به نظر شما نقش احزاب در مقایسه با نقش جنبش های دانشجویی در جریانات سیاسی چقدر تاثیر گذار است؟
باتوجه به اینکه احزاب در ایران هیچ وقت نتوانستند جایگاهی که باید در کشور داشته باشند را در رابطه با فعالیت های سیاسی به دست بیاورند ، این جنش دانشجویی بوده که عمده حرکت ها، فعالیت ها و رسالت را بر عهده گرفته است و انصافا هم به خوبی از عهده آن برآمده است. احزاب به هر دلیل نقش خود را بر رشد سیاسی کشور در گذشته نتوانستند بازی کنند و هر نوع رقابتی در کشور در حوزه سیاسی و حوزه های دیگر به نحوی به جنبش های دانشجویی وصل شده و از جنبش دانشجویی ارتزاق کرده است. البته این تعامل و رابطه متقابل در کنش متقابل باعث شده که جنبش دانشجویی هم رشد پیدا کند.نگاه مردم به روابط بین الملل و بخش استکبار جهانی در این تعامل بین المللی باعث شده که جنبش دانشجویی به این گونه در روابط حساس ورود پیدا کند و در اراتباط با تصمیمات و عملکردهای استکبار عکس العمل نشان دهد.
حادثه 16 آذر هم به دلیل همین نگاه اتفاق افتاد؟
حادثه 16 آذر یک نماد بارزی است از حضور جنبش دانشجویی در ارتباط با نقش آفرینی خود برای وادار کردن دولت است که در راستای حقوق ملت قدم بردارد و خودش را دربست در اختیار منافع کشورهای بیگانه قرار ندهد. مسافرت نیکسون به ایران در رابطه با کسب منافع بیشتر در معاملات بین المللی باعث شد که جنبش دانشجویی به حقانیت ملت ایران هواخواه شود و مقابله کند با خواسته های نا مشروع آنها و این در واقع باعث شد که حادثه 16 آذر پیش بیاید و قبل از آن و بعد از این حادثه جریان جنبش دانشجویی بوده که هر وقت لازم شده در مقابل زور گویی ها چه در داخل کشور در زمان ستم شاهی و چه در بیرون در مقابل خواسته های نا مشروع بیگانگان تمام قد ایستاده و از حقوق ملت دفاع کرده است.
آنچه که باید احزاب در عمل انجام دهند و باعث شوند که در تضارب آرای سیاسی، دولتها مسیر درست را پیش بگیرند و همچنین در روابط خارجی تاثیر گذار باشند جنبش دانشجویی انجام داده و حد الامکان این رسالت را برعهده گرفته و به خوبی از پس آن بر آمده است.
به نظر شما جنبش های دانشجویی برای حفظ اصالت خود چه اقداماتی باید انجام دهند؟
به نظر بنده جنبش دانشجویی برای حفظ اصالت خود باید مسیر خود را از خواسته های پوپولیستی برخی احزاب که در حرکت های سیاسی که ریشه ندارند، جدا کند. جنبش های دانشجویی به هیچ وجه نباید ابزار دست قدرت طلبی ها و رقابت های سیاسی که به صورت غیر مستمر و معمولا در آستانه انتخابات یا حرکت ها و حوادث سیاسی کشور اتفاق می افتد قرار گیرد و باید خودش را از آنها جدا کند.
جنبش های دانشجویی باید مسیر ملت و حق خواهی و ظلم ستیزی ملت را برای خود هدف قرار دهد و از هرگونه درگیری در افکار و پایگاه های جناحی پرهیز کند و صرفا یک نیرویی مستقل و در راستای هواداری از حقوق ملت حرکت کند. چرا که در آن صورت است که از هرگونه آسیبی که افکار بخشی گرا و جناح های محدود برای خودشان ترسیم کردند، در امان خواهد بود.
جنبش های دانشجویی چه اقداماتی باید انجام دهند تا مورد سو استفاده سیاسی قرار نگیرند؟
به هر حال جنبش دانشجویی نمی تواند کاملا مستقل از حوادث سیاسی کشور حرکت کند و به هر حال از بین انواع گروهها، جناح ها و کانون های فکری که در حرکتهای سیاسی کشور بوجود می آید جنبش دانشجویی هم گاهی اوقات به طور طبیعی با یک یا چند جریان در حالت توازن قرار می گیرد و این امر به معنای همخوانی و همدلی با آن جریان ها نیست و صرفا در مسیر حرکت خودش به صورت مقطعی به حالت موازی با این جریانات قرار می گیرند و آن جریان ها هم از این فرصت برای سود جویی استفاده می کنند و به صورت مقطعی هم که شده از این فرصت سو استفاده می کنند.
البته جنبش دانشجویی باید به اندازه کافی هوشیار باشد وهمان خط مستقیم و هدف درست خود را دنبال کند و در دام هیچکدام از این جریانات که معمولا مقطعی هستند و وابسته به زمان مسیر خودشان را تعیین می کنند قرار نگیرد.
آیا جنبش های دانشجویی می تواند به جریانات سیاسی همچون دولت وابسته باشد و این امر آسیب تلقی نمی شود؟
جنبش دانشجویی باید استقلال خود را از تمامی جریانات سیاسی حفظ کند منتها این موضوع به این معنی نیست که وقتی دولتی خدمتگذار و حکم رانی خدمت گذار برای ملت تلاش می کنند با او هم به ستیز بپردازند. هر وقت دولت ها و حکمران ها در راستای مسیر ملت و کسب منافع ملی حرکت کنند جنبش دانشجویی به عنوان یک نهاد مستقل می تواند از انها حمایت کند اما نباید وابسته باشد.
حمایت کردن از یک تفکر و حمایت کردن از یک دولت به معنای وابستگی به آن دولت نیست. برای مثال برخی نمایندگان در مجلس از برخی از اقدامات دولت حمایت می کنند اما این امر به این معنا نیست که وکلای ملت وابسته به دولت هستند بلکه با توجه به اینکه می بینند دولتی در جهت حفظ منافع ملی حرکت می کند در نتیجه از او دفاع می کند.
در شرایط کنونی جامعه و با توجه به روی کار امدن دولت یازدهم فضا را برای فعالیت تشکل های دانشجویی چطور ارزیابی می کنید؟
دولت آقای روحانی در واقع سیاستش در قبال جنبش های دانشجویی این است که همه تشکل های دانشجویی و همه سلیقه ها در چارچوب قوانین مصوب کشور ائم از فعالیت صنفی و سیاسی منتها رابطه مند و در چارچوب مقررات و قوانین کشور بتوانند فعالیت کنند.
طبیعی است که جنبش دانشجویی در کشور که بلوغ سیاسی دارد سعی خواهد کرد که حرکتی نکند فضایی که ایجاد شده برای فعالیت تشکل ها لطمه ببیند و نوع تلاش و فعالیت دانشجویی در چارچوب قوانین کشور آزاد است و شعار دولت آقای روحانی هم همین بوده است.
بنابراین بدیهی است که هر قدر اینگونه فعالیت های دانشجویی شکل بگیرد و در یک مسیر صحیح، فضای عاقلانه و آگاهانه حرکت کند تجربه اندوزی که یک سرمایه است برای این کشور در حوزه های دانشجویی حرکتی ارزشمند خواهد بود.
جنبش های دانشجویی سرمایه ای است که برای آینده این کشور که جوانان در کنار تحصیلات و کسب مهارت های علمی و فنی بتوانند به بلوغ فکری و ماخوذه های سیاسی ، اجتماعی و صنفی برسند و این هم در کنار کسب مهارت های فنی سرمایه ای برای آینده کشور محسوب می شود.