مردي سوار بر موتور با پيراهني مردانه و شلوار خاکيرنگ و تسبيحي در دست براي بسياري افراد جامعه آشناست. مردي که در دهه 70 نامش با اقدامات گروه فشار مطرح شد و در دهه 80 سکوت کرد تا در دهه 90 تاحدودي به مشي دهه 70 بازگردد. اين مرد حسين ا...کرم است که ديروز اينچنين گفت: «همان مردمي که اصلاحطلبان به دليل آنکه هنوز حمايت از دولت به نفع آنها بود سکوت کردند اما در حادثه آبان 98 با توجه به گراني بنزين، اعتراضات مردمي و اثرات گراني بنزين بر زندگي مردم، مباحثي پيرامون حمايت از اعتراضات بين اصلاحطلبان مطرح شد. ضعف روزافزون و ناکارآمدي دولت باعث شد که روند جدايي از دولت بر اردوگاه اصلاحات حاکم شود. لذا بحث حمايت از اعتراضات بعدي تحت عنوان دفاع از سرمايه اجتماعي در ميان اصلاحطلبان قوت گرفت، بهطوريکه آقاي خاتمي تا حجاريان به آن موضوع پرداختند. در نهايت اين روند با نامه آقاي موسويخوئينيها به اوج خود رسيد. گرچه همگان اشکال نامه را در آدرس غلط بيان مشکلات به رهبري ميدانند اما به نظر ميرسد اين کار عامدانه صورت گرفت تا امکان بهرهگيري از آن تحت عنوان دفاع از سرمايه اجتماعي صورت بگيرد. به نظر ميرسد اصلاحطلبان بستر آن را فراهم کردند که اگر اين اتفاق رخ دهد آنها ميتوانند از آن بهرهبرداري کنند.» اگر ا...کرم تا ديروز خبر از برگزاري تجمع اعتراضي همراهان و همفکرانش ميداد، امروز اما به نوعي اين تنور را گرم ميکند و پيشايش دولت و اصلاحطلبان را مقصر مينامد.
نيرويي متفاوت در 3 دهه
به گزارش روز نو :در روزهايي که همگان فارغ از اصلاحطلب يا اصولگرا، فعال سياسي يا فعال اقتصادي و اجتماعي بر اين نکته تاکيد دارند که جامعه نيازمند رسيدن به آرامش است و نبايد با اظهارات تحريکآميز و اتهامزنيهاي بيسند سبب ايجاد آشفتگي و اختلاف در جامعه شد اما ظاهرا برخي چندان بيميل به آغاز اعتراضات خياباني در کشور نيستند و اراده آنها براي محقق شدن اين موضوع چنان محکم است که ديگر بهصراحت به بيان آن ميپردازند اما در نقاب مخالف اعتراض و متهم کردن اصلاحطلبان در رهبري اعتراضات آينده! اظهارات اين رهبران پنهان اعتراضات احتمالي آينده براي باورپذير شدن ادعاهايشان به ذکر اخباري از تصميمات اردوگاه اصلاحطلبي ميپردازند که خود اصلاحطلبان هم براي نخستينبار است که اين اخبار را ميشنوند و برايشان جالب است که يک مدعي اصولگرايي حتي حوزه خبرسازي خود درباره اصلاحطلبان را به جايي رسانده است که براي آنها کانديداي رياستجمهوري 1400 تعيين ميکند. حسين ا...کرم ناميآشناست اما ظاهرا نام او براي نسل بعد يعني دهه هفتاد و هشتاد هم کمکم آشنا شده است. با اين تفاوت که در دهه 70 و اوايل 80 حسين ا...کرم در تجمعهاي دانشجويي و سياسي حضور داشت؛ البته با نقش مخالف و برخوردگر با جلسات و تجمعها اما به يکباره خودش ترتيبدهنده برگزاري تجمعهايي شد که در قانوني بودن آنها ترديد وجود دارد.
ا...کرم دهه 70
سابقه حضور ا...کرم در خيابان به دهه 70 بازميگردد. مرداد سال 77 زماني که عدهاي بعد از نمازجمعه عليه غلامحسين کرباسچي راهپيمايي کردند، ا...کرم جلودار جمعيت بود. در ماجراي يک سال بعد نام دو نفر از گروهي که در آن مقطع گروه فشار ناميده ميشدند بيش از سايرين شنيده ميشد که يکي حسين ا...کرم و ديگري مسعود دهنمکي بود. عبدالحميد محتشم، سومين نيروي انصار حزبا... چنين گفته است: «ما مراقب و مترصد اوضاع بوديم، ولي وارد کوي نشديم.» منظور محتشم از ما يعني حزبا...؛ البته انصار حزبا... در همان دهه اقدام به برگزاري تجمعات اعتراضي، پايين کشيدن پرده سينماها، برهم زدن سخنرانيهاي رئيسجمهور و اصلاحطلبان و... ميکردند که بهانه آنها حفاظت از فرهنگ اسلامي و جلوگيري از بيبندباري بود اما بسياري در آن زمان تاکيد بر سياسي بودن اقدامات اين گروه براي مخالفت با دولت اصلاحات داشتند.
ا...کرم: کاهش فعاليت در دهه 80
در دهه 80 بهويژه با پايان دولت خاتمي فعاليتهاي انصار حزبا... و حسين ا...کرم کاهش چشمگيري داشت چرا که تصور ميکردند موفق به روي کار آوردن دولتي از جنس خودشان شدهاند که البته خيلي زود پي به اشتباه خودشان بردند. اعضاي حزبا... گلايههاي زيادي از کارکرد دولت احمدينژاد داشت اما در دهه 80 نخواستند تا تلاش خود براي روي کار آمدن احمدينژاد را به زير سوال ببرند بنابراين سکوت کردند.
تهديد به تجمع در دهه 90
حزبا... در دهه 90 و همزمان با انتخاب روحاني به عنوان رئيسجمهور تولدي دوباره پيدا کرد و اقدامات دهه 70 خود را در قالب ديگر به نمايش گذاشت. از آن زمان بود که تهديد به تجمع از سوي ا...کرم علني شد. او حسن روحاني را به برگزاري «تظاهرات مردمي» تهديد کرد و با اشاره به شرايط اقتصادي کنوني کشور گفته بود: «اگر حسن روحاني بخواهد به سمت سياستهاي اقتصادي کارگزاران، حرکت کند، بايد منتظر باشد مردمي که در دوران احمدينژاد بردبار بودند در دوران وي دست به تظاهرات بزنند.» البته اين نمونه تنها دعوت به تجمع نبود چنانکه ا...کرم ارديبهشت سال 93 در اعتراض به وضعيت حجاب، تجمعي مقابل وزارت کشور برگزار کرد که مجوز نداشت و خودش سخنران آن بود و فرجا... سلحشور نيز در آن حضور داشت. در سال 90 هم ا...کرم و همفکرانش در اعتراض به بازي ايران و کره در روز تاسوعا، بعد از نماز جمعه راهپيمايياي ترتيب دادند و در انتها نيز بيانيهاي قرائت کردند. در مهر 98 ا...کرم که سعي کرده بود نقش استاد دانشگاهي خود را پررنگتر از تاثيرگذار در تجمعهاي اعتراضي کند بر لزوم توجه به قانون تاکيد کرد و درباره تجمع مخالفت با حضور زنان در ورزشگاه چنين گفت: «بايد قانوني بهگونهاي وضع شود که نياز به صدور مجوز براي تجمع امربهمعروف و نهيازمنکر، مانع انجام اين دو فريضه نشود.»