تحلیل تحولات مرتبط با ایران در رسانه های خارجی
خاطرات "جان بولتون" مشاور سابق امنیت ملی رئیس جمهوری امریکا نشان می دهد که او منافع اسرائیل و عربستان سعودی را به منافع امریکا ترجیح داده بود و با موفقیت توانست هرگونه تلاش دیپلماتیک برای بهبود روابط امریکا و ایران را نابود سازد.
روزنو-خاطرات "جان بولتون" مشاور سابق امنیت ملی رئیس جمهوری امریکا نشان می دهد که او منافع اسرائیل و عربستان سعودی را به منافع امریکا ترجیح داده بود و با موفقیت توانست هرگونه تلاش دیپلماتیک برای بهبود روابط امریکا و ایران را نابود سازد.
به گزارش سایت روزنو،"تریتا پارسی" از بنیانگذاران شورای ایرانی - امریکایی (نایاک) در مقاله ای در نشریه "فارین پالسی" درباره کتاب خاطرات تازه جان بولتون و افشاگری ها و ادعاهای مطرح شده توسط او می نویسد:"کتاب بولتون بیش تر با هدف انتقام جویی او منتشر شده است اما واقعیت آن است که افشاگری زیادی در آن وجود ندارد.
او اغلب جزئیات جلساتی را ذکر کرده که موضوعات مطرح در آن پیش تر نیز گزارش شده بودند. او تصویری را ترسیم می کند که نشان می دهد ترامپ دچار سوء مدیریت در امور بین المللی است. با این حال، در آن کتاب یک مورد استثنا وجود دارد: داستان تلاش همزمان بولتون، "مایک پمپئو" وزیر خارجه امریکا و "بنیامین نتانیاهو" نخست وزیر اسرائیل برای برهم زدن تلاش احیای دیپلماسی میان ترامپ و تهران.
این اپیزود موضوعی را فاش می سازد که تاکنون کم تر به آن توجه شده بود: عصبانیت نتانیاهو از توافق هسته ای با ایران کم تر به خود توافق ارتباط داشته و همه چیز درباره انعقاد هرگونه توافقی میان امریکا و ایران بوده است.
این موضوع در مورد رویکرد عربستان سعودی نیز صدق می کرد و ولیعهد آن کشور نیز متعهد به گرفتار نگهداشتن امریکا در منازعه با ایران بوده است. بولتون در هماهنگی گسترده ای با پمپئو و نتانیاهو در تلاش برای برهم زدن تلاش میانجی گرانه "امانوئل مکرون" رئیس جمهوری فرانسه میان ایران و امریکا بود این که آن سه نفر تصمیم داشتند به هر قیمت و با هر هزینه ای مانع از دیدار ترامپ و "محمد جواد ظریف" وزیر خارجه ایران در زمان برگزاری نشست جی - ۷ در بیاریتز فرانسه در سال ۲۰۱۹ شوند.
بولتون مخالف این دیدار بود و نامه دو خطی استعفای خود را آماده کرده بود تا در صورت برگزاری جلسه دیدار تقدیم رییس جمهوری امریکا کند. جالب آن که او چنین نامه ای را پیش از دیدار ترامپ با "کیم جونگ اون" رهبر کره شمالی آماده نکرده بود.
در واقع، او خود را برای دیدار با کیم و دست دادن با او آماده کرده بود در حالی که پیش از آن دیدار موضع تندی نیز علیه کره شمالی علاوه بر ایران داشت. او در تخریب تلاش "رند پائول" سناتور جمهوری خواه که قصد داشت دیداری را میان ظریف و مقام های امریکایی در کاخ سفید ترتیب دهد نیز موفق بود.
پمپئو نیز پشت پرده با بولتون تبانی کرده بود و او نیز در صورت دیدار ترامپ با مقام های ایرانی قصد استعفا داشت اگرچه اکنون می گوید هدف اش پای میز کشاندن ایرانیان بود. به نظر می رسد بولتون بیمی از همکاری با یک رهبر خارجی برای از بین بردن تلاش دیپلماتیک رییس جمهوری امریکا نداشته است. زمانی که نتانیاهو تلاش داشت ترامپ را از دیدار با ظریف منصرف سازد "جارد کوشنر" داماد ترامپ تلاش او را متوقف کرد و متوجه بود که برای وجهه رئیس جمهوری امریکا ناپسند است که بخواهد دستور دیکته شده رهبری خارحی را بپذیرد.
بولتون اما چنین هراسی را به خود راه نداد و کوشنر را متهم می کند که به دلیل "دموکرات" بودن چنین موضعی را اتخاذ کرده است. واقعیت آن است که نتانیاهو با هر نوع توافقی با ایران مخالف است آن هم به دلیل مسائل ژئوپولیتیک. نتانیاهو در ترامپ چهره رییس جمهوری را دید که سال ها آرزویش را داشت ترامپ با هر آن چه او می خواست موافق بود: پذیرش انتقال سفارت امریکا از تل آویو به بیت المقدس، برسمیت شناختن کنترل اسرائیل بر بلندی های جولان، پذیرش الحاق سرزمین های فلسطینی به اسرائیل و حتی پذیرش حمله نظامی احتمالی اسرائیل علیه ایران.
این در حالی است که "جورج دابلیو بوش" و "باراک اوباما" روسای جمهوری اسبق امریکا بر اسرائیل فشار آوردند تا دست به اقدام نظامی علیه ایران نزند. نتانیاهو برای بازداشتن ترامپ از انجام یک دیدار ساده با ظریف با پمپئو و بولتون همکاری کرد.
او نگران بود مبادا این دیدار به توافقی میان ایران و امریکا منجر شده و خصومت میان دو کشور را برطرف کرده و یا از شدت آن بکاهد. نتانیاهو در محاسبات خود بر این باور بود که توافق ایران و امریکا بدون رفع مخاصمه میان ایران و اسرائیل سبب می شود تا تهران از دایره تمرکز دولت امریکا خارج شده و توجهات در خاورمیانه بار دیگر روی اسرائیل بازگردد و توازن قوا به ضرر اسرائیل تغییر کند.
محاسبه عربستان سعودی نیز مشابه بود. نفع ریاض در تداوم حضور امریکا در منطقه برای مقابله با رقبای عربستان سعودی بود. توافق ایران و امریکا، ریاض را در برابر ایران تنها قرار می داد و عربستان مجبور بود خود بدون حمایت امریکا با ایران مواجه شود در حالی که برخلاف اسرائیل توان نظامی و قدرت سیاسی این کار را نداشت.
عربستان سعودی نگران از دست دادن حمایت امریکا بود. عربستان برخلاف اسرائیل دارای تسلیحات هسته ای نیست در نتیجه نمی تواند متکی به خود باشد. بولتون نیز دریافته بود که متقاعد کردن عربستان و اسرائیل برای پذیرش توافق امریکا و ایران ممکن نیست و در نهایت میان تامین منافع امریکا و جلوگیری از جنگ آن کشور با ایران و راضی کردن نتانیاهو و خاندان سعودی دومی را انتخاب کرد و خواستار تداوم خصومت امریکا با ایران شد".
"المانیتور" نیز در گزارشی به نقل از منابع آگاه اشاره کرده که نیروهای وابسته به سپاه قدس برنامه ای برای خروج و عقب نشینی از سوریه ندارند.
"المانیتور" در گزارشی با اشاره به تداوم حملات نظامی اسرائیل علیه مواضع نزدیک به ایران در سوریه و تصمیم دولت امریکا برای اجرای قانون موسوم به "قیصر" علیه بشار اسد رییس جمهوری سوریه این پرسش را مطرح می سازد که آیا این تحولات تاثیری بر حضور نیروهای وابسته و نزدیک به ایران در سوریه خواهند گذاشت.
این سایت می نویسد:"امریکا با اجرای قانون تحریم تازه علیه سوریه به کشورهای عربی به نوعی هشدار داده که فکر عادی سازی روابط با اسد را از سر بیرون کنند و این که کارزار "فشار حداکثری" علیه ایران این بار علیه سوریه گسترش خواهد یافت.
در این میان، اسرائیل نیز قصد پایان دادن به حملات خود علیه مواضع ایران و حزب الله در سوریه را ندارد. اسرائیل نگران است که ایران با گسترش حضور خود در سوریه قدرت و نفوذش را در منطقه تقویت کرده و از مرز لبنان تا اسرائیل تا مرز سوریه و اردن را تحت نفوذ خود داشته باشد.
یک منبع نزدیک به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که نخواسته نام اش فاش شود به "المانیتور" می گوید ایران در سوریه باقی خواهد ماند. این منبع آگاه اشاره کرده که ایران نقش مهمی در مبارزه علیه گروه های وابسته به القاعده از جمله جبهه النصره داشته است.
این منبع گفته که محور مقاومت به حضور خود در سوریه ادامه داده و هیچ تغییری در این باره حاصل نشده است. این منبع افزوده است که نه تحریم های امریکا و نه ترور ژنرال سلیمانی تغییری در رویکرد ایران در قبال سوریه ایجاد نکرده است.
او می افزاید:"ما در برخی موارد اختلاف نظر و تفاوت دیدگاه هایی با شریک روس مان در سوریه داریم. آنان برنامه خود را دارند و ما برنامه خود را داریم. در ماه های گذشته آنان فشار آورده اند تا ما نقش مان را در سوریه تغییر دهیم موضوعی که ما آن را نپذیرفته ایم.از نظر ما این سوری ها هستند که باید تصمیم بگیرند چه برای کشورشان می خواهند این اختلاف نظرها در نهایت بر مشارکت استراتژیک بلند مدت ما تاثیری نخواهند گذاشت".
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
