هرچند هنوز فاصله زیادی تا سیزدهمین انتخابات ریاست جمهوری وجود دارد اما برای همین فاصله زمانی برای آن که احزاب و جریان‌های سیاسی فکری برای کاسه‌های چه کنم‌شان بیاندیشند چندان هم زیاد نیست. اصلاح‌طلبان که از یک سو موج رد صلاحیت‌ها و از سوی دیگر سردی مشارکت کامشان را در انتخابات مجلس یازدهم تلخ کرد حالا به دنبال راه حلی هستند تا این تلخی را در انتخابات 1400 جبران کنند.
به گزارش روز نو :غلامرضا ظریفیان درباره این‌که چه جناحی دست بالاتر را در انتخابات۱۴۰۰خواهد داشت، گفت: صحنه انتخابات در ایران صحنه پر رمز و راز و غیرقابل پیش‌بینی است، مثل انتخابات ۷۶ که جریان راست خود را پیروز می‌دانست، اما اتفاق ناباورانه دیگری رخ داد مشابه این اتفاق هم چند بار رخ داده است‌، بنابراین اصولگرایان نمی‌توانند از حالا خود را پیروز انتخابات بدانند. وی ادامه داد: نتیجه انتخابات به ده‌ها عامل داخلی و برخی عوامل خارجی بستگی دارد. مساله اقبال اجتماعی خیلی مهم است، زیرا اگر اقبال مردم کم باشد، اصولگرایان وضعیت بهتری خواهند داشت و هر گاه اقبال اجتماعی زیاد بوده، جریانی غیراصولگرا پیروز شده است. در حال حاضر مسایل مختلفی تا انتخابات در پیش رو داریم و باید ببینیم که امید و اقبال اجتماعی بیشتر می‌شود یا نه، بنابراین پیش‌بینی نتیجه انتخابات از حالا اشتباه است. ظریفیان با اشاره به مسایل داخلی جریان اصلاحات تصریح کرد: در سال ۹۸ جریان اصلاحات به دلیل فضای انسدادی انتخابات و کاهش سرمایه اجتماعی خود، لیستی ارائه نکرد و فقط برخی احزاب لیست معرفی کردند و شاید در انتخابات ریاست جمهوری هم چنین اتفاقی رخ دهد؛ یعنی اگر نگاه بازی در تایید صلاحیت وجود نداشته باشد، برخی اصلاح‌طلبان کاندیدا معرفی کنند و برخی معرفی نکنند. به هر حال اصلاح‌طلبان با صندوق رای قهر نمی‌کنند و برای آن‌ها انتخابات مهم است، اما ممکن است در ۱۴۰۰ کاندیدایی نداشته باشند.
انتخابات ۱۴۰۰ با ۹۶ خیلی متفاوت نیست
محمود میرلوحی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و عضو شورای پنجم شهر تهران نیز در همین رابطه در گفت‌وگو با اعتمادآنلاین درخصوص کنش سیاسی مردم در قبال جریان اصلاحات اظهار داشت: ما اگر به تجربه انتخابات تقریباً یک دهه اخیرمان نگاهی بیندازیم، می‌بینیم که رای مردم ۲ سال یا حداقل یک سال بعد از آن مسیر دوام داشته است؛ مثلاً وقتی مردم در سال ۱۳۹۲ به آقای روحانی رای دادند، در سال ۱۳۹۴ رای‌های خود را تکرار کردند و در نتیجه، مجلسی تشکیل شد که محور آن تقریباً همکاری با دولت روحانی و سیاست‌های بین‌المللی و داخلی او بود. وی ادامه داد: جریان اصلاحات باید مانیفست جدیدی متناسب با زمان و مکان ارائه دهد. قطعاً انتخابات ۱۴۰۰ با انتخابات ۱۳۹۶ خیلی متفاوت است و باید ببینیم مردم چه می‌خواهند. این فعال سیاسی اصلاح‫طلب تصریح کرد: همه نظرسنجی‌ها و مطالعات این مساله را تایید می‌کنند که اعتماد عمومی خیلی کاهش پیدا کرده است. شاید با همین تصور بود که جرقه حوادث دی‌ماه ۹۶ را زد. شعار «اصلاح‌طلب، اصولگرا/ دیگه تمومه ماجرا» شعاری است که داده شد و پس از آن شنیده شد. بر همین اساس؛ جریان اصلاحات هم مثل جریان اصولگرا با چالش‌هایی مواجه است. وی در پایان گفت: در واقع آقای روحانی در دولت اول فراتر از انتظار ظاهر شد و مردم هم پاسخ همان انتخابات را دادند و آن میزان رای را کسب کرد. به نظر من آقای روحانی در دولت اول خود توانست برجام را امضا کند، و هفت قطعنامه ذیل فصل هفتم را از سر کشور کوتاه کند. تا امروز هم با تمام ترفندهای ترامپ و اسرائیل و بن‌سلمان مقاومت کرده است. در منطقه توانسته است جایگاه ایران را بهبود بخشد، اما گرانی خیلی به مردم فشار آورد و مساله افزایش قیمت ارز از جمله چیزهایی بود که به نظر می‌رسید دولت می‌توانست آن را سامان دهد؛ می‌خواهم بگویم که آثار و میراث دولت آقای روحانی اندکی آسیب دیده است و دولت بعدی هم باید با زحمت سعی کند مشکلات را حل کند، گرچه آقای روحانی شاید بتواند در این یک سال باقی‫مانده به قول‌هایی‌ که به بانوان، اقوام، جوانان و مخصوصاً قول‌هایی که درمورد رفع رکود داد عمل کند.
راهی جز تشویق مردم به مشارکت در انتخابات نداریم
علی ‌صوفی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، نیز در همبن رابطه اظهار کرد: کشور در حالی به استقبال انتخابات ۱۴۰۰ می‌رود که تردیدهای زیادی درباره میزان مشارکت مردم در انتخابات وجود دارد. وزیر تعاون دولت اصلاحات همچنین توضیح داد: در چنین وضعیتی اصلاح‌طلبان وقتی می‌خواهند به کنش انتخاباتی روی خوش نشان دهند،‌ از سویی سیاست‌های محدودکننده حاکمیت را پیش روی خود می‌بینند و از طرفی به خوبی می‌دانند که سرمایه اجتماعی‌شان تحت‌ تاثیر گرفتاری‌های این چند سال ریزش داشته است؛ این ۲ لبه قیچی‌ای است که کار را برای حضور اصلاح‌طلبان در انتخابات دشوار کرده. همه دیدند در سال ۹۸ تمام کاندیداهای شاخص اصلاح‌طلب از سوی شورای نگهبان رد شدند تا آنها به طور کاملاً طبیعی نسبت به حضور در انتخابات ۱۴۰۰ تردیدی جدی پیدا کنند.
صوفی ادامه داد: با وجود مانع‌تراشی‌ها،‌ جریان اصلاحات به عنوان جناح ریشه‌داری که توانمندی‌اش را در طول همه این سال‌ها به اثبات رسانده، ناچار است که با تکیه بر صندوق رای، مردم را به طرق مختلفی به رای دادن ترغیب کند. البته عده‌ای هم با توجه به شرایط نظرشان عدم شرکت در انتخابات است که به‌قاعده چنین رویکردی نمی‌تواند منطقی باشد چراکه اصلاح‌طلبان با براندازی و محافظه‌کاری زاویه دارند و با وجودی که هم فشار اجتماعی، سیاسی و حتی حاکمیتی را تحمل می‌کنند همچنان مهیای ورود به فضای انتخاباتی خواهند شد تا از این طریق در راستای اصلاح امور سهم و نقشی مهم داشته باشند. به همین دلیل اصلاح‌طلبان منتظر چراغ سبز حاکمیت هستند. او اضافه کرد: در واقع کافی است فضا باز شود و نظارت استصوابی دیگر دست به رد شاخص‌های اصلاحات نزند تا اصلاح‌طلبان مثل اصولگراها بتوانند چهره‌های تاثیرگذار خود را وارد انتخابات کنند. قطعاً آن‌ها برنامه‌هایی دارند که بتوانند با ترمیم وضعیت فعلی، مردم را از نگرانی‌های شدید رها کنند. صوفی در پایان گفت: امر مهم دیگر این است که دولت‌ها باید این اختیار را داشته باشند که بدون مانع‌تراشی و سنگ‌اندازی‌های رایج برنامه‌های خود را به اجرا درآورند.