چند روزی به آغاز سال تحصیلی جدید نمانده است، اما ویروس کرونا در آستانه بازگشایی مدارس، آموزش و پرورش را در بلاتکلیفی و بلبشوی خاصی قرار داده است. این بلاتکلیفی و سردرگمی از معلمان و مدیران و کادر مدرسه گرفته تا خانواده‌ها و دانش‌آموزان را شامل می‌شود. هیچ‌کس به یقین نمی‌داند که قرار است سال تحصیلی جدید چه اتفاقی بیفتد و این سال چگونه پیش برود. همه اظهارنظرها، برنامه‌ریزی‌ها، سیاست‌های آموزشی به دلیل تاثیرپذیری از شرایط کرونایی کشور با اما و اگرهای زیادی همراه است.
سیاست‌های ضد و نقیض
به گزارش روز نو :آنچه که به بلاتکلیفی و سردرگمی این روزها دامن می‌زند سیاست‌های پرابهام و اظهارات ضدونقیض مسئولان کشور است. در حالی که وزارت آموزش و پرورش با تقسیم‌بندی ‌مناطق ‌کشور به سه رنگ قرمز، زرد و سفید، از بازگشایی مدارس صحبت می‌کند، سخنگوی وزارت بهداشت می‌گوید هنوز تصمیمی برای آن گرفته نشده است، سیما سادات لاری گفته «به گونه‌ای به مردم القاء می‌شود که انگار تصمیم‌گیری شده و قرار است مدارس کاملا بازگشایی شود؛ در حالی که فعلا ترکیب حضوری و مجازی مطرح است و تاکنون هیچ تصمیمی برای بازگشایی کامل مدارس اتخاذ نشده است.»
درحالی که مسئولین وزارت بهداشت هنوز هیچ تصمیمی را برای بازگشایی مدارس قطعی نمی‌دانند، وزیر آموزش و پرورش طی نشست خبری روز دوشنبه همین هفته از بازگشایی‌ مدارس ‌از ۱۵شهریور خبر داد و این موضوع را این گونه تبیین کرد: «در۳۵درصد مدارس ما که تعدادشان کمتر از ۵۰ دانش‌آموز است و می‌توانند با رعایت پروتکل‌های بهداشتی فاصله را رعایت کنند، کلاس‌ها طبق روال عادی برقرار است، اما، در مورد بقیه مدارس، بحث آموزش حضوری منتفی نیست و اصل بر حضوری بودن آموزش‌ها است. درباره ۶۵درصد مدارس باقی مانده باید گفت در جایی که تعداد دانش‌آموزان به گونه‌‌ای باشد که رعایت فاصله ممکن نباشد، ناگزیر هستیم کلاس‌ها را حضوری برگزار کنیم، اما در قالب گروه‌بندی‌های متفاوت که برخی روزهای فرد و برخی روزهای زوج به مدرسه بیایند. در همه مدارس کشور اصل بر برگزاری حضوری است؛ مگر این‌که رعایت پروتکل‌ها تحت هیچ شرایطی امکان‌پذیر نباشد. بر این اساس شنبه پانزدهم شهریور ماه سال تحصیلی آغاز می‌شود و همه مدارس به جز مدارس نقاط قرمز کرونا بازگشایی می‌شوند.» در حالی وزیر آموزش و پرورش با تقسیم‌بندی رنگی مدارس به حضور فیزیکی دانش‌آموزان در مدارس تاکید دارد که مناطق قرمز، زرد و سفید، روزانه توسط سخنگوی وزارت بهداشت اعلام می‌شوند و یک منطقه به طور دائم در یک رنگ باقی نخواهد ماند. منطقه‌‌ای که امروز زرد است احتمال دارد فردا به قرمز تغییر رنگ دهد یا منطقه‌‌ای از قرمز به زرد یا سفید تغییر کند. در این تقسیم‌بندی رنگی، قرار بر این شده است که در استان‌های قرمز کلاس‌ها مجازی باشد، اما در صورت تغییر وضعیت، حضوری خواهد شد، این یعنی دانش‌آموزان، والدین و کادر آموزشی مدارس مدام باید رنگ وضعیت شهر و استان را در خبرها بررسی کنند تا ببینند کلاس‌هایشان مجازی است یا حضوری. با این شرایط نحوه حضور دانش‌آموزان چگونه خواهد شد؟ چه سیاستی باید برای حضور دانش‌آموزان در مدارس اتخاذ شود تا سلامت آنها را نیز تضمین کند؟ آن هم در شرایطی که متخصصان می‌گویند برخلاف ذهنیت قبلی، کودکان و نوجوانان نیز از کرونا متاثر می‌شوند و حتی ممکن است جانشان را نیز از دست بدهند. مثال روشن این ماجرا مرگ دختر ۸ ساله دو تا از مدافعان سلامت در شهر اصفهان بود که چند روز پیش به وقوع پیوست.
نگرانی‌ها از بازگشایی مدارس
تصمیم به بازگشایی مدارس براساس تقویم تحصیلی نگرانی‌های زیادی را به وجود آورده است. برخی از کارشناسان می‌گویند تبعات برگزاری مراسم ماه محرم و تعطیلات عاشورایی می‌تواند با تبعات بازگشایی مدارس دست به دست هم دهد و پاییز سیاهی را رقم زند‌، اگر آنفلوآنزای فصلی و ظهور مجدد N1H1 را هم در مهر به آن اضافه کنیم، پیش‌بینی روزهای تیره در کشور کاری سخت نیست. برخی از نمایندگان مجلس نیز با انتقاد از تصمیم بازگشایی مدارس مرگ احتمالی دانش‌آموزان به خاطر کرونا را به مثابه قتل می‌داند نه بی‌تدبیری!
چند روز پیش عبدالرضا مصری نماینده مردم کرمانشاه در مجلس شورای اسلامی گفت: «اگر عجله کنیم و بچه‌های مردم گرفتار کرونا شدند، من این را بی‌تدبیری نمی‌دانم و اعتقادم این است که آگاهانه و عامدانه باعث قتل می‌شویم.» دکتر مسعود مردانی، عضو کمیته علمی ستاد مقابله با کرونا نیز در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به این‌که ممکن است بازگشایی مدارس سبب تقویت زنجیره انتقال ویروس کرونا شود، گفته: «بر اساس اعلام سازمان جهانی بهداشت بازگشایی مدارس دستورالعمل ویژه‌ای دارد که باید با رعایت شدید نکات بهداشتی بازگشایی شود.»
سرگردان بین دوگانه آموزش و سلامت
ا وجود این که آموزش و پرورش از بازگشایی مدارس و تقسیم‌بندی رنگی و شیفتی شدن دانش‌آموزان سخن می‌گوید، اما به فاصله ۳ روز تا آغاز سال تحصیلی، هنوز خبری از گروه‌بندی دانش‌آموزان نیست و خانواده‌ها نمی‌دانند فرزندشان چه روزهایی باید در مدرسه حاضر شوند و چه روزهای آموزش از راه دور دریافت کنند. از سویی دیگر دانش‌آموزانی که به خاطر شرایط کرونایی محل زندگی‌شان مجبور به استفاده از آموزش مجازی شوند، آیا دسترسی به وسایل مورد نیاز مانند گوشی‌های هوشمند یا تبلت دارند؟ آیا دسترسی به اینترنت پرسرعت دارند؟ آموزش و پرورش برای نیاز این بخش از دانش‌آموزان چه تمهیداتی اندیشیده است؟ لازم به یاد‌آوری است که پیشتر اعلام شد سه میلیون دانش‌آموز در کشور فاقد گوشی هوشمند و تبلت هستند و دو میلیون دیگر نیز به اینترنت دسترسی ندارند که این دانش‌آموزان به صورت خودکار از آموزش مجازی عقب خواهند ماند.
در این شرایط که همه سیاست‌ها و برنامه‌های آموزشی در‌ هاله‌ای از ابهام است خانواده‌های دانش‌آموزان نیز در دو راهی سختی قرار گرفتند. آنان نمی‌دانند مدارس تا چه حد می‌تواند سلامت فرزندانشان را تضمین کند، آیا با شروع مدارس فرزندانشان را به مدرسه بفرستند یا سلامت آنان را به درس و مشق‌شان ترجیح دهند. در نبود برنامه آموزشی مشخص و منطقی از سوی مسئولان آموزشی کشور، دوگانه آموزش، سلامت بر بسیاری از خانواده‌های که فرزند دانش‌آموز دارند سایه انداخته است.