در دو دهه اول قرن جدید، نظام های دموکرات روی موجی از گرایش های سیاسی سوار شدند که براساس آن، ملت ها بر این تصورند که شرایط اقتصادی و سیاسی کشورهایشان با جدا کردن این جوامع از بیگانگان و مهاجران، بهبود می یابد؛ ضمن آنکه گمان می کردند کشیدن دیوارهای بزرگی در مرزهای خود با دیگر کشورها، بویژه کشورهایی که از نظر مذهبی و نژادی با آنها متفاوتند، می تواند مانع از انتقال بیماریها شود.

به گزارش روز نو ، در ادامه این مطلب آمده است: انتخاب دونالد ترامپ بعنوان رئیس جمهور آمریکا، بعنوان کسی که اعتقاد سختی به این نوع سیاست داشت، اوج سوار شدن مردم بر این موج بود. علاوه بر اینکه بریتانیا نیز با چنین تصوراتی از برگزیت خارج شد.

وقتی این اوضاع نظام های به اصطلاح دموکرات باشد، از نظام های مستبد تر انتظاری نمی رود؛ همانطور که روسیه با رئیس جمهور ابدی خود، ولادیمیر پوتین، از نظام های استبدادی حمایت کرده و در لیبی و سوریه دخالت مسلحانه داشت و تلاش کرد بر دموکراسی های غربی نیز اثر گذاشته، از احزاب راست گرا حمایت کند. این در حالی است که در مورد نظام دیکتاتوری چین نیز شاهد رفتار نادرست آن با اقلیت مسلمان ایغورها بودیم.

ویروس کرونا آمد، تا واقعیت این سیاستها مشخص شود؛ زمانی که این ویروس در چین شیوع پیدا کرد، نژاد پرستی ها علیه چینی ها و اسیایی ها افزایش یافت. با انتقال بیماری به ایتالیا و اوج گرفتن آن در این کشور، نژاد پرستی اروپایی نیز در برابر امتحان سختی قرار گرفت؛ همانطور که اروپایی ها درخواست کمک ایتالیا را نادیده گرفتند و حتی به نوعی آن را به تمسخر گرفتند؛ تا اینکه ویروس به دیگر کشورهای اروپایی نیز منتقل شد و دیگر مجالی برای مانور در زمینه نژاد پرستی برای آنها باقی نماند و ترس و وحشت همه را فرا گرفت؛ تا آنجا که حتی دونالد ترامپ مجبور به لغو پروازها به کشورش شد.

قابل پیش بینی بود که در این بحبوحه، نظریه جنگ بیولوژیک مطرح شود؛ همچنانکه ایران رسما آمریکا را متهم به انتشار ویروس کرد و یک مسئول چینی هم آمریکا را عامل انتشار کرونا در چین دانست. در ادامه، بحرین و عربستان اما ایران را متهم کردند!

بنابراین، ویروس کرونا بیش از هر چیز«سیاسی» است. دولت ترامپ حمایت مالی از پژوهش های مربوط به بیماریهای همه گیر را کاهش داد، بر بودجه انجام اقداماتی برای جلوگیری از انتظار ویروس در بین مردمش، افزوده و برنامه های موسوم به «پردیکت» که مبتنی بر انجام تحقیقاتی روی بیش از هزار نوع ویروس بود را متوقف کرد.

می توان این گرایش سیاسی در نظام جهانی را جنگ بیولوژیک علیه دشمنان فرضی دانست که مادامی که مسئولان فعلی در دولتهای بزرگ در رأس قدرت هستند، این جنگ نیز ادامه پیدا می کند؛ حال یا به شکل جنگ های داخلی و یا از طریق انتشار ویروسهایی نظیر کرونا.