لیگ برتر انگلیس امیدوار است بازی‌های خود را در مدت ۵۰ روز فشرده به پایان برساند. این مدل شاید برای لیگی مثل بوندس‌لیگا جواب دهد اما در مورد انگلیس، برگزاری بازی‌ها با این فشردگی باید آخرین اولویت بریتانیایی‌ها باشد. سه لیگ معتبر فوتبال اروپا، سه واکنش کاملاً متفاوت به ماجرای شیوع ویروس کرونا و توقف بازی‌ها داشتند.

لیگ هلند به طور کل تعطیل شد و بدون مشخص کردن قهرمان، تیم سقوط‌کننده یا صعود‌کننده به کار خود پایان داد. سهمیه لیگ قهرمانان و لیگ اروپا هم براساس جایگاه فعلی تیم‌ها به آنها تعلق خواهد گرفت.

لیگ برتر انگلیس اما نگاه متفاوتی به این جریان داشت. طبق گزارش روزنامه تایمز، قرار شده ۹۲ بازی باقی‌مانده در دوره‌ای ۵۰ روزه بین ۱۹ خرداد تا ۶ مرداد انجام شود تا رقابت‌ها به پایان برسد. در هر بازی هم ۴۰۰ نفر شامل بازیکنان و کادر تیم‌ها و همچنین نمایندگان رسانه‌ها و نیروهای امنیتی و پزشکی حق حضور در ورزشگاه‌ها را دارند.

دولت هلند در مورد خطرهای فراوان تجمع مردم برای برگزاری مسابقات ورزشی تذکر داد و مسئولان فوتبال این کشور نیز با این مورد موافقت و همراهی کردند. در انگلیس اما مسئولان فوتبال این کشور بدون توجه به اوضاع موجود بر ادامه دادن مسابقات تأکید دارند.

خطر در انگلیس
این در حالی است که هر روز بیش از ۱۰۰۰ نفر از همه رده‌های سنی جان خود را در انگلیس در اثر ابتلا به ویروس کرونا از دست می‌دهند و مثلاً در روز پنج‌شنبه هفته گذشته حدود ۱۳۰۰۰ نفر به این ویروس مبتلا شدند و جواب آزمایش آنها مثبت شد، ضمن اینکه مسئولان بهداشت و سلامت این کشور هم با دردسر فراوان برای تهیه تجهیزات پزشکی رو‌به‌رو هستند. شرایطی که آنجا وجود دارد به وضوح ثابت می‌کند که الان زمان درستی برای برگزاری مسابقات فوتبال نیست و این تصمیم، عجولانه به نظر می‌رسد.

تفاوت در آلمان
وضعیت در آلمان اما تا حدودی متفاوت است، جایی که تجهیزات پزشکی مدرن در آنجا تولید و به بسیاری از کشورهای جهان صادر می‌شود و هر روز نیز حدود ۱۲۰ هزار نفر مورد آزمایش کرونا قرار می‌گیرند که از این نظر آلمان در صدر کشورهای جهان قرار دارد.

صدر اعظم آلمان، آنجلا مرکل، در مورد شکستن عجولانه قرنطینه هشدارهای لازم را داده اما اوضاع در حدی مساعد هست که دولت این کشور بتواند از پس برگزاری رقابت‌های ورزشی بر بیاید البته با رعایت محدودیت‌ها و احتیاط‌های لازم و البته با در نظر گرفتن امکانات فوق‌‌‌‌العاده‌ای که این کشور از نظر درمانی و تجهیزات پزشکی و آزمایشگاهی دارد. البته حتی همه این تمهیدات و امکانات نیز باعث نمی‌شود برگزاری مسابقات، بدون ریسک باشد اما این برگزاری قطعاً غیرمحتاطانه نیست و خطر آن بسیار کمتر از شرایطی است که در انگلیس وجود دارد، ضمن اینکه بازگشت بوندس‌لیگا به جریان بازی‌ها می‌تواند به سر و سامان گرفتن اوضاع مالی باشگاه‌ها نیز کمک زیادی کند.

در انگلیس هم اوضاع مالی تیم‌ها مساعد نیست و مشکلات اقتصادی باعث شده تیم‌های ثروتمند لیگ این کشور نیز به دردسر بیفتند. نیوکاسل که نوزدهمین باشگاه ثروتمند دنیا به حساب می‌‌آید قصد دارد از دولت برای پرداخت دستمزد کادر خود کمک بگیرد و البته به کاهش دستمزد بازیکنان نیز فکر می‌کند اما باشگاه‌های ثروتمندتری مثل لیورپول و تاتنهام با این تصمیم مخالفت کرده‌اند.

در هلند، بازیکنان با یکدیگر متحد شدند تا بودجه‌ای حدود ۱۱ میلیون یورو برای حمایت از باشگاه‌ها و بازیکنان در لیگ‌های پایین‌تر و همچنین رده‌های پایه جمع‌آوری کنند. چنین حرکتی در آلمان نیز انجام شده است.

ادوین فان درسار دروازه‌بان سابق منچستریونایتد و تیم ملی هلند در این زمینه گفت‌: «سلامت عمومی همیشه در اولویت قرار می‌گیرد. مشکلی که ویروس کرونا ایجاد کرده فقط به فوتبال مربوط نمی‌شود بلکه همه جامعه را تحت تأثیر خود قرار داده است. با این وجود کمیته فوتبال حرفه‌ای می‌داند که لغو کردن مسابقات لیگ، تصمیمی است که باعث ناراحتی خیلی‌ها شده است. خیلی حیف شد قهرمان این فصل لیگ مشخص نشد اما در این شرایط این اتفاق کاملاً قابل درک است. در حال حاضر مسائلی مهمتر از فوتبال وجود دارد که باید به آنها پرداخت.»

در انگلیس اما تیم‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که بازی‌ها تحت هر شرایطی باید انجام شود تا جلوی ضررهای هنگفت مالی آنها گرفته شود. منچستریونایتد که ثروتمند‌ترین تیم به حساب می‌‌آید با احتساب از دست دادن درآمدهای حق پخش، بلیت‌فروشی و تبلیغات چیزی حدود ۱۲۰ میلیون یورو ضرر خواهد کرد. با این حال باشگاه‌های این کشور آن‌قدر ثروتمند هستند که حتی با این ضررهای مالی نیز به مشکل جدی برخورد نکنند و بتوانند به تیم‌های دسته‌های پایین‌تر نیز کمک کنند اما چنین اتحادی در فوتبال انگلیس وجود ندارد.

برگزاری مسابقات در انگلیس با این عجله با توجه به شرایطی که در این کشور از نظر شیوع ویروس کرونا وجود دارد، کاری بسیار خطرناک و نسنجیده به حساب می‌آید که به نظر می‌رسد فقط مسائل مالی در پس این تصمیم لحاظ شده و سایر مسائل در اولویت‌های بعدی قرار گرفته‌اند.