از این نویسنده انگلیس تعداد معدودی عکس آن هم مربوط به عکس‌های خانوادگی به جا مانده است.

وقتی به معدود عکس‌های گرفته شده از ویرجینیا ولف نویسنده انگلیسی نگاه می‌کنیم متوجه نوعی غیر عادی بودن آنها می‌شویم که همین اعتقاد را نویسنده و کارشناس ادبی معاصر انگلیس نیز دارد.

فرانسز پارتریج نویسنده انگلیسی در تحلیل‌های خود به غیر عادی بودن ویرجینا ولف در عکس‌هایش با استناد به یک سری از حوادث و اسناد تاریخی ادعا می‌کند این نویسنده قرن گذشته انگلیس نوعی ترس از عکس گرفتن داشته است. ویرجینیا وولف در عکس‌ها شبیه دیوانه‌ای است که به آدمهای اطراف خود نگاه می‌کند.

از این نویسنده انگلیس تعداد معدودی عکس آن هم مربوط به عکس های خانوادگی به جا مانده است. پارتریج می‌نویسد این احساس را به خوبی می‌توان در تمام عکس‌های وولف به خوبی لمس کرد ولی واقعیت این است که وی از دیدن خودش توسط دیگران زیاد خوشش نمی‌آمد.

بعد از سال‌های دهه بیستم میلادی که ویرجینیا موفق به کسب جایزه‌های متعدد ادبی شد تقاضا برای گرفتن عکس از وی افزایش یافت و هر روز روزنامه‌ها برای گرفتن عکس صف می‌کشیدند ولی هر کدام از تقاضاها به نوعی رد می‌شد. در حقیقت او از عکس گرفتن وحشت داشت و حتی مهمانی رفتن را مثل نوشتن یک کتاب پراضطراب و دلهره‌آور خطاب می‌کرد.

تنها یک سری نایاب از عکسهای ویرجینیا در سن 20 سالگی گرفته شده توسط جی.سی برسفورد وجود دارد که در جولای سال 1902 گرفته شده است. زیبایی ویرجینیا در این تصاویر نشان داده می‌شود که از مادرش جولیا به ارث برده است.

البته ظاهراً چنین اتفاقی هم افتاده بود چون تنها نقاشی نویسنده معروف انگلیسی ناتمام کشیده شده است. البته چند تصویری که خواهرش از او نقاشی کرده بود سوژه بسیاری از نقاشان شد ولی آنطور که باید، ویرجینیا هیچ وقت نقاشی نشد.