استقلال بالاخره صاحب سرمربی شد. پس از کش و قوس های فراوان که به قیمت از دست رفتن فینال حذفی و کنار رفتن زودهنگام از لیگ قهرمانان آسیا تمام شد، و پس از اینکه نمایش بازگشت استراماچونی با فضاحت تمام برای مدیریت پیشین باشگاه استقلال به پایان رسید، حالا آبی ها در نهایت به سراغ محمود فکری رفته اند.

در این میان اما چند سوال مهم مطرح است و آن این است که اگر در نهایت بنا نبود که استراماچونی به استقلال بازگردد، چرا استقلالی ها ترجیح دادند به جای بازگرداندن فرهاد مجیدی که تجربه بیشتری روی نیمکت استقلال دارد و تا حدودی هم کارنامه اش قابل دفاع است، به سراغ سرمربی یک تیم لیگ برتری دیگر بروند که برای حضور او روی نیمکت استقلال مجبور به پرداخت هزینه های کلان مادی و معنوی باشند؟

اگر از کارنامه کاملا متوسط محمود فکری در عرصه مربیگری و این که او یک مربی موفق در حد رقابت های لیگ یک است بگذریم، به دعوای جاری او با باشگاه نساجی می رسیم.

فکری پس از اینکه در نهایت از نساجی جدا شد و با استقلال قرارداد بست در صحبت های خود گفت:« شب گذشته عده ای که آدرس منزل من را ازطریق انتشار قراردادم پیدا کرده بودند ضمن شکستن شیشه ماشین بنده، پرچم نساجی را روی خودروی شخصی ام نصب کردند. متأسفانه از شب گذشته که شماره تلفن همراه من را منتشرکردند هم خودم و هم خانواده ام را ازطریق تماس، پیامک، تلگرام و واتس آپ تهدید کرده اند. خودم و خانواده ام امنیت جانی نداریم و به همین خاطر تصمیم گرفته ام شکایت کنم.  ازآنجایی که امنیت خانواده ام را به مخاطره انداخته اند قصد شکایت دارم. حالا که این اتفاق زشت افتاده و امنیت خودم و خانواده ام به خطر افتاده است از رضا حدادیان مالک و علی امیری مدیرعامل باشگاه نساجی مازندران به مراجع قانونی شکایت می کنم.»

باشگاه نساجی هم ظهر امروز با انتشار بیانیه ای در پاسخ به ادعاهای محمود فکری گفت:« در پی ادعاهای دروغین محمود فکری و اتهاماتی که درخصوص انتشار تصویر قراردادش از سوی باشگاه نساجی به مدیران این باشگاه وارد کرده است، بدین‌وسیله باشگاه نساجی نسبت به این اتهامات زشت و ناروای فکری در مراجع قضایی شکایت و حیثیت این باشگاه را اعاده خواهد کرد. در پی حرف‌های دور از معرفتِ فکری باید اشاره شود که اگر فکری از اعتبار، جایگاه و آبروی فوتبالی نساجی بهره‌مند نمی‌شد، حالا حالاها باید در لیگ یک مشغول عوض کردن تیم‌هایش بود و خواب رسیدن به استقلال را هم نمی‌توانست ببیند.»

این نقل قول ها، خلاصه تنش ها و درگیری های چندین ساعت اخیر از زمان رسمی شدن حضور محمود فکری در استقلال است. در شرایطی که کمتر از یک ماه به آغاز لیگ برتر باقی مانده و استقلال باید خود را در اسرع وقت برای حضور در سه جبهه(لیگ،حدفی،آسیا) آماده کند، آیا چنین جو مسموم و فضایی پر از درگیری و اتهام زنی و تهدید به شکایت، نفعی برای آبی های تهران خواهد داشت؟ آیا اصلا در چنین اتمسفری می شود به فوتبال و قهرمانی و رقابت فکر کرد؟ آیا اصلا سرمربی جدید استقلال تمرکز لازم و کافی را برای کار کردن در این تیم خواهد داشت؟