حجت‌الاسلام پناهیان گفت: تمنای حیات برتر به تعبیر قرآن حیات طیبه علامت دیگر حیات آدمی است که انسان را در مرحله عالی‌تر از حیات قرار می‌دهد.

 «علیرضا پناهیان» شاگرد آیت الله مصباح یزدی به مناسبت مراسم لیالی قدر در مصلی تهران به سخنرانی پرداخته و گفت: مرحله اول حیات انسان این است که خطاهای خود را بپذیرد زیرا انسان به طور قطع خطاکار است.

وی افزود: مومنان خطاهای فاحش را انجام نمی‌دهند اما کسی که خود را در وضعیت خوبی ببیند دچار حماقت شده است، عفو و استفغار علامت حیات آدمی اس.

این سخنران با بیان اینکه علامت اول برای حیات انسان می‌تواند استغفار به حساب بیاید، عنوان کرد: تمنای حیات برتر به تعبیر قرآن حیات طیبه علامت دیگر حیات آدمی است که انسان را در مرحله عالی‌تر از حیات قرار می‌دهد.

پناهیان درباره حیاتی برتر از حیات طیبه، اظهار کرد: علامت حیات ما در مرتبه بالاتر این است که جامعه ما به حیاتی برسد که امام زمان(عج) را بر آن حاکم کند این نوع حیات از حیات طیبه فردی ارزشی بالاتر دارد به ما سفارش کردند این نوع حیات را تمنا کنیم.

وی با بیان اینکه خوب شدن رابطه شما با خدا کافی نیست بلکه باید مانند شهیدان برای مرتبه عالی از حیات جامعه تلاش کنید، ابراز کرد: ما باید تلاش کنیم در جامعه ای تنفس کنیم که امام زمان(عج) در آن جامعه حاکم باشند.

پناهیان با اشاره به آیاتی از سوره اعراف، گفت: خداوند در این آیه برای جامعه بشری جان و شخصیت قائل است، همانگونه که خدا برای یک فرد مرگ و حیات قرار داده برای یک جامعه هم دورانی از حیات و مرگ را قرار داده است.

وی با استناد به فرمایشاتی از علامه طباطبایی، بیان کرد: ایشان می‌فرمایند جامعه یک استقلالی دارد، هرکس جامعه اندیش و در هم و غم جامعه باشد علامت حیات برتر در وجود او است.

این سخنران افزود: بسیاری از مردم به مسائل اجتماعی توجه ندارد آنها ائمه معصومین(ع) را مظلوم قرار می‌دهند، مرحوم شاه‌آبادی استاد امام راحل می‌گفتند متاسفانه دین را به ما تنها در آیین فردی معرفی کردند، هنوز آثار شوم فردی تلقی کردن دین در جامعه ما است، دعا برای فرج توجه ما را به مسائل اجتماعی دین سوق می‌دهد.

پناهیان ادامه داد: متاسفانه بسیاری با امام زمان(عج) مناجات فردی دارند که بد نیست اما کم است خداوند در قرآن کریم می‌فرماید «بدانید که خداوند زمین را زنده می‌کند پس از مرکش»؛ امام باقر(ع) فرمودند این آیه قرآن به احیاء جامعه فکر می‌کند، مقصود آیه این نیست که خداوند به واسطه باران زمین را احیا‌ می‌کند بلکه زمین را با عدل و قسط زنده می‌کند، پس این مساله احیا ارض یعنی احیا جامعه است.

وی با بیان اینکه مرحله سوم حیات برتر این است که انسان حیات جامعه بشری را بخواهند امروز حیات جامعه بشری مرده است، گفت: شب ۲۳ را شب ندبه بری ظهور اختصاص دهیم؛ امام کاظم(ع) در تفسیر این آیه قرآن «یحی الارض بعد موتها...» به همین تفسیر اشاره کردند.

استاد حوزه و دانشگاه ابراز کرد: جامعه اندیش بودن چیزی فراتر از نجات از ظلم و جور است، جامعه اندیش بودن تمنای دیدن زنده بودن زمین با حضور ولی الله الاعظم است. تقاضای ظهور عادی نیست شاید با یک جلسه دعای میلیون‌ها نفر ظهور محقق شود اما اگر دعای ما مستجاب نمی‌شود به این دلیل است که بسیاری از ما درک ارتباط فردی با امام زمان داریم و برای جامعه بشری غصه نمی‌خوریم و فقط به رفع ظلم فکر می‌کنیم.

پناهیان با بیان اینکه معنای جامعه زنده پس از ظهور مشخص می‌شود، اظهار کرد: ما کمتر در این باره گفتگو می‌کنیم که اگر امام حق برجامعه حاکم باشد چه وضعیتی خواهیم داشت.

این سخنران با استناد به روایتی از امام باقر(ع) گفت: خداوند عذاب می‌کند هر مردمی را که امام جائر و ستمگر را بپذیرند اگرچه مردم در آن جامعه نیکوکار و باتقوا باشند، اگر یک امام عادلی درجامعه حاکم باشد خداوند گناهان آن مردم را می‌بخشد اگرچه گناهکار باشند؛ امروز بخشی از بخشودگی گناهان ما به خاطر اصل ولایت در جامعه ما است.

وی افزود: رهبر معظم انقلاب همواره به تحول قلب جوانان اشاره دارند نمونه آن شهدا در اوج معرفت و عرفان هستند که به واسطه ولایت فقیه چنین گل‌هایی در جامعه ما رشد کردند. با امام زمان(عج) این قصه به اوج می‌رسد، امروز ما تنها بوی زنده بودن جامعه را به واسطه ولایت استشمام کردیم.

پناهیان با بیان اینکه ظالمان دین را فردی معرفی می‌کنند، عنوان کرد: آنها بعثت پیامبر(ص) را اخلاقی معرفی می‌کنند، در تقویم این روز را روز اخلاق معرفی شده است در حالی که مبعث روز سیاست است. شورای عالی انقلاب فرهنگی این را جبران کند، اهالی مکه همه بداخلاق نبودند، ما اخلاق را نفی نمی‌کنیم اما هدف بعثت احیا جامعه و نه اخلاق فردی است.

وی افزود: جامعه چنان باید احیا شود که همه مردم به قسط و عدل قیام کنند، در صدر اسلام این حیات را نپذیرفتند حیات جامعه وقتی است که ولایت جامعه را بپذیرند. متاسفانه هدف عالی اجتماعی دین بیان نشده است و ما تمنای جامعه حی را نداریم؛ به دعای افتتاح بیشتر توجه کنید در این دعا زنده شدن جامعه حق تمنا می‌شود.

این سخنران با بیان اینکه مشکل دیگر جامعه ما این است که در ذهن مردم و برخی روشنفکران حوزه و دانشگاه جوامع غربی جامعه خوبی است، ابراز کرد: تاوقتی که این تصور در جامعه ما قوی باشد که جوامع غربی خوب هستند ظهور واقع نمی شود، علامه طباطبایی درباره این موضوع فرمودند در داوری صلاح و فساد نباید افراد آن جامعه را معیار قرار داد و آنها را جامعه‌های دیگر سنجید، رفتاری فردی را نباید در نظر گرفت، به طور کلی ما نمی‌توانیم بگوییم جوامع غربی از مسلمان‌ها بهتر هستند بلکه باید شخصیت اجتماعی و رفتار کلی جامعه را با سایر جوامع معیار قرار داد، جوامع به ظاهر متمدن غربی سر انسان‌ها را می‌برند و از جمجمه‌های آنها موزه می‌سازند.

حجت‌الاسلام پناهیان با انتقاد از برخی «فضلای غربزده» افزود: فرد را با فرد نباید مقایسه کنید ببنید کلیت جامعه چقدر ظلم می‌کنند، اگر جامعه غرب یک شخصیت باشد سایر جوامع از توحش تمدن غرب به شگفت درمی‌آیند، انسان نمی‌تواند منتظر فرج باشد و توحش غرب را درک نکرده باشد.

وی در ادامه فرمایشات علامه طباطبایی گفت: اگر تاریخ زندگی اجتماعی غربی‌ها پس از رنسانس را مطالعه و بررسی کنید بدون کمترین درنگی حکم بر توحش آنها می‌دهید، آنها تنها ادعای حقوق بشر و خدمت بشریت دارند که همه آن دروغ و نیرنگ است و جز بند کشیدن ملت‌های ضعیف هدفی ندارند.

پناهیان ادامه داد: سیاستمداران ما باید به صورت سیاستمدارن غربی بزنند و بگویند شما وحشی هستید، هرگاه ۳۱۳ مرد این جرات را داشتند آن زمان ظهور رخ می‌دهد. غربی هر روز به بهانه‌هایی همچون قشون کشی، استعمار، ادعای مالکیت، دعوی قیمومیت، حفظ منافع مشترک، کمک به حفظ استقلال و حفظ صلح به حقوق محرومان تجاوز کرده و به غارت آنان می‌پردازند.

این سخنران بیان کرد: هر انسانی که سلامت فطرت خود را از دست نداده چنین جوامع را صالح یا سعادتمند نمی‌پندارد، هر انسان فطری جوامع غربی را وحشی می‌داند.

حجت‌الاسلام پناهیان در پایان خاطرنشان کرد: وصیت نامه‌ شهدا نشان می‌دهد غرق در رسیدن به جامعه زنده هستند، آنها همواره از ولایت فقیه و رهبری حرف می‌زدند یعنی دنبال جامعه حی بودند، آنها به عشق امام حسین(ع) به جهاد رفتند و به شهات رسیدند، شهید سلیمانی علمای حوزه را هم مورد خطاب خود قرار دادند که رهبری را تنها نگذارید زیرا دنبال این بودند که جامعه حیات پیدا کند.