ترامپ در صورت پیروزی یا شکست، هم‌چنان یک نیروی مقتدر و ویرانگر خواهد بود: گزارش نیویورک‌تایمز

انتخابات ریاست جمهوری آمریکا یکی از پیچیده‌ترین انتخابات دنیا در تمام سی چهل سال اخیر بوده. انتخاباتی که در ابتدا گمان می‌رفت با پیروزی قاطع جو بایدن تمام خواهد شد، اما در شب انتخابات، آمریکا نشان داد دونالد ترامپ هم جایگاهی فراتر از حد تصور در میان مردم دارد. با این حال آگاهان سیاسی بر این باورند که ترامپ چه بماند و چه از صحنه خارج شود، مهر خود را بر تاریخ و سیاست آمریکا زده است.

به گزارش روز نو ؛ اگر ترامپ دوباره رئیس‌جمهور آمریکا نشود- که احتمالش زیاد است، این اتفاق نخستین شکست یک رئیس‌جمهور در ۲۸ سال اخیر خواهد بود. اما در این بین یک چیز قطعی است: او بی‌سروصدا و به آسانی کنار نخواهد کشید.

ترامپ از همان دم که گفته شد از بایدن عقب‌ افتاده، تلاشش را صرف ادعای تقلب و بی‌اعتبارکردن انتخابات کرد- تا شاید دوباره به قدرت برسد یا حداقل باخت را توجیه کند.

او می‌توانست به دنبال امیدی کم‌رنگ منتظر نتیجه ایالاتی که شمارش آراشان تمام نشده بماند؛ اما می‌خواهد به همه بگوید که در صورت باخت، حضورش به این آسانی کمرنگ نخواهد شد. ترامپ در صورت باخت حداقل ۷۶ روز فرصت دارد از برخی از دشمنانش انتقام بگیرد.

در آن صورت، او، عصبانی از شکست، احتمالا بعضی از مقامات ارشد نظیر رئیس اف‌بی‌آی و دکتر آنتونی فاوچی را که نتوانستند خواسته‌هایش را عملی کنند، برکنار خواهد کرد. در واقع ترامپ در قبال خروج از کاخ سفید مقاومت خواهد کرد و خود را به‎عنوان یک قدرت مقتدر و ویرانگر تثبیت خواهد کرد.

در انتخابات بیش از ۶۸ میلیون نفر به دونالد ترامپ رأی دادند، که پنج‌میلیون نفر بیشتر از سال ۲۰۱۶ بود. یعنی ۴۸ درصد یا حدود نیمی از آمریکایی‌ها از او حمایت کردند- که با توجه به چهار سال انتقاد، رسوایی، شکست، استیضاح و کشته شدن ۲۳۳ هزار نفر در اثر کرونا عجیب، فراتر از حد تصور و معنادار است.

حمایت نیمی از آمریکا، به ترامپ قدرت ایفای نقشی را می‌دهد که دیگر روسای‌جمهور شکست‌خورده مثل جیمی کارتر و جورج بوش پدر در آن ناتوان ماندند. برای همین هم هست که می‌شنویم او در تدارک تاسیس یک شبکه تلویزیونی برای رقابت با فوکس‌نیوز است. شایعات موجود درباره حضور دونالد ترامپ در رقابت‌های ریاست جمهوری سال ۲۰۲۴ در ۷۸ سالگی را هم باید در این راستا ارزیابی کرد.

در صورت شکست، حتی اگر دوران سیاسی او را پایان‌یافته بدانیم، اما نباید فراموش کنیم که او با ۸۸ میلیون فالوور توییتری بلندگویی قدرتمند برای رساندن صدایش دارد و این موضوع می‌تواند نفوذش را در قالب یک «تاج‌بخش» یا kingmaker در میان جمهوری‌خواهان حفظ کند.

جف فلیک سناتور سابق آریزونا معتقد است: «انتخابات مشخص کرد که دونالد ترامپ طرفداران زیادی دارد و نمی‌خواهد به این زودی و آسانی از صحنه خارج شود».

این باعث می‌شود تا زمان بروز و ظهور نسل جدیدی از جمهوری‌خواهان، ترامپ رهبر دِفاکتوی حزب باشد. برد پارسکاله که اولین مدیر تبلیغاتی کمپین ترامپ در این دوره انتخابات بود، می‌گوید: «حساب کاربری ترامپ در توییتر، توانایی او در کنترل یک چرخه خبری و نیز داده‌های فراوانی که در اختیار دارد، باعث می‌شوند تاثرات دونالد ترامپ به عنوان یک سیاستمدار در رقابت‌ها و سیاست‌های سال‌های آینده نیز حفظ شود».

آنالیزها و نظرسنجی‌های انجام شده در آستانه انتخابات نکات جالبی را در مورد جایگاه و پایگاه دونالد ترامپ در آمریکا آشکار می‌کنند. مثلا این که به جز معدودی از جمهوری‌خواهان- مانند سناتور میت رامنی، ترامپ هنوز از پشتیبانی حزب برخوردار است. یا حتی این موضوع عجیب‌تر- که به رغم بحران کرونا و خسارات جانی و اقتصادی آن، ۴۱ درصد از رأی‌دهندگان باور دارند که وضعیت زندگی‌شان در چهار سال ریاست جمهوری او بهبود یافته است و در این میان تنها ۲۰ درصد می‌گویند که وضعیت‌شان بدتر شده است.

درباره اولویت‌های رای‌دهندگان نیز؛ ۳۵ درصد رأی‌دهندگان می‌گویند اقتصاد مهم‌ترین اولویت‌شان است. ۴۹ درصد اقتصاد حال حاضر آمریکا را خوب یا عالی می‌دانند. درباره انتقادات بی‌دریغ دموکرات‌ها از سیاست‌های ترامپ در مقابله با کرونا هم ۴۸ درصد از رای‌دهندگان اقدامات دولت ترامپ را در مورد ویروس کرونا تأیید می‌کنند.

سام نونبرگ که در سال ۲۰۱۶ یکی از استراتژیست‌های کمپین انتخاباتی ترامپ بوده، می‌گوید که «ترامپ در صورت شکست نیز وفاداری رأی‌دهندگان را حفظ خواهد کرد. او چه در میان رای‌دهندگان همیشگی و سنتی حزب و چه در بین کسانی که به خاطر خودش به دونالد ترامپ رأی دادند، هم‌چنان قهرمان باقی خواهد ماند».
البته تمام جمهوری‌خواهان درباره دونالد ترامپ هم‌عقیده نیستند.

در واقع بعضی از جمهوری‌خواهان هم‌زمان با سخنان و تلاش‌های مستمر ترامپ برای دفاع از خود در صحنه‌های عمومی، از باخت او خوشحال و خرسند خواهند شد. این‌ها همان جمهوری‌خواهانی هستند که از ترامپ به‌عنوان انحراف، گمراهی، ناهنجاری و اختلال یاد می‌کنند و می‌گویند حزب باید تلاش کند فراتر از ترامپ حرکت کند و به عبارت بهتر از او عبور کند.

همان‌طور که گفته شد، در میان جمهوری‌خواهان درباره میراث ترامپ و راه و روش او نظرات متفاوتی وجود دارد. مثلا کارلوس کربلو، نماینده سابق فلوریدا درباره امکان ادامه راه و روش ترامپ در دنیای سیاسی آمریکا می‌گوید که «قطعا ترامپ دیگری وجود نخواهد داشت و کم‌کم محو خواهد شد. ولی جای زخم‌هایی که بر تن آمریکا وارد آورد، خوب نخواهد شد».

به هر حال، شکست ترامپ یعنی که او نتوانسته موفقیت شکننده ۲۰۱۶ خود را بازتولید کند. این امر می‌تواند آینده سیاسی او را وارد یک دوراهی مهم کند.

نامزدها و روسای‌جمهور قبلی که بعد از یک دوره نامزدی یا ریاست جمهوری از صحنه بیرون رفتند- مانند جرالد فورد در سال ۱۹۷۶، جیمی کارتر در سال ۱۹۸۰ و جورج بوش پدر در سال ۱۹۹۲- بعد از شکست اغلب تمایل داشتند که در دنیای سیاست در سایه بمانند. فورد تنها برای مدت کوتاهی به فکر بازگشت بود. کارتر بعضی اوقات از جانشینان خود انتقاد می‌کرد و بوش هم برای پسرانش تبلیغ می‌کرد؛ اما هیچ‌کدام از آنان برای مدت طولانی در میان نیروهای اصلی سیاسی حزب خود باقی نماندند. در حقیقت، حزب متبوع‌شان آن‌ها را حداقل از نظر سیاسی به‌عنوان نیروهای سوخته یا خرج‌شده می‌دید.

ترامپ می‌تواند راه این پیشینیان را برود، و البته می‌تواند راهی را برود که پیش از او فقط ادگار هوور آن را پیموده. او تنها چهره سیاسی آمریکا است که بعد از شکست در یک دوره از انتخابات، سایه‌نشین نشد و یک بار دیگر هم خود را در معرض انتخاب مردم قرار داد- که البته دوباره شکست خورد.

به نظر می‌رسد ترامپ قصد دارد در صورت شکست راه این نامزد شکست‌خورده را ادامه دهد. او کسی است که تاکنون به برنده شدن عادت کرده و دوست ندارد یک شکست کارش را در دنیای سیاست به پایان برساند. این یعنی که تلاش خواهد کرد با چنگ و دندان خود را در متن رقابت‌های سیاسی ایالات متحده آمریکا حفظ کند. خدا را چه دیدید. شاید هم شایعات موجود به واقعیت بدل شدند و دونالد ترامپ را در انتخابات ۲۰۲۴ هم دیدیم.