فراکسیونی با گفتمان«بگمبگم» تشکیل میدهند
میدان سیاست این روزهای ایران عرصه تاختوتاز سیاستمداران در تقسیم قدرت و نقد و انتقاد از همدیگر و همصنفیهای خودی شده است. از یک سو اصولگرایان مست پیروزی انتخابات یازدهم مجلس، دستپاچه از اینکه چه برصندلی ریاست مجلس تکیه بزند و از طرف دیگر اصلاحطلبان عاصی از وضع موجود به همدیگر میتازند و نقدهای تندی نثار هم میکنند.
به گزارش روز نو :اصلاحطلبان وارد مرحله انتقاد از خود شدهاند و رفته رفته هم در این باره صریحتر میشوند. پیش از این هم برخیها از لزوم ایجاد تغییرات در این جبهه و انتخاب رویههای جدید سخن گفته بودند اما حالا بعضی از چهرههای مشهور به میان آمدهاند و میگویند باید چهرههایی از اصلاحات را که نقش لیدری دارند ولی کارآمد نیستند کنار بگذاریم، حتی اگر خاتمی یا یکی مانند عارف باشد.
در این میان در جبهه اصولگرایی هم این آشفتگی بیشتر دیده میشود. قالیباف، حاجیبابایی، آقاتهرانی، تقوی، نیکزاد، میرتاجالدینی، زاکانی و میرسلیم از جمله کسانی هستند که اسمشان این روزها در محافل سیاسی جناح اصولگرا برای تصاحب کرسی ریاست مجلس برده میشود. روزهای چهارشنبه و پنجشنبه هفته گذشته باشگاه خبرنگاران متعلق به جناح اصولگرایان از برگزاری یک نشست با حضور چهرههای اصولگرایی که این روزها نامشان برای رقابت بر سر صندلی ریاست پارلمان بر سر زبانها افتاده، خبر داده بود. دست آخر هم اینطور نتیجه گرفته که «به نظر میرسد رقابت اصلی برای ریاست مجلس میان قالیباف و حاجیبابایی و برای نواب ریاست هم میان زاکانی، آقاتهرانی، میرتاجالدینی، نیکزاد و میرسلیم باشد». نشستی که باشگاه خبرنگاران دربارهاش نوشته گویا بدون حضور رسانهها برگزار شده و خبرش هم از سوی برگزارکنندگان با تأخیری دوروزه به دست این رسانه رسیده است. این اتفاق ماه پیش هم رخ داده و مشابه چنین نشستی پشت درهای بسته برگزار شده بود و خبرش با تأخیر در رسانهها منتشر شد. به نظر میرسد اصولگرایان برای جلوگیری از کشاندن دعوای رقابت بر سر صندلی ریاست به صحن مجلس دو روز نشست بیسروصدا برگزار کردند تا سهمهای اصلی را پیش از ورود به مجلس میان خودشان تقسیم کنند، این در حالی است که طبق قاعده، رأیگیری برای ریاست مجلس و نایبرئیسان همچنین رؤسای کمیسیونها باید در صحن علنی با حضور همه نمایندگان صورت گیرد. پیشتر هم قرار بود که یک نشست مشابه با ریاست حدادعادل برگزار شود؛ خبرها حاکی از این بود که حتی دعوتنامهها هم برای نمایندههای مجلس آتی ارسال شده بود، اما به علت بیماری کرونا و به درخواست وزارت بهداشت جلسه لغو شد. حالا به جای آن نشست، یک گعده کوچکتر بدون دعوت و حضور بقیه با حضو چهرههایی که این روزها اسمشان برای ریاست مجلس آتی شنیده میشود برگزار شده و آنطور که از محتوای خبر ارسالی باشگاه خبرنگاران بر میآید، در این نشست دوروزه پشت درهای بسته همهچیز بریده و دوخته شده است. فریدون عباسی یکی از نمایندگان راهیافته به مجلس آتی که خودش را نامزد ریاست مجلس هم کرده است، بارها هشدار داده بود جریانی به دنبال مدیریت مجلس از بیرون است. در خبر منتشرشده از سوی باشگاه خبرنگاران جوان نامی از عباسی در میان حاضران نشست دیده نمیشود. اما روی دیگر این موضوع، منتخبان جریان احمدینژاد هستند که خیلی جدی گرفته نمیشوند، اما آنها برای خود ادعاهایی دارند. چند روز پیش هم یک منتخب طرفدار احمدینژاد گفته بود که اندازه یک فراکسیون در مجلس یازدهم نماینده طرفدار احمدینژادی داریم. برخی دیگر از مدیران دولت احمدینژاد هم که حالا ردای نمایندگی بر تن کردهاند برای حضور در انتخابات ریاست مجلس اعلام آمادگی کردهاند و احتمالا میخواهند با قالیباف و دیگر کاندیداها سرشاخ شوند. در ارتباط یا این موضوع احمد شیرزاد در گفتوگو با همدلی میگوید:«اطلاع دقیقی از اینکه چنین فراکسیونی تشکیل شود یا اینکه چند نفر هستند یا چه صنمی با آقای احمدینژاد دارند، آیا انتسابشان صرفا در گذشته هست یا اکنون هم با او مرتبط هستند، اطلاعی ندارم. اما تا جایی که آقای احمدینژاد را میشناسم، خلقیات او اهل کار تشکیلاتی نیست. من بعید میدانم که آقای احمدینژاد یک زمانی بتواند یک جریانی یا حزبی یا گروهی را بسیج و ساماندهی بکند.»
شیرزاد ادامه میدهد:«حتی آن زمانی که آقای احمدینژاد خیزی گرفت برای اینکه یک گروهی را وارد مجلس کند، اغلب رد صلاحیت شدند. آن زمان عنصر تشکیلاتیشان بیشتر آقای مشایی بود. الان هم ممکن است کسانی باشند که کار تشکیلاتی را برایشان انجام دهند و این منتخبان مجلس یازدهم که ادعای هواداری او را دارند دراینباره گعدههایی بگیرند، اما اینکه رهبری این گعده بر عهده آقای احمدینژاد باشد، من بعید میدانم، اما خب همه چیز امکان دارد.» این فعال سیاسی تشریح میکند:«باید صبر کنیم که این مجلس تشکیل شود و ببینیم که چه اتفاقی خواهد افتاد و چه کسانی بیشتر رو میآیند. معمولا مجلسهای اینجوری که از افراد صفر کیلومتر تشکیل شده است و کسانی هستند که سبقه سیاسی ندارند، بیشتر این افراد میآیند که ببینند باد از کدام طرف میوزد. بنابراین شما روی این قول و قرارهایی که گذاشته میشود، خیلی حساب باز نکنید. در دوره انتخابات کسانی که دوست دارند به مجلس راه پیدا کنند، به آنها نه نمیگویند. با همه دست دوستی میدهند و با خان با رعیت. با همه میروند و چایی میخورند. این اتفاقاتی است که قبل از مجلس میافتد، اما همین که خرشان از پل رد شده وارد مجلش شدند، رفتارشان عوض میشود.» او اضافه میکند:«البته من منظورم همه نمایندهها نیستند.
منظورم آنهایی هستند بیخ و بته سیاسی ندارند و یک شبه سیاسی شدند؛ بدون آنکه هیچ خدمتی در کارنامهشان دیده شود. در منطقه خودشان خدایی میکند، اما اینجا میآیند ببینند که اوضاع و احوال مجلس چگونه است. سمت چه کس باید بروند که رابطه بیشتر و زدوبند بیشتری داشته باشند که امتیازاتی برای خودشان و منطقهشان و برای نمایندگیهای دوره بعد بگیرند. خلاصه بتوانند برای خودشان کاری انجام دهند. این اتفاقاتی که در اوایل کار میافتند، برای همین باید صبر کنیم ببینیم که ملاک اصلی یا آن چهرههای اصلی چه کسانی هستند. ممکن است ستاره اقبال بعضیها که این روزها خیلی اسمشان برده میشود، خیلی زود افول کند و از طرف دیگر ممکن است بعضیها در مجلس عدهای را بتوانند دور خودشان جمع کنند و در مجلس برای خودشان پایگاهی داشته باشند.» این فعال سیاسی معتقد است:«اگر گفتمان آقای احمدینژاد بخواهد در این مجلس طنینافکن باشد، عمدتا همان گفتمان بگمبگم است. یعنی آقای احمدینژاد نه طرح و برنامه مشخصی داشت و نه شعار معینی و نه یک جامعه هدف معینی را به عنوان طرفدارانش انتخاب کرده بود؛ بیشتر به قیمت تخریب دیگران کسب وجهه میکرد. حالا هر زمانی تبر آقای احمدینژاد به یک نفر گیر میکرد. این است که به نظر من اگر چنین فراکسیونی شکل بگیرد، گفتمانش همان بگم بگم خواهد بود.» شیرزاد در پایان میگوید:«این گفتمان هم نیاز به توضیح ندارد. مبنایش این است که همه فاسد هستند، منظور از همه، قوای سهگانه و دیگر نهادها هستند. در عین حال معتقدند که بهار از آنها خواهد دمید. از همه یک سری پروندههایی داریم که هیچ وقت به کسی نمیگوییم. گذاشتیم که فقط بگوییم که میگوییم. خلاصه جریان احمدینژاد با همه دعوا دارند. حتی با جبهه پایداری که زمانی متحد هم بودند.»
همدلی