ترامپ همچنان به دنبال عکس یادگاری؟!

آن طور که جان بولتون در کتاب خود نوشته؛ او دوست داشته است با همه مذاکره کند! از بشار اسد تا جواد ظریف، از مادورو تا کیم... بعد از ناکامی‌در خاور دور، این بار و در فرصتی کوتاه تا انتخابات 2020، ترامپ به سراغ ونزوئلا رفته است!
به گزارش روز نو : دیدار کیم جونگ اون و دونالد ترامپ در ساعت ۹ صبح به وقت محلی ـ 22 خرداد 1397 ـ در سنگاپور انجام شد. دو سوی میز آن چنان که انتظار
می‌رفت تعادل نداشت در یک سو، مایک پومپئو وزیر خارجه آمریکا، جان بولتون مشاور امنیت ملی و جان کلی رییس کارکنان کاخ سفید در کنار ترامپ حضور داشتند و در سمت دیگر میز، گروهی از مشاوران از جمله کیم یونگ چول رییس پیشین سرویس‌های اطلاعاتی کره شمالی رهبر این کشور را همراهی می‌کردند که این خود گواهی است بر نامتعادل بودن
زمینه ی گفت و گو‌ها.
کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی برخلاف ترامپ، بیشتر از آن که
یک «بیزینس من» باشد یک طراح عملیات روانی است، او خبره ترین
مشاورانش که دقیقا خبره ترین نیروهای امنیتی آن کشور به شمار می‌روند کنار خود دارد. «اون» اگرچه مواضع و سیاست‌های خود در قبال کره جنوبی و آمریکا را تغییر داده بود اما نشان داده و مسبوق به سابقه نیز بود که در چشم برهم زدنی همه توافقات و تغییر موضع دادن‌ها، دچار سرگردانی تام و تمام شود و شد!
>ترامپ دوست داشته است با همه مذاکره کند!
دو سال بعد و در حالی که ترامپ و بولتون از رو برای یکدیگر شمشیر بسته اند و در حالی که تنش‌های دو کره، بلندگویی و شب نامه ای شده مشاور امنیت ملی سابق کاخ سفید در بخشی از کتاب خود ترامپ را فردی نادان می‌خواند و می‌نویسد: او از ترزا می، نخست‌وزیر سابق انگلیس پرسیده بود آیا انگلیس یک قدرت هسته‌ای است و یا از جان کلی، رئیس دفتر سابق کاخ سفید پرسیده بود آیا فنلاند بخشی از روسیه است. بولتون می‌گوید که اطلاعات رئیس‌جمهوری درباره ژئوپلتیک بی‌معنی است زیرا ترامپ «بیشتر وقت خود را صرف صحبت کردن می‌کند تا گوش دادن».
بر اساس این کتاب پمپئو، که به نظر سیاستمداری نزدیک
به ترامپ می‌رسد، بعد از مذاکرات آمریکا و کره شمالی گفت که مذاکرات ترامپ با کیم جونگ اون «هیچ شانسی برای موفقیت نداشت». رئیس‌جمهوری آمریکا پس از آن از وزیر امور خارجه خود خواسته تا سی‌دی «مرد موشکی» را با امضای «التون جان»- با استناد به نام مستعار دونالد ترامپ در زمان تنش‌های هسته‌ای برای رهبر کره شمالی- به کیم جونگ اون هدیه دهد. بولتون در بخش دیگری از این کتاب از جان کلی، رئیس دفتر سابق کاخ سفید یاد کرد که می‌گفت: ترامپ می‌گوید جالب می‌شود اگر به ونزوئلا حمله کنیم. در این کتاب همچنین تاکید شده که ترامپ، ونزوئلا را بخشی از خاک آمریکا می‌دانست.
مشاور امنیت ملی پیشین آمریکا در کتاب خاطراتش نوشت، دونالد ترامپ به خارج کردن نیروهای آمریکایی از کره‌جنوبی، در صورتی که سئول طبق یک توافق دفاعی تقسیم هزینه‌ها،
پنج میلیارد دلار به آمریکا پرداخت نکند، تهدید کرده بود. در این کتاب به نقل از ترامپ آمده است: اگر ما توافق پنج میلیارد دلار را (برای حمایت کره‌جنوبی از پایگاه‌های آمریکا) به دست نیاوردیم، از آنجا بیرون بیایید. ما ۳۸ میلیارد دلار در تجارت در کره از دست دادیم. بیرون بیایید. همچنین بخش‌هایی از کتاب به روابط اون و ترامپ پرداخته است. جان بولتون در کتاب جنجالی خود عنوان کرده که عقیده دارد رهبر کره شمالی به تلقی دونالد ترامپ از روابطشان به شدت خندیده است.
بولتون همچنین در کتاب خود نوشته است: دونالد ترامپ مایل به پیوستن رئیس جمهور کره جنوبی به سومین دیدار او با رهبر کره شمالی در ژوئن ۲۰۱۹ در پانمونجوم نبوده است اما به اصرار رهبر کره جنوبی با آن موافقت کرده است.مون جائه این،
رئیس جمهور کره جنوبی ۱۱ آوریل ۲۰۱۹ به واشنگتن آمد تا درباره تبعات نشست شکست خورده ترامپ و کیم جونگ اون در دو ماه قبل از آن تاریخ در شهر‌هانوی بحث کند. طبق گفته بولتون مون پیشنهاد داده ترامپ و کیم در پانمونجوم یا یک کشتی نیروی دریایی آمریکا دیدار کنند زیرا خواهان یک اتفاق دراماتیک برای نیروبخشیدن به چیزی بود که به زعم وی می‌توانست "نشست قرن" باشد.
>تکرار پروژه ی پیونگ یانگ این بار در کاراکاس
رئیس‌جمهوری ونزوئلا می‌گوید «آماده گفتگو» با ترامپ است! سخنی که از سوی «کیم جونگ اون» نیز روایت شده بود اما این ابراز تمایل‌ها برای طرفین معنای خاص خودش را دارد؛ ترامپ برای مصارف داخلی و دستِ خالی نبودن در مبارزات انتخاباتی به شدت به دنبال چند عکس یادگاری است اما «نیکولاس مادورو»، رئیس‌جمهوری ونزوئلا صرفاً می‌خواهد اندکی از فشارهای آمریکا را بکاهد و شاید به همین دلیل است که به دنبال ابراز تمایل دونالد ترامپ برای دیدار با او از آمادگی برای مذاکره با رئیس‌جمهوری آمریکا "در زمان مناسب" خبر
داده است.
پس از ماه‌ها تنش و تهدید‌های شفاهی و اِعمالِ شدیدترین تحریم‌های یک جانبه از سوی ایالات متحده ی آمریکا، ترامپ با اظهارنظر خود در باره آمادگی برای دیدار با آقای مادورو،
باعث شگفتی همگان شد اما این ابراز تمایل از سوی ترامپ ناگهان نگاه‌ها را به سمت پیونگ یانگ و اتفاقات دو سال اخیر معطوف داشت که در آن جا نیز علی رغم شاخ و شانه کشیدن‌های
پی در پی و سه دور دیدار و مذاکره، اینک «درِ» روابط کره و کاخ سفید بر همان«پاشنه»ی سابق یعنی خصومت کلامی‌و پیغام و پسغام‌های تنش آلود می‌چرخد!
آن طور که از شواهد پیدا است اگر چه روابط میان دو کشور آمریکا و ونزوئلا از زمان به قدرت رسیدن ترامپ بدتر شده است اما به دنبال تنش‌های اخیر و نیز اعزام 5 نفتکش ایرانی حاوی بنزین و یک کشتی حامل مواد غذایی، به یک باره مواضع ترامپ نسبت به کاراکاس 180 درجه تغییر کرد و این حکایت از شعاری و رسانه ای بودن دیدگاه ترامپ در فضای دیپلماسی بین المللی دارد و شاید همان طور که جان بولتون در کتاب خود یادآور شده است؛ برای ترامپ نه محتوای مذاکره که لفظ و فضای مذاکره که رو در روی دوربین‌ها نمایان می‌شود علاقه مند است زیرا همگان می‌دانند مواضع آمریکا نسبت به کاراکاس به این سادگی‌ها
تغییر پذیر نخواهد بود.
از یک سو ترامپ، رئیس‌جمهوری ونزوئلا را دیکتاتور خوانده و تحریم‌های شدیدی علیه دولت ونزوئلا به اجرا گذاشته است و از سویی دیگر برای دیداری رو در رو ابراز تمایل می‌کند در چنین وضعیتی یا باید به حرف‌های بولتون اعتماد کرد که ترامپ را
دم دمی‌مزاج و ناپایدار خوانده بود یا باید به تحلیل‌های انتخاباتی دل خوش داشت که معتقدند در وضعیت کنونی و در عرصه ی سیاست بین الملل به قدری دست ترامپ خالی است که برای برخورداری از شور و هیجان انتخاباتی حاضر است با هر دوست و دشمنی ملاقات داشته باشد!
در نزد افکار عمومی‌بین الملل برخی معتقدند واکنش‌ها
به سخنان ترامپ باعث شد او حرف خود را پس بگیرد و اکنون می‌گوید حاضر است با مادورو تنها درباره انتقال قدرت صحبت کند. او گفته است کماکان از خوان گوآیدو، رهبر مخالفان
به عنوان رهبر مشروع ونزوئلا حمایت می‌کند.
آمریکا به همراه شماری از کشورهای غربی گوآیدو را به عنوان رئیس‌جمهوری ونزوئلا به رسمیت می‌شناسند. سایت پولیتیکو می‌گوید فشار بر ترامپ باعث شد تا او موضع خود را تغییر دهد زیرا پیشتر، ترامپ در مصاحبه اولیه با سایت اکسیس گفته بود
به گوآیدو، رهبر مخالفان "اعتماد چندانی" ندارد.
با گشت و گذاری در دنیای خبر می‌بینیم ترامپ در سال ۲۰۱۸ هم برای دیدار با مادورو اعلام آمادگی کرده بود اما چنین اتفاقی نیفتاد و آمریکا تحریم‌های شدیدتری علیه ونزوئلا به اجرا گذاشت. طی ماه پیش که ونزوئلا ۱۳ نفر از جمله دو آمریکایی را به اتهام "تلاش برای کودتا" بازداشت کرده بود موضع گیری‌های شدیداللحنی بین دو کشور شکل گرفته بود اما این روزها همه از دیدار و گفت و گو سخن به میان آورده اند آن هم ابراز تمایلی که در کمتر از 48 ساعت تغییر
می‌کند.
اگرچه نیکلاس مادورو، دولت آمریکا را به رهبری "کودتا" علیه خود متهم کرده است ولی او نیز برای گفت‌وگو با مقامات آمریکایی ابراز آمادگی کرده است این در حالی است که با وجود تنش‌های داخلی و فشارهای خارجی دولت مادورو در ماه‌های اخیر موفق شده با حفظ حمایت ارتش خود را تثبیت کند
در همین حال رئیس‌جمهوری ونزوئلا ماه پیش تائید کرد که طی چند ماه گذشته، دولتش مذاکراتی با چهره‌های بلندپایه دولت دونالد ترامپ داشته است.
>چند عکس یادگاری و دیگر هیچ!
سیاستمداران کهنه کار و صاحب اندیشه طی ماه‌های مانده و منتهی به انتخابات ریاست جمهوری و نیاز مبرم ترامپ به این موضوع حتماً فکر می‌کنند که این چهره برای باقی ماندن در کاخ سفید به هر انتحاری دست خواهد زد پس طی این هفته‌های باقیمانده تا انتخابات، چندان نمی‌توان ترامپ و خوشایند و بدآیند‌های او را جدی گرفت به تعبیری درست تر
پیشتر نمی‌توانستیم او را جدی بگیریم الان که دیگر اصلا
نخواهیم توانست پس نتیجه این که همه ی گفت و شنود آمریکا و ونزوئلا به چند عکس یادگاری ختم خواهد شد و شاید 48 ساعت نشده محکوم کردن‌های طرفینی با شدت بیشتری رسانه ای
شود!
تمایل ترامپ برای دیدار مادورو نشانه تغییر سیاست او نیست
رئیس حوزه روابط خارجی دانشگاه ملی آرژانتین عنوان داشت که با توجه به اقدام تهران در ارسال کمک به ونزوئلا در شرایط فعلی، کاراکاس باید ایران را به عنوان یک شریک قابل اعتماد در نظر بگیرد.
از ماه گذشته و بعد از اقدام ایران در ارسال کمک به ونزوئلا و در حد حرف باقی ماندن تهدیدهای آمریکا برای جلوگیری از حرکت نفتکش‌های ایرانی، معادلات بین‌المللی بویژه در حوزه آمریکای لاتین وارد مرحله جدیدی شد.
رسیدن کمک‌های ایران به ونزوئلا که ششمین مورد آن روز یکشنبه اول تیرماه وارد آب‌های این کشور شد، بقدری برای کاراکاس اهمیت دارد که شخص نیکلاس مادورو از ایران تشکر کرده و اعلام داشت که برای بجا آوردن مراتب قدردانی خود به زودی راهی تهران می‌شود. اعزام نفتکش‌های ایرانی به ونزوئلا در حالی انجام شد که کاراکاس از کشف و
خنثی سازی طرح کودتا در آب‌های ساحلی خود خبر داده بود و در میان عوامل بازداشت شده این کودتا نظامیان سابق آمریکایی دیده می‌شدند.
شرایط اقتصادی ونزوئلا به دلیل تحریم‌های آمریکا و تلاش واشنگتن برای براندازی دولت قانونی مستقر در کاراکاس، بسیار وخیم است اما با این وجود ونزوئلا همچنان در برابر فشارهای آمریکا ایستادگی می‌کند به طوری که روز یکشنبه هفته جاری «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا، با اعلام دلسرد شدن از «خوان گوایدو» رهبر مخالفان دولت مادورو، از آمادگی خود برای دیدار با نیکلاس مادورو خبر داد.
اعلام دلسردی از گوایدو در حالی است که آمریکا و سایر کشورهای غربی هر گونه حمایت ممکن را از گوایدو انجام دادند تا شاید او و همراهانش بتوانند مادورو را سرنگون کرده و یک دولت گوش به فرمان را در سرزمین چاوز روی کار بیاورند.
پروفسور «سباستین استرزر» رئیس حوزه روابط خارجی در بخش نظارت بر تجارت‌های بین‌المللی دانشگاه ملی آرژانتین می‌گوید:« در شرایطی که هر دو کشور ایران و ونزوئلا در شرایط سختی هستند فرصتی برای قوی‌تر شدن همکاری‌های آنها به وجود آمده است. هر دو کشور تحت تحریم‌های آمریکا هستند و امکان زیادی برای یافتن شرکای بین‌المللی ندارند.
با در نظر گرفتن اینکه نفت برای هر دو کشور تا چه اندازه اهمیت دارد و همچنین این موضوع که در سال جاری چه اتفاقی برای قیمت نفت افتاده، دولت مادورو باید ایران را به عنوان یک شریک قابل اعتماد در نظر بگیرد. آنچه در مورد نفت اتفاق افتاد می‌تواند در مورد سایر کالاها بویژه دارو و غذا نیز رخ بدهد.
وی در واکنش به رخدادهای اخیر با محوریت ایران، آمریکا و ونزوئلا ادامه می‌دهد:«آمریکا هم اکنون با مسائل دیگری در داخل مواجه است. مواردی همچون شرایط اقتصادی، مرگ جورج فلوید و اعتراضات ضد نژادپرستی و بحران سلامت (بهداشتی) که در نتیجه شیوع کرونا به وجود آمده است.
علاوه بر این مسائل داخلی، آمریکا در بخش خارجی نیز سرگرم چین است. به عبارت دیگر برای آمریکا در حال حاضر جبهه‌های زیادی وجود دارد که باید به آنها بپردازد و البته این بدان معنا نیست که ایران و ونزوئلا مهم نیستند. اینگونه نیست و دست کم آنکه آنها (آمریکا) در شرایط فعلی رویکرد صبر و تماشا را در پیش گرفته‌اند. تحریم‌ها علیه این دو کشور ادامه می‌یابند.
این استاد دانشگاه با توجه به این که تا همین اواخر آمریکا از «خوان گوایدو» حمایت می‌کرد، ترامپ از علاقه خود برای دیدار با مادورو سخن گفته است ابراز می‌دارد:«این فقط یک استراتژی نظامی‌است. ما نظیر این استراتژی را می‌توانیم در قبال «کیم جونگ اون» و کره شمالی ببینیم. حقیقت آن است که به اشتراک گذاشتن احساس خوب و اینکه ترامپ حاضر است با دشمنانش به گفتگو بنشیند به معنای تغییر در سیاست خارجی آمریکا نیست. اگر به طور صادقانه بگویم من انتظار هیچ نوع تغییری را در روابط ترامپ-مادورو ندارم.