دیگو مارادونا در دهه هشتاد میلادی و پیش از پیوستن به ناپولی، مقطعی در بارسلونا حضور داشت. او در بارسا مشکلاتی حاشیه ای داشت و در نهایت چاره‌ای جز ترک باشگاه پیدا نکرد؛ هرچند که بازی‌هایی به یادماندنی با پیراهن آبی‌واناری به ثبت رساند.

بهترین دوران فوتبال مارادونا در ناپولی رقم خورد؛ هرچند در همین باشگاه نیز اتفاقات جنجالی و حاشیه‌ای برای او رخ داد. اسطوره آرژانتینی با اتهاماتی چون مصرف مواد مخدر روبرو بود و در جام جهانی ۱۹۹۴ نیز به خاطر دوپینگ، کارش نیمه تمام ماند.

هریستو استویچکوف در مورد مارادونا به پلانتا ۹۴۷ گفت: «مارادونا دوست بزرگی برای من بود ولی از دستش دادم. او خودش را گم کرد ولی همیشه دوستش خواهم داشت؛ هرچند نه مثل سابق. همواره به دیگو علاقه داشته‌ام و او برای من دوست بزرگی بود. خاطرات خوب با او همیشه با من هستند و متاسفم که دیگر هیچ رفاقتی بین ما وجود ندارد. یادم است به منزلش در سویا رفته بودم و ترجیح می‌دهم تنها خاطرات مثبتم از آن روز را در ذهن داشته باشم.»

استویچکوف ادامه داد: «چه چیز باعث اختلاف‌مان شد؟ بهتر است تنها دیگوی فوتبالیبست را به یاد داشته باشم. کسی نیستم که بخواهم از شخصی برای چیزهایی که جزو دغدغه‌هایم نیستند، گلایه کنم. مارادونا تاثیر شگرفی روی فوتبال گذاشت ولی او در زندگی شخصی، مسیر درستی را انتخاب نکرد.»