعطیل هستند. و سرانجام اینکه پمپ مبزین ها تعطیل نیستند. اخیرا هم تعطیلی امازماده های استان تهران قطعی شد.

با این حال، این اطلاع رسانی بسیار ناقص است و پرسش‌های پرشماری را برای مردم مطرح کرده. به طور مثال مردم کاسبی که شغل او در حوزه مواد غذایی و کالاهای ضروری نیست نمی داند از روز شنبه می تواند به سر کار برود یا خیر. نمی داند تعطیلی او صرفا تا ساعت شش بعدازظهر است یا دو روز کامل تعطیل است. کسی که در بازار هم کار می کند از تعطیلی خبر ندارد. کارکنان اداری هم همین طور.

حتی مشخص نیست منع تردد درون شهری از ساعت ۹ شب تا ۴ صبح چگونه ارا می شود. یعنی اگر کسی در این ساعات بخواهد به سوپرمارکت محل برود و مواد غذایی تهیه کند می تواند یا خیر؟ این منع تردد مخصوص وسایل نقلیه است یا عابران پیاده را هم شامل می شود؟ یا اصلا این ممنوعیت مربوط به تهران است یا همه شهرهای قرمز. هیچ کدام از این پرسش های ساده با گذشت پنح روز از اعلام رسمی محدودیت ها، هنوز پاسخ درست و درمانی نیافته اند.

پرسش های مردمی قراوانند. فردی پرسیده شرکت های خصوصی تعطیل هستند یا خیر. شهروند دیگری پرسیده کارمندهای شرکت های صنعتی مثل فولاد، ذوب آهن، پتروشیمی و کارمندان شرکت های صنعتی کوچک که در شهرک های صنعتی شاغل هستند تعطیل هستند یا خیر؟ اگر نیستند حمل و نقل شان به چه صورت است؟

حال اگر پاسخ این باشد که همه این اصناف اجبارا تعطیل خواهند بود، پرسش دیگری مطرح می شود و آن اینکه این اقشار چگونه باید در مدت تعطیلی زندگی کنند و درآمد داشته باشند؟

همین خالا هم تعطیلی بعد از ساعت شش عصر در حال احراست، بسیاری از کسبه صنوف مختلف گلایه دارند که کاسبی شان از بین رفته و از آنجا که کار آنها عمدتا به صورت چکی انجام می شود، در پاس کردن چک خای خود درمانده شده اند. حرف منطقی آنها این است که عمده خرید مردم بعد از تعطیلی ادارات و به خصوص بعد زا غروب آفتاب انجام می شود؛ یعنی همان ساعت هایی که باید به اجبار معازه های خود را تعطیل کنند. حال تصور کنید این تعطیلی در تمام طور به مدت دو هفته اجرا شود. به جر یک وام یک میلیونی برای ده میلیون نفر، چه فکری به حال این اقشار از مردم شده؟

فارغ از این، اطلاع رسانی ناقص چنان که فته شد، باعث شده مردم اصلا ندانند از روز شنبه قرار است چه کار کنند. یر کار بروند یا خیر؟ بازار ها تعطیل است یا نه. ساعات رفت آمد آنها در درون شهر چگونه است و ده ها پرسش دیگر. اگر هنوز تصمیمی برای این موضوعات گرفته نشده که بدا به حال تصمیم گیرندگان و اگر گرفته شده، چرا بخش اطلاع رسانی تا این خد ضعیف ایت؟